2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
تری ، یا برگشت انگور سیاه یک بیماری ویروسی بسیار خطرناک است ، به ویژه در مناطق مرکزی و شمال غربی. حامل اصلی چنین بدبختی کنه انگور توت کلیه است. تری عمدتا در طول گلدهی با تغییر شکل برگها ، شاخه ها و گلها ظاهر می شود. و بوته های مویز که به شدت تحت تأثیر این بیماری قرار گرفته اند ، به طور کامل میوه نمی دهند. علاوه بر این ، بوته هایی که در اغلب موارد با تری مریض می شوند بهبود نمی یابند
چند کلمه در مورد بیماری
این بیماری با ظاهر گلهای استریل و نسبتاً زشت بر روی بوته های توت مشخص می شود. گلبرگهای این گلها کشیده می شوند ، باریک می شوند ، به نظر می رسند و رنگ بنفش پیدا می کنند. در این مورد ، توت ها به ندرت گره می خورند ، و اگر آنها را ببندند ، آنها نیز زشت خواهند بود.
با یک عفونت به اندازه کافی قوی ، برس های گل به جای گل به شاخه های نازک پوشیده از فلس تبدیل می شوند. رگه های برگ های شاخه های جوان به طور قابل ملاحظه ای درشت می شوند و خود برگ ها سبز تیره و به شدت کشیده می شوند و به جای پنج لوب به سه لوب تبدیل می شوند. همچنین ، بوی مشخص از بین می رود.
قابل توجه است که به دلیل گسترش نسبتاً کند بیماری از طریق بوته های توت ، گلهای سالم ، شاخه ها ، برس های گل و گاهی شاخه های اسکلتی جدا شده اغلب می توانند همزمان با بیماران روی یک بوته قرار بگیرند.
این بیماری ناشی از ذرات کوچک پروتئین زنده است - که فقط در سلولهای موجودات زنده و در همان ویروس در حال توسعه زندگی می کند. همچنین ، اغلب در بوته های توت می توانید جوانه های کاملاً متورم را مشاهده کنید - این نتیجه شکست آنها توسط حامل تری ، کنه مضر انگور کلیه مضر است.
گسترش ویروس مخرب اغلب زمانی اتفاق می افتد که قلمه های آلوده بر روی گیاهان سالم پیوند زده می شوند ، و همچنین زمانی که محصولات مختلف (سالم و بیمار) بدون ضدعفونی میانی ابزار کار قطع می شوند. همچنین ، ویروس می تواند توسط حشرات مکنده مختلف (به ویژه شته ها) ، با شیره گیاهان آلوده و کنه های گیاه خوار منتقل شود.
چگونه مبارزه کنیم
هنگام رشد مویز ، باید به مواد کاشت سالم توجه کنید و در صورت امکان ، اقدامات قرنطینه را رعایت کنید. قلمه ها بهتر است از بوته های سالم که طی سه تا چهار سال علائم برگشت را نشان نداده اند ، برداشت شود. همچنین ، به منظور جلوگیری از گسترش تری ، همه گیاهان باید به موقع در برابر حشرات مکنده مختلف درمان شوند. مبارزه با ناقل بیماری - یک کنه انگور کلیه نسبتاً خطرناک ، اهمیت چندانی ندارد.
در مورد انواع توت سیاه ، می توان اشاره کرد که گونه هایی مانند پامیات میچورینا ، لیا بارور ، ژلانایا ، ناپولیتانسکایا ، شینیوشایا و همچنین قهرمان پریمورسکی مقاوم ترین در برابر برگشت محسوب می شوند.
برای افزایش مقاومت انگور سیاه در برابر تری ، لازم است که دوره ای آن را با کودهای پتاسیم-فسفر تغذیه کنید. پانسمان برگی با محلول های مولیبدن ، بور و منگنز نیز به خوبی خدمت می کند.اما ارزش افزایش دوز کودهای نیتروژنی را ندارد ، زیرا چنین اقدامی می تواند تأثیر کاملاً معکوس داشته باشد و به ظاهر تری کمک زیادی کند. در پایان برداشت توت ، بوته های توت با گوگرد کلوئیدی یا کربوس درمان می شوند.
