پژمردگی عمودی توت فرنگی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پژمردگی توت فرنگی یک بیماری نسبتاً ناخوشایند و مخرب است. در خاکهای شنی سبک ، بوته های توت فرنگی معطر فقط در سه تا چهار روز می توانند بمیرند و در خاکهای لومی شنی و لومی ، حمله بد بخت معمولاً کمی کندتر پیش می رود. اگر پژمردگی ناحیه مزمن مزمن شود ، تعداد برگ های توت فرنگی به طور قابل توجهی کاهش می یابد و از رشد عقب می افتند. در پایان فصل رشد ، دمبرگ ها قرمز می شوند و خود بوته ها کوتوله و نسبتاً صاف می شوند. ابتدا ، برگهای پایین تر و قدیمی تر می میرند و مدتی بعد همان سرنوشت کل بوته را در بر می گیرد

چند کلمه در مورد بیماری

عامل ایجاد کننده پژمردگی نازک بر ریشه های توت فرنگی ، گل رز بوته ، یقه ریشه و سیستم عروقی تأثیر می گذارد. در ابتدا ، بوته های آلوده کمی "ته نشین" می شوند ، و پس از مدتی برگها شروع به خوابیدن ریشه ای می کنند. در وسط بوته های توت فرنگی ، می توانید ظاهر برگهای ریز کلروتیک را مشاهده کنید. و روی دمبرگهای دارای آنتن ، اغلب لکه ها یا نوارهای آبی مایل به سیاه یا قهوه ای شکل می گیرد.

برگهای قدیمی و بیرونی روی بوته های توت فرنگی در هنگام ایجاد یک بدشانسی مضر خشک می شوند و خشک می شوند و لبه های برگها و فضاهای بین آنها با رنگهای قهوه ای تیره یا قرمز-زرد رنگ آمیزی می شود. تقریباً چند برگ جدید روی بوته هایی ایجاد می شود که توسط پژمردگی مهره ای مورد حمله قرار گرفته اند و آنهایی که تقریباً همیشه تشکیل شده اند از رشد عقب می مانند و همچنین در طول رگها پژمرده و فر می شوند. بوته هایی که به شدت تحت تأثیر بیماری ناگوار قرار گرفته اند با کوتاهی قد مشخص می شوند ، آنها به سرعت افتاده و برگهای روی آنها به تدریج زرد می شوند.

اگر ریزوم های مورد حمله یک بدبختی مضر را قطع کنید ، می توانید حلقه های عروقی قهوه ای قهوه ای را روی آنها پیدا کنید. هنگامی که بوته های توت فرنگی به شدت تحت تأثیر پژمردگی عمودی قرار می گیرند ، عروق واقع در آنتن ها و دمبرگهای برگ اغلب رنگ آمیزی می شوند. بیشتر اوقات ، بیماری ناگوار در مرحله رشد تخمدان شروع به آشکار شدن می کند و در مزارع قدیمی ، گاهی اوقات فقط قبل از شروع برداشت توت ها می توان علائم را مشاهده کرد.

عامل ایجاد چنین بیماری ناخوشایند قارچ بیماری زا ورتیسیلیوم است ، که می تواند روی بسیاری از سبزیجات و علف های هرز زندگی کند ، که به راحتی به منابع خطرناک عفونت تبدیل می شوند. و منبع اصلی عفونت خاکی در نظر گرفته می شود که عامل بیماری زا می تواند سالها زنده ماندن خود را در آن حفظ کند.

اگر پژمردگی مهره ای در اولین سال رشد توت فرنگی خود را نشان داد ، در سالهای دوم و سوم می تواند منجر به پژمردگی و مرگ بعدی از 30 تا 50 درصد از گیاهان شود. در بیشتر موارد ، برای شناسایی صحیح بیماری ، نمونه های بافت توت فرنگی آسیب دیده باید گرفته شود و برای تجزیه و تحلیل بیشتر به آزمایشگاه تخصصی ارسال شود.

چگونه مبارزه کنیم

یکی از اصلی ترین اقدامات پیشگیرانه در برابر پژمردگی verticillary توت فرنگی ، رعایت قوانین کشاورزی است. در همان مکان ، توت فرنگی اجازه دارد حداکثر سه تا چهار سال رشد کند و پس از حداقل شش سال به محل اصلی خود بازگردانده می شود.توصیه نمی شود این محصول را در مناطقی که طی پنج سال گذشته گل رز ، گل داودی ، سیب زمینی ، توت سیاه ، فلفل ، گوجه فرنگی ، نعناع ، خربزه ، بادمجان ، میوه های سنگی یا سایر محصولات حساس به پژمردگی نازک رشد کرده است ، کاشت کنید.

هنگام گذاشتن تخت ، مهم است که اطمینان حاصل شود که تمام مواد کاشت از کیفیت بالا و سالم برخوردار است. خاک به طور ایده آل باید دارای زهکشی خوب ، سبک و حاصلخیز باشد. از مناطق پرآب و کم ارتفاع باید اجتناب شود. کشت انواع مقاوم نیز کار خوبی را انجام خواهد داد. و بلافاصله قبل از کاشت ، توصیه می شود که ریشه ها را در محلول های محصولات بیولوژیکی مانند "Humate" یا "Agate" فرو کنید.

بوته های بسیار آلوده که روی تخت های توت فرنگی یافت می شوند باید فوراً از محل خارج شده و نابود شوند. بوته های توت کمی تحت تأثیر این بیماری با داروهای بنورات یا فوندازول سم پاشی می شوند.