کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟

فهرست مطالب:

تصویری: کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟

تصویری: کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟
تصویری: کاشت گوجه فرنگی در باغچه - کاشت گوجه فرنگی در گلدان - کاشت گوجه ارگانیک - کاشت گوجه فرنگی در حیاط 2024, ممکن است
کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟
کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟
Anonim
کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟
کنگر فرنگی در باغ: چگونه رشد کنیم؟

کنگر فرنگی ، که وطن آن مدیترانه در نظر گرفته می شود ، مدتها قبل از شروع عصر ما به فرهنگ وارد شد ، اما اولین بار از هلند تنها در قرن هجدهم به روسیه آورده شد. در عین حال ، برای مدت بسیار طولانی ، آنها یک غذای لذیذ واقعی تلقی می شدند که تنها ثروتمندترین اقشار اشراف روسیه می توانستند از عهده آن برآیند. و اکنون ، در صورت تمایل ، هر ساکن تابستانی می تواند کنگر فرنگی را در طرح خود پرورش دهد. چگونه می توان این کار را انجام داد؟

بهترین پیشینیان

آرتیشو بهتر است بعد از محصولاتی کاشته شود ، خاکی که در آن حفاری عمیقی انجام شده و با کودهای مختلف غنی شده است - چنین محصولاتی شامل انواع محصولات ریشه ای (هویج با چغندر و غیره) و همچنین سیب زمینی و حبوبات است. کاشت کنگر فرنگی بعد از حبوبات بسیار خوب است - این پیشینیان ارزشمند خاک را نه تنها با نیتروژن حیاتی برای آن ، بلکه با تعدادی دیگر از عناصر نه چندان مهم غنی می کنند.

طرح

منطقه ای که کنگر فرنگی رشد می کند باید به طور قابل اعتماد در برابر بادهای سوراخ کننده (و دو بار از شرق و شمال) محافظت شده و به درستی گرم شود ، زیرا رژیم دمایی مطلوب برای توسعه کامل گل آذین آسیب پذیر در محدوده بیست تا بیست و پنج درجه است. و ، البته ، خاک در محل باید کشت شود - بهترین گزینه برای پرورش کنگر فرنگی خاکهای لومی شنی یا لومی است.

آماده سازی خاک

تصویر
تصویر

خاک برای کاشت کنگر فرنگی باید از قبل با حفر آن در عمق حداقل سی یا حتی سی و پنج سانتی متر آماده شود. افزودن کودهای ارگانیک خوب به خاک هنگام حفاری ضرری نخواهد داشت - کود پوسیده مخصوصاً برای این اهداف مناسب خواهد بود. و اگر مواد آلی را به همراه کودهای معدنی اضافه کنید ، نه تنها می توانید حجم محصول را افزایش دهید ، بلکه رسیدن زودرس کنگر فرنگی را نیز به میزان قابل توجهی افزایش دهید. بنابراین ایده افزودن نیترات آمونیوم یا سوپر فسفات به خاک را رها نکنید!

آماده سازی بذر

بذرهایی که برای کاشت در نظر گرفته می شوند باید تازه ، خوب رسیده و به صورت دانه های کوچک ، ضعیف و ارزشمند و پرجنب وجوش تنظیم شوند. برای این منظور ، همه بذرها ، بدون استثنا ، در یک محلول نمکی (سه درصد) فرو می روند - در این حالت ، دانه های ضعیف به آرامی به سطح شناور می شوند (توصیه می شود آنها را فوراً حذف کنید) ، و دانه های بزرگ روی آن قرار می گیرند. ته ظرف تمام دانه های ته نشین شده کاملاً شسته و کاملاً خشک می شوند. به منظور جلوگیری از ایجاد بیماریهای خطرناک ، ضدعفونی کردن بذرها با قرار دادن آنها در محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم به مدت یک ربع ممنوع نیست.

برای افزایش جوانه زنی بذر کنگر فرنگی ، آنها را در آب خیس می کنند که دمای آن چهل درجه است و سپس به مدت کوتاهی در ظرفی با آب غوطه ور می شوند که دمای آن فقط دو درجه است. و سپس دانه ها را روی خاک اره در اتاقی قرار می دهیم که به قدری گرم باشد که کم کم جوانه بزند.

پرورش نهال

بذرهای جوانه زده در ظروف پر از ذغال سنگ نارس یا مخلوطی از ماسه و خاک چمن با هوموس کاشته می شوند و باید در عمق حدود دو و نیم سانتی متر مهر و موم شوند.در مورد دمای هوا ، در این مدت باید در محدوده بیست تا بیست و دو درجه باشد.

کاشت بذر به طور مستقیم در زمین باز

تصویر
تصویر

در زمین باز ، بذر کنگر فرنگی را می توان به صورت ردیف گسترده یا مربع کاشت. و به طوری که گیاهان فضای کافی برای رشد مناسب و رشد بعدی داشته باشند ، فاصله بین سوراخ ها نباید از شصت سانتی متر کمتر باشد. بلافاصله قبل از کاشت بذر ، تمام سوراخ ها با محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم کاملاً ریخته می شوند و به محض اینکه خاک کمی خشک شد ، بلافاصله شروع به کاشت بذر می کنند.

در حالت ایده آل ، چند دانه در هر سوراخ قرار می گیرد - این روش به شما امکان می دهد ، هنگامی که اولین برگهای واقعی ظاهر می شوند ، نهال های در حال ظهور را نازک کرده و تنها سالم ترین و قوی ترین نمونه ها را در سوراخ ها بگذارید. عمق بذر در این مورد باید حدود چهار تا پنج سانتی متر باشد و به محض اینکه بذرها در خاک قرار گرفتند ، باید بلافاصله آن را بچرخانند تا ظهور زودرس نهال های مورد انتظار طولانی مدت تسهیل شود.

مراقبت

خاکی که کنگر فرنگی روی آن رشد می کند باید همیشه سست نگه داشته شود تا جریان مداوم هوا به ریشه ها تضمین شود. در مورد آبیاری ، در طول دوره رشد فعال ، کنگرها نیاز به آبیاری فراوان و اغلب دارند و پس از این مدت ، تعداد آبیاری را می توان به یک بار در هفته کاهش داد. رعایت این قوانین ساده به شما کمک می کند تا برداشت بسیار خوبی داشته باشید!

توصیه شده: