پژمردگی عمودی گوجه فرنگی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پژمردگی ورتیسیلیوم می تواند طیف وسیعی از محصولات را تحت تأثیر قرار دهد و گوجه فرنگی نیز در این مورد مستثنی نیست. از آنجا که قارچ عامل بیماری زا به سیستم عروقی محصولات در حال رشد نفوذ می کند ، گوجه فرنگی در حال رشد به تدریج شروع به پژمرده شدن می کند. در ابتدا ، پژمردگی نازک در برگهای پایینی خود را نشان می دهد ، بنابراین شناسایی بیماری به موقع و انجام همه اقدامات برای از بین بردن آن بسیار مهم است

چند کلمه در مورد بیماری

از جمله اولین علائم اصلی آسیب گوجه فرنگی با این بیماری ، می توان به ایجاد زخم های مشخص V شکل در طرفین پایین تیغه برگ و همچنین زرد شدن فن مانند لبه های برگ اشاره کرد. با پیشرفت پژمردگی مهره ای وریدها ، رگبرگهای برگ قهوه ای می شوند و کمی بعد لکه های نکروتیک روی برگها مشاهده می شود. اغلب ، این نقاط با علائم برخی بیماری های دیگر ، به عنوان مثال ، با علائم آلترناریا اشتباه گرفته می شود. تفاوت در این است که با پژمردگی مهره ای ، حلقه های متحدالمرکز در نقاط نکروتیک وجود ندارد. گاهی پژمردگی ناحیه پشتی با فوزاریوم و تعدادی دیگر از بیماریهای به همان اندازه ناخوشایند اشتباه گرفته می شود.

به عنوان یک قاعده ، پژمردگی روز زمانی مشخص می شود که میوه ها شروع به سفت شدن کرده اند. در ابتدا ، در گرمترین قسمت روز ، گیاهان آلوده کمی پژمرده می شوند. متعاقباً ، برگهای پژمرده اغلب می میرند و می ریزند. مدتی بعد ، علائم پژمردگی مهره ای نیز شاخه ها را می پوشاند ، در نتیجه گیاهان دیگر نمی توانند به اندازه معمول خود برسند. در این حالت ، فقط برگهای قسمت بالایی سبز می مانند. میوه های روی گیاهان آلوده با نوک زردی شکل گرفته و اندازه آنها نسبتاً کوچک است. علاوه بر این ، آنها اغلب در معرض نور آفتاب به دلیل تراکم نسبتاً کم پوشش برگ ها قرار می گیرند.

تا حد زیادی ، دمای هوا نسبتاً پایین باعث ایجاد پژمردگی در ناحیه مهره می شود. درجه حرارت بین 20 تا 24 درجه به ویژه برای انتشار قارچ های مضر مناسب در نظر گرفته می شود. اغلب این بیماری را می توان در خاکهای قلیایی ، کمی قلیایی و خنثی مشاهده کرد ، اما در پادزولهای اسیدی بسیار نادر است.

عامل ایجاد کننده این آفت قارچی به نام Verticillium albo-atrum است که از طریق موهای ریشه به پوشش گیاهی راه می یابد. و گسترش هیف های قارچ در امتداد سیستم رسانای گزیل رخ می دهد ، در نتیجه آن به شدت مسدود شده و از حرکت کامل مواد مغذی معدنی و آب محروم است. علاوه بر این ، این قارچ خطرناک سمی ترشح می کند که باعث ایجاد لکه روی برگ ها می شود و با پژمردگی بعدی آنها ایجاد می شود.

برای چندین فصل ، قارچ مضر می تواند به شکل میکرواسکلروتیا - تشکیلات سیاه کوچک در خاک باقی بماند. و در خاکهای مرطوب ، توسعه این قارچ با سرعت واقعی رخ می دهد.

چگونه مبارزه کنیم

استفاده از انواع مقاوم ، و همچنین حفظ تناوب زراعی ، بهترین اقدامات پیشگیرانه در برابر پژمردگی مخرب ورتیسیلاری است. رعایت دقیق تکنیک ها و قوانین اساسی کشاورزی از اهمیت کمتری برخوردار نیست. خاک باید به خوبی تخلیه شود و رطوبت در سطح مطلوب حفظ شود. و هنگام کشت محصولات گران قیمت ، بخور خاک نیز یک اقدام موجه خواهد بود.

در بین واریته های مقاوم به پژمردگی ورتیسیلیوم ، می توان گونه هایی مانند سانتیاگو F1 ، اراتو F1 ، چیبلی F1 و تعدادی دیگر را تشخیص داد. عفونت مخفی بذر را می توان با گرم کردن یا پانسمان دانه ها از بین برد.

هنگام پرورش گوجه فرنگی ، باید سعی کنید از گرم شدن بیش از حد خاک در بالای 28 درجه جلوگیری کنید. آبیاری و همچنین پانسمان بالا باید بسیار متوسط باشد. در روزهای گرم ، آبیاری گوجه فرنگی با آب سرد غیرقابل قبول است. و بعد از هر آبیاری توصیه می شود خاک اطراف گیاهان را تا عمق ده تا پانزده سانتی متر شل کنید. مالچ پاشی در نزدیکی محصولات در حال رشد نیز تأثیر خوبی می گذارد.