بوته های مویز با نشانه های برگشت ، ریشه کن شده و سوزانده می شوند. در عین حال ، به طور قاطع توصیه نمی شود که مویز را در پنج سال آینده به همان محل برگردانید ، و بوته های تازه کاشته شده حداقل برای چهار سال نیاز به نظارت مداوم دارند.
توصیه شده:
انگور سیاه: کوچک ، اما حذف شده است
انگور سیاه ، برخلاف خواهران قرمز و سفید ، به نصف محصول معروف است. اگر برداشت انواع توت های رنگ روشن از یک بوته به 8 کیلوگرم برسد ، یک بوته توت سیاه کمیاب بیش از 4 کیلوگرم محصول می دهد. با این حال ، در مقایسه با دیگران ، رنگ سیاه آنقدر برای بدن انسان مفید است که عملکرد کم آن بیش از حد با قدرت ارزشمند داخل هر توت جبران می شود. این دقیقاً موردی است که می توانید بگویید "قرقره کوچک ، اما سنگین"
انگور سیاه: قلمه بوته
کاشت نهال های توت سیاه می تواند دو بار در سال انجام شود: در بهار و پاییز. اما از آنجا که در بهار همیشه نمی توان با آب و هوا مطابقت داشت و در عین حال می توان مواد کاشت را قبل از بیدار شدن جوانه ها به باغ منتقل کرد ، هنوز انجام این کارها در پاییز ترجیح داده می شود. علاوه بر این ، اگر این کار را در ماه اکتبر انجام دهید ، نهال زمان خوبی برای ریشه زایی قبل از یخبندان خواهد داشت و در طول زمستان خاک به خوبی در نزدیکی درختچه قرار می گیرد. و بعد از زمستان ، مویز به سرعت شروع به رشد می کند ، بدون هدر دادن بهار
انگور انگور فرنگی و انگور فرنگی زنگ می زند
زنگ انگور فرنگی بیشترین تاثیر را روی انگور فرنگی و انگور فرنگی دارد. در ابتدا ، روی سنجد رشد می کند ، که قارچ عامل بیماری زمستان گذرانی می کند و سپس اسپورها از آن توسط باد به انگور فرنگی و مویز منتقل می شوند. با ضایعه ای به اندازه کافی قوی با این بیماری ، نیمی (یا حتی بیشتر) انواع توت ها اغلب سقوط می کنند و خود درختچه ها 40 تا 78 درصد برگ ها را از دست می دهند
پوسیدگی سیاه انگور
پوسیدگی سیاه با انواع توت ها به شاخه ها و برگ های انگور حمله می کند. توت های انگور به ویژه تحت تأثیر آن قرار می گیرند - تلفات محصول در نتیجه عفونت با این بیماری می تواند به 80 برسد. به عنوان یک قاعده ، اولین علائم این بدبختی را می توان در ماه مه یا ژوئن مشاهده کرد. شاخه هایی که تا ده تا شانزده سانتی متر رشد کرده اند ، و همچنین برگ ها و برس های جوان در مرحله گلدهی و تشکیل انواع توت ها ، به ویژه به آن حساس هستند. و اندامهای گیاهی که تکامل خود را تکمیل کرده اند عملاً تابع آن نیستند
یک فلفل سیاه باکتریایی سیاه
لکه باکتریایی سیاه فلفل به گیاهان جوان رشد یافته در داخل و خارج از خانه با نیروی ویژه حمله می کند. این بیماری در سالهای مرطوب صدمات زیادی به محصولات کاشته شده وارد می کند. لکه سیاه باکتریایی به طور قابل توجهی کیفیت میوه ها را تضعیف می کند و حجم برداشت طولانی مدت را کاهش می دهد. و نهال هایی که در سنین حساس زده می شوند اغلب به طور کامل می میرند
