زنبور عسل اتروسکی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

زنبور عسل اتروسک (lat. Lonicera etrusca) - نماینده از جنس Honeysuckle از خانواده Honeysuckle. نام دیگر زنبور عسل توسکانی است. این گونه به افتخار مردم باستانی اتروسک ، که در 1000 سال قبل از میلاد زندگی می کردند ، نام خود را گرفت. NS در شبه جزیره آلنینسکی (توسکانی کنونی). محدوده طبیعی - اروپا ، آسیای صغیر و مدیترانه. زیستگاههای معمولی کمربند کوهستانی پایین ، انبوهی از بوته ها ، جنگلهای پراکنده و لبه های جنگل است. در روسیه ، تنها در ساحل دریای سیاه یافت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

زنبور عسل اتروسکی یک درختچه کوهنوردی نیمه سبز است که ارتفاع آن تا 3-4 متر می رسد و در مناطق مختلف به شکل بوته یا لیانا رشد می کند. شاخه های جوان مایل به خاکستری با رنگ بنفش هستند ؛ با افزایش سن ، رنگ مایل به خاکستری مایل به قرمز به دست می آید. برگها سبز تیره ، گرد یا بیضوی وسیع ، تیز یا مبهم ، نسبتاً متراکم ، تا 6-7 سانتی متر طول دارند. در قسمت زیرین ، برگها کرکی یا کدر ، سفید مایل به سبز هستند. گلها مایل به سفید مایل به زرد هستند ، اغلب با رنگ بنفش ، خوشبو ، روی شاخه های غده ای شفاف یا برهنه نشسته و در گل آذین متراکم جمع آوری شده اند. میوه ها کروی ، قرمز ، حاوی دانه های محدب مسطح هستند.

شرایط رشد

مانند بسیاری از نمایندگان جنس ، زنبور عسل اتروسک به نور شدید خورشید نیاز دارد ، اما سایه روشن روشن به گیاهان آسیبی نمی رساند. خاکهای موجود در سایت برای کاشتن زنبور عسل ترجیحاً سبک ، شل ، جذب رطوبت ، تنفس ، زهکشی خوب ، حاصلخیز است.

در خاکهای فقیر ، گیاهان به آرامی رشد می کنند و ضعیف شکوفا می شوند. همچنین بسترهای باتلاقی ، شور ، به شدت اسیدی و غلیظ برای زنبور عسل اتروسک مناسب نیستند. مخلوط بهینه خاک برای کشت ، خاک چمنزار ، هوموس و ماسه به نسبت 3: 1: 1 است.

تولید مثل

تکثیر زنبور عسل اتروسکی با بذر ، قلمه های سبز و چربی دار ، لایه بندی و تقسیم بوته انجام می شود. ساده ترین و م effectiveثرترین روش انتشار با لایه بندی است. لایه ها در بهار در شیارهایی که از قبل آماده شده اند گذاشته می شود ، سپس آنها را سنجاق می کنند ، با خاک پوشانده و مرطوب می شوند. در آینده ، لازم است وضعیت خاک را با دقت کنترل کنید ، با کمبود رطوبت ، لایه ها ضعیف ریشه می زنند یا اصلاً ریشه نمی دهند. لایه های ریشه دار پس از یک سال ، یعنی بهار آینده جدا می شوند.

نتایج خوب با تکثیر گل صدف از طریق قلمه به دست می آید. قلمه های سبز ترجیحاً پس از گلدهی قطع می شوند. هر برش باید حداقل دو اینترود داشته باشد. برگهای پایینی روی قلمه ها برداشته می شوند و برگهای بالایی 50 درصد کوتاه می شوند. قبل از کاشت قلمه برای ریشه زایی ، آنها را با محرک های رشد درمان می کنند. این شرایط برای ریشه زایی موفق ضروری است. قلمه ها به صورت کج در گلخانه کاشته می شوند. به عنوان یک قاعده ، ریشه زایی 35-40 روز بعد اتفاق می افتد. قلمه ها در پاییز آینده در محل دائمی کاشته می شوند.

مراقبت

مراقبت از زنبور عسل اتروسک بی ارزش است. این مهم است که گیاهان را با تکیه گاه محکمی که در حین رشد روی آن صعود می کنند ، مهیا کنید. بدون حمایت ، زنبور عسل مورد حمله آفات مختلف قرار می گیرد. گیاهان به کوددهی با مواد معدنی (به ویژه نیتروژن و پتاس) و کودهای آلی (کود پوسیده یا کمپوست ذغال سنگ نارس) واکنش خوبی نشان می دهند. با مراقبت دقیق ، زنبور عسل اتروسکی تا 1-1.5 متر ارتفاع می دهد ، گاهی بیشتر.

برای زمستان ، مژه های بلند برداشته می شوند و با مواد غیر بافته پوشانده می شوند ؛ در مناطق جنوبی این روش لازم نیست. آبیاری به طور منظم انجام می شود ، خشک شدن و غرقاب شدن نباید مجاز باشد. در اوایل بهار ، قبل از شکستن جوانه ، هرس بهداشتی انجام می شود. شاخه ها بر روی غنچه با جدا کننده جدا می شوند.

کاربرد

زنبور عسل اتروسک به عنوان یک فرهنگ زینتی استفاده می شود. برای محوطه سازی عمودی چشمه ها ، دیوارهای خانه ها و دیگر سازه های معماری ایده آل است.نوع مورد بررسی زنبور عسل با محصولات گل یکساله و چند ساله و همچنین درختچه ها و درختان زینتی هماهنگ است.