خواص دارویی زرشک معمولی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

خواص دارویی زرشک از زمان های قدیم شناخته شده است. اولین ذکر آنها روی لوح های سفالی از کتابخانه پادشاه آشوربانی پال دولت آشور یافت شد. قدمت دانشمندان به این کشف به 650 سال قبل از میلاد برمی گردد. شفا دهندگان هند ، بابل با موفقیت از تمام قسمتهای گیاه برای درمان بسیاری از بیماریها استفاده کردند. بوته های زرشک امروزه در کجا یافت می شوند؟

زیستگاه

اشکال وحشی در جنوب روسیه ، عمدتا در قفقاز رشد می کنند. دامنه دره ها ، لبه های جنگل ، دره های رودخانه ، خاکریزهای سنگی را ترجیح دهید. بوته ها ضخامت های پیوسته را تشکیل می دهند. برای حفظ زیستگاه ، توصیه می شود دو یا سه گیاه سالم را در مساحت 10 متر مربع رها کنید. متر با گذشت زمان ، جمعیت در حال بهبود است.

ترکیب بیولوژیکی

عناصر اساسی هر قسمت از زرشک آلکالوئیدها هستند.

برگها ، ریشه ها غنی هستند:

بربرروبین ، بربرین ، پالمیتین ، برامین ، یاتروسین ؛

• تانن ؛

• رنگدانه ها ؛

• عناصر رزینی.

در برگها یافت می شود: آسکوربیک ، اسید مالیک ، ویتامین E ، C ، اسانس ، کاروتن ، توکوفرول ، فیلوکینون.

میوه ها حاوی:

• کاروتن ؛

• قند؛

• اسیدها (مالیک ، سیتریک ، تارتاریک) ؛

• ویتامین C ، K ؛

• پکتین ، تانن ؛

• نمک های معدنی؛

• رنگدانه ها.

مجموعه غنی از عناصر ، خواص دارویی گیاه را تعیین می کند.

کاربرد در طب سنتی

استفاده از ریشه و برگ زرشک طیف وسیعی از مناطق را در بر می گیرد:

1. زنان و زایمان. خونریزی را در دوران یائسگی ، دوره پس از زایمان متوقف می کند. برای زیر تکامل رحم ، اندومتریت تجویز می شود.

2. درمان. عامل کلرتیک برای بیماری سنگ کلیه ، هپاتیت مزمن ، دیسکینزی ، کوله سیستیت کیسه صفرا. دارای اثر ضد درد ، ضد التهابی ، ادرارآور ، قابض ، ضد میکروبی ، ضد عفونی کننده است. به توقف اسهال خونی ، اسهال ، آسم ، سل ، زخم اثنی عشر ، معده کمک می کند. با تاکی کاردی ، نبض را کند می کند ، فشار را در شریان ها کاهش می دهد و مویرگ های خون را تقویت می کند.

3. درماتولوژی. تظاهرات آلرژیک روی پوست ، نورودرماتیت ، اگزما ، لیشمانیوز ، فیتودرماتیت را درمان می کند.

توت زرشک بخشی از هزینه های ویتامین است ، بدن انسان را در دوره پاییز و زمستان پشتیبانی می کند.

تهیه مواد اولیه

بیشترین غلظت مواد مغذی در طول دوره گلدهی (مه-ژوئن) در برگ ها تجمع می یابد. هنگام جمع آوری مواد اولیه می توانید با استفاده از قیچی ، دستان خود را حداکثر در برابر خارهای خاردار محافظت کنید. صفحات ظریف را در سایه زیر سایبان خشک کنید و آنها را در یک لایه نازک روی کاغذ پخش کنید. توده روزانه تکان داده می شود و برگها را در مکانهایی تغییر می دهد. محصول نهایی دارای بوی متمایز ، طعم ترش ، رنگ سبز و ساختار پیچ خورده شکننده است. بیش از 1 ، 5 سال در کیسه های کتانی نگهداری کنید.

ریشه ها به دو صورت کنده می شوند: در بهار (آوریل) ، در پاییز (اکتبر-نوامبر). کاملا خشک از زمین خشک. ریشه های شسته شده برخی از عناصر مفید را که به راحتی در آب حل می شوند از دست می دهند.

اجزای نازک در سایه در هوا خشک می شوند ، قطعات ضخیم به قطعات دو سانتی متری بریده می شوند. یک هفته زیر سایبان نگه داشته می شود ، سپس در فر در دمای بیش از 50 درجه به حالت آماده می شود. ریشه های تمام شده در داخل زرد ، در خارج چروک مایل به قهوه ای ، طعم تلخ ، با بوی ضعیف است.

پوست درخت در بهار در جریان شیره (آوریل-مه) در شاخه های جوان برداشت می شود.دور شاخه را در فاصله 10 سانتی متری از یکدیگر برش بزنید. با کمک کالبد شکافی طولی ، پوسته برداشته می شود. مشابه ریشه ها خشک شده است. رنگ مواد نهایی در خارج خاکستری مایل به قهوه ای و در داخل آن خاکستری مایل به زرد است. طعم تلخ ، بوی خاص ضعیف.

میوه ها در پاییز پس از یخ زدگی سبک برداشت می شوند. در فر با دمای 50 درجه خشک کنید. پوست ، ریشه ، میوه ها را در کیسه ها بیش از 3 سال ذخیره نکنید.

مواد ارزشمندی که برای استفاده در آینده آماده شده اند به غلبه بر بسیاری از بیماری ها در هر زمان از سال و ذخیره ویتامین ها کمک می کند. در دسترس بودن مواد اولیه دارویی ، سهولت استفاده ، عدم وجود ترکیبات سمی ، استفاده گسترده از تمام قسمتهای گیاه را در طب عامیانه امکان پذیر می کند.