زنبور عسل آلپ

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

زنبور عسل آلپ (lat. Lonicera alpigena) - نماینده از جنس Honeysuckle از خانواده Honeysuckle. به طور طبیعی در اروپای مرکزی و جنوبی رخ می دهد. عمدتا در جنگل های کوهستانی رشد می کند. در حال حاضر به عنوان یک محصول زینتی کشت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

زنبور عسل آلپ بوته ای برگریز تا ارتفاع 3 متر با تاجی جمع و جور متراکم به شکل بیضی یا گرد و شاخه های راست پوشیده از پوست خاکستری است. ساقه های جوان بلوغ ، چهار گوش ، سبز مایل به زرد رنگ هستند. برگها کامل ، سبز تیره ، براق ، بیضوی یا بیضوی ، نوک تیز ، دمبرگ دار ، تا 12 سانتی متر طول دارند.

گلها زرد روشن هستند ، اغلب با رنگ مایل به قرمز ، زوج ، بی بو ، روی پایه های نازکی که در زیر بغل برگها نشسته اند. Corolla zygomorphic ، مجهز به یک لوله کوتاه و نازک. خم تاج قرنیه دو لبه است ، لوب های خم سجده ، باریک ، مستطیل است. میوه ها کروی ، قرمز ، براق ، خوراکی نیستند. زنبور عسل آلپ در ماه مه-ژوئن شکوفا می شود و حدود 2-3 هفته طول می کشد ، میوه ها در اوت-سپتامبر می رسند.

نوع مورد بررسی زنبور عسل از نظر رشد سریع تفاوتی ندارد ، اما مقاوم در برابر سرما ، مقاوم در برابر سایه است و به راحتی هرس و برش را تحمل می کند. این فرهنگ در 4-5 سال ، گاهی دیرتر وارد می شود. جوانه زنی بذر - 60-80 ، میزان ریشه زایی قلمه ها - 30-50 (هنگام پردازش قلمه ها با محرک های رشد ، درصد سرعت ریشه زایی افزایش می یابد).

تولید مثل

مانند همه نمایندگان جنس ، زنبور عسل آلپ به راحتی با بذر ، قلمه (سبز و نیمه چربی دار) ، لایه بندی و تقسیم بوته تکثیر می شود. در بین باغداران ، رایج ترین روش تکثیر قلمه های سبز است. قلمه ها در تابستان بلافاصله پس از گلدهی برداشت می شوند. قبل از برش ، مهم است که آمادگی شاخه ها را برای تکثیر با قلمه بررسی کنید ، آنها نباید هنگام خم شدن خم شوند و هنگام شکستن یک تراکم صوتی ساطع می کنند. قلمه ها صبح بریده می شود ؛ این روش در گرما توصیه نمی شود.

برای پیوند ، از ابزار باغبانی تیز و ضد عفونی شده مانند قیچی ، قیچی هرس یا چاقوی باغی استفاده کنید. قلمه ها از قسمت میانی شاخه بریده می شوند ، هر کدام باید دارای دو قسمت داخلی و دو جفت برگ باشند. برش پایینی برش مایل و قسمت بالایی افقی است. قبل از کاشت در مخلوط مواد مغذی ، قلمه ها با محرک های رشد ، به عنوان مثال ، اسید ایندوبوتیریک یا فیتون ، درمان می شوند. قلمه ها تحت یک فیلم یا در یک گلخانه مطابق طرح 10 * 5 سانتی متر کاشته می شوند قلمه ها بهار سال آینده به محل دائمی پیوند می شوند.

روش بذر در باغداران محبوبیت خاصی ندارد ، زیرا نمونه های بدست آمده از این طریق ویژگی های گیاه مادر را حفظ نمی کنند. بذرها بهتر است تازه برداشت شوند. برای انجام این کار ، انواع توت ها را در پارچه پنیر قرار می دهند ، خرد می کنند ، آب آن را فشار می دهند و شسته می شوند ، و تفاله را برمی دارند. دانه های شسته شده روی پارچه ای پخش می شوند و به مدت 24 ساعت در دمای اتاق خشک می شوند. دانه های زنبور آلپین تا 2 سال زنده می مانند ، آنها باید در کیسه های کاغذی در یک اتاق خشک و با تهویه مناسب نگهداری شوند.

هنگام کاشت با دانه های تازه ، آماده سازی بستر مورد نیاز نیست. دانه های ذخیره شده تحت طبقه بندی سرد (درجه حرارت 0 درجه سانتی گراد ، مدت زمان 1 ماه) قرار می گیرند. بذرها در ظروف نهال یا در زمین باز کاشته می شوند. راه اول ارجح است. بستر بهینه خاک حاصلخیز سبک ، ذغال سنگ نارس ، هوموس و ماسه رودخانه به نسبت 3: 1: 1: 1 است. عمق کاشت 0.5 سانتی متر است. شاخه های دوستانه تنها در صورت رعایت شرایط رشد امکان پذیر است. به عنوان یک قاعده ، نهال ها در روزهای 12-15 ظاهر می شوند.

کنترل آفات

زنبور عسل آلپ ، با مراقبت نامناسب یا شرایط نامطلوب ، اغلب تحت تأثیر آفات قرار می گیرد. در میان آنها ، خطرناک ترین آنها کنه های زنبور عسل ، شته های زنبور عسل ، حشرات فلس دار و برخی حشرات برگ خوار هستند.در صورت یافتن آفات ، بوته ها با تزریق سیر و تنباکو یا با داروهای "Aktelik" ، "Aktara" ، "Eleksar" یا "Confidor" درمان می شوند.

استفاده

میوه های زنبور عسل آلپی سمی نیستند ، اما ، با وجود این ، برای غذا استفاده نمی شوند. گیاهان به طور گسترده ای در باغبانی زینتی استفاده می شوند. درختچه هایی با تاج زیبا برای کاشت های تک و گروهی و همچنین در پرچین ها ایده آل هستند. اشکال کم رشد زنبور عسل آلپ در باغهای صخره ای و دیگر تخت گلهای سنگی به طور هماهنگ به نظر می رسند.