آیا باید لاله ها را حفر کنم؟

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

این سوال اغلب در میان پرورش دهندگان گل آماتور ایجاد می شود: آیا لازم است هر سال ، هر 5 سال یکبار لاله ها را کنده یا اصلاً آنها را لمس نکنیم. بیایید در مورد زمان جمع آوری پیازها ، قوانین ذخیره سازی ، زمان کاشت و لاله هایی که نیازی به حفر ندارند صحبت کنیم

نحوه رشد لاله ها

کیفیت جوانه بستگی به وضعیت پیاز دارد که در روند رشد و بلوغ قدرت می یابد. این بستگی به رعایت قوانین فناوری کشاورزی ، برش به موقع گلها ، وضعیت خاک ، رژیم دما دارد. گیاهان پیازی نیاز به مراقبت ویژه دارند: بسیاری از گونه ها باید در زمانهای خاصی حفر و کاشته شوند.

ویژگی رشد پیازها تمایل به عمیق شدن آنها است. این در طول رشد اتفاق می افتد: پس از گلدهی ، پیاز شروع به تکثیر می کند ، در قسمت پایین آن مینی پیاز / نوزادان را تشکیل می دهد. پس از کاشت مجدد ، آنها رشد می کنند و در یک سال یک دمگل را آزاد می کنند.

عمق حتی در یک فصل قابل توجه است. اگر لاله ها به مدت 5 سال حفر نشوند ، پیازها به عمق کمتر از 20 سانتی متر می روند. برای جوانه های جوان دشوار است که چنین لایه ای از خاک را بشکنند ، تخت گل بهار خالی می شود ، کودکان پوسیده می شوند.

لاله ها را بکنید یا نه

حفر لاله ها برای تابستان یا رها کردن آنها در زمین برای بسیاری از باغداران بحث برانگیز است. بسیاری معتقدند که آنها به مدت 10 سال در یک مکان رشد می کنند و به زیبایی شکوفا می شوند. برخی دیگر می گویند که گلدهی پس از 3 سال عدم فعالیت بدتر می شود یا متوقف می شود. بیایید بفهمیم قضیه چیست.

با داشتن یک باغ گل با لاله در سایت ، باید انواع کاشته شده را بشناسید و طبقه بندی و ویژگی های آنها را درک کنید. از 15 گروه موجود ، یک کلاس برجسته است - گروههای اولیه ساده.

از ویژگی های این گیاهان قد کوتاه آنهاست. ارتفاع ساقه از 40 سانتی متر تجاوز نمی کند ، جوانه ها قرمز ، زرد و دارای شکل کلاسیک هستند. لاله های ساده اولیه بدون حفاری رشد و شکوفا می شوند. پیازها فقط برای درمان بیماریها برداشته می شوند و در صورت تمایل ، در مکانهای دیگر تکثیر می شوند.

اگر لاله هایی از کلاس های مختلف (ترکیبی ، طوطی ، نیلوفر ، تری ، و غیره) دارید ، باید آنها را بیرون بیاورید. اگر این اندازه گیری کشاورزی نقض شود ، پس از چند سال ، انحطاط ، کوچک شدن ، از دست دادن ویژگی های واریته رخ می دهد.

همه گونه های عجیب و غریب نه تنها زیبا ، بلکه دمدمی مزاج هستند. پیازهای آنها اغلب از عفونت های باکتریایی و قارچ رنج می برند. پس از پایان گلدهی ، پیازها همیشه برای ضدعفونی و رسیدن از زمین برداشته می شوند. من 3 دلیل دیگر برای حفاری های سالانه را نام می برم.

1. یک پیاز گلدار چندین کودک را تشکیل می دهد که در فصل آینده بزرگ می شوند و در سال دوم آنها به طور کامل شکوفا می شوند.

2. خارج از زمین ، پیاز مرحله خفته را شروع می کند ، در این دوره ساقه گل گذاشته می شود. این فرآیند فقط در گرما (حداقل 25+) انجام می شود ، چنین دمایی در زمین وجود ندارد.

3. حذف عمیق و ضخیم شدن طبیعی مزارع. کودکان شکل گرفته سال آینده در زمین باقی می مانند جوانه می زنند و در یک مکان برای آنها تنگ می شود. تعدادی جوانه فضا برای توسعه دریافت نمی کنند ، غذا و نور خورشید کافی ندارند.

از سبدهای لامپ برای سهولت حفر استفاده می شود. با کمک آنها ، تمام مواد کاشت به راحتی استخراج می شود. پیازها آسیب نمی بینند ، بچه های کوچک در زمین گم نمی شوند.

نحوه و زمان حفر لاله ها

شروع عمل با وضعیت صفحه سمت چپ تعیین می شود. زرد می شود / روشن می شود ، آبدار بودن خود را از دست می دهد ، روی زمین می خوابد ، ساقه خشک می شود. در خط میانی ، این اتفاق در ماه ژوئیه (اواسط پایان) رخ می دهد. گونه های دیررس و اولیه در زمان های مختلف برداشت می شوند ، این در قسمت فوقانی قابل توجه است.

برای کار ، توصیه می شود از چنگال استفاده کنید ، آنها احتمال بریدن پیاز را کاهش می دهند.برای حذف آنها ، آنها باید به صورت عمودی در کنار ورق قرار گیرند. مواد حفاری شده در محل تهویه همراه با ساقه گذاشته می شود و برای 10-15 روز باقی می ماند.

پس از خشک شدن ، قسمت های بالا برداشته می شود ، پیازها از ریشه ها ، از پوسته لایه برداری جدا می شوند. بیماران بریده شده رد می شوند ، بر اساس اندازه مرتب شده و قبل از کاشت به اتاق خشک فرستاده می شوند. در حضور انواع مختلف ، ظروف با مواد کاشت مشخص می شوند.