گل شور

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

گل گشنیز یا گل گلی (لاتین Passiflora) - تیره ای از گیاهان علفی گلدار یا درختچه های صعود کننده از خانواده Passionaceae. بر اساس منابع دیگر ، این جنس 400 گونه دارد - 500 گونه. در طبیعت ، گلهای شور در مدیترانه ، برزیل ، پرو ، استرالیا ، جزیره ماداگاسکار و کشورهای گرمسیری آسیا یافت می شوند. در روسیه ، فرهنگ عمدتا در مناطقی با آب و هوای نیمه گرمسیری ، به ویژه در منطقه قفقاز و کراسنودار کشت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

گل مریم یک درختچه یا گیاه صعودی زینتی است که دارای برگهای ساده ، لبه دار یا کامل است. گلها بزرگ ، رنگ روشن ، زیر بغل ، معطر ، تا قطر 10 سانتیمتر ، روی ساقه های بلند نشسته اند. کاسه پنج گلبرگ است ، هر گلبرگ با یک فرایند کوچک در قسمت میانی قرار دارد. براکت ها بزرگ هستند. بین پرچم ها و پریانت ، در روند رشد ، یک سری فلس یا رشته با رنگ غنی تشکیل می شود که "تاج" را تشکیل می دهند.

برگها و دمبرگهای گیاه مجهز به غدد پر از مایع مخصوصی هستند که مورچه ها را هنگام انتشار عطر خود جذب می کند ، که گل شور را از اثرات منفی کرمهای پروانه های هلیکونیا محافظت می کند. برای هر گونه ، محل و شکل غدد منحصر به فرد است ، برخی از آنها ، در روند تکامل ، شروع به تشکیل رویش های تخم مرغی کردند که پروانه ها را می ترساند.

ظرافت های کشت و تولید مثل

مهمترین نیاز برای پرورش گل پرشور ، روشنایی کافی است. دمای مطلوب برای رشد و نمو 18-24 درجه سانتی گراد است ، در دماهای بالا برگهای گیاه رنگ زردی پیدا می کنند و متعاقباً خشک می شوند و می ریزند. تعداد جوانه های تشکیل شده به میزان قابل توجهی کاهش می یابد ، در نتیجه ، گیاه ظاهر تزئینی خود را از دست می دهد و می میرد.

گل شور عمدتا توسط دانه ها تکثیر می شود. دانه ها در ظروف نهال در اواخر فوریه - اوایل مارس کاشته می شوند. اولین شاخه ها در 2-2 ، 5 هفته ظاهر می شوند. تهیه محصولات با درجه حرارت مطلوب و رطوبت هوا بسیار مهم است. برای تسریع جوانه زنی ، ساقه زنی انجام می شود که به نرم شدن بذر اجازه می دهد و به مدت 24 ساعت در آب گرم خیس می شود.

کاشت در گلدانهای جداگانه پر از خاک متشکل از ذغال سنگ نارس ، هوموس و خاک برگ و ماسه انجام می شود و به نسبت مساوی گرفته می شود. قبل از کاشت ، مخلوط خاک ضد عفونی می شود. ظروف حاوی محصولات با فویل پوشانده شده و در یک اتاق گرم قرار می گیرند. محصولات به طور سیستماتیک پخش و آبیاری می شوند. با ظهور نهال ، ظروف نهال بدون آویز به آستانه های پنجره یا سایر مکانهای با نور خوب منتقل می شوند.

تکثیر گل شور با قلمه ممنوع است. این روش در تابستان انجام می شود. قلمه های حاوی دو گره و برگ از شاخه های سوسن بریده می شوند. قلمه ها را در آب جوانه بزنید. قلمه ها در حدود 1 ، 5-2 ماه ریشه می گیرند. آب ظرف را نمی توان تغییر داد ؛ یک تکه ذغال کوچک به آن اضافه می شود.

مراقبت

گل پاسیو رطوبت دوست است و نیاز به آبیاری مکرر و فراوان دارد. غرق شدن نباید مجاز باشد. سمپاشی نیز تشویق می شود ، به ویژه برای نمونه های داخلی که در اتاقهایی با رطوبت کم رشد می کنند. این روش در اواخر شب انجام می شود ، نور مستقیم خورشید نباید روی قطرات ریز رطوبت بیفتد ، در غیر این صورت نمی توان از سوختگی و سایر مشکلات جلوگیری کرد.

پانسمان بالا برای فرهنگ مورد نیاز است. در طول فصل ، لازم است حداقل 4-5 کود را با کودهای معدنی پیچیده انجام دهید. گونه های درختچه ای نیاز به تکیه گاه خاصی دارند که قوی ترین شاخه ها روی آن ثابت شده اند.

هرس مطلوب است. شاخه های ثانویه سالانه 1/3 کوتاه می شوند. هرس از سال دوم زندگی انجام می شود. برای زمستان ، نمونه های باغ حفر می شوند ، در ظروف پیوند زده می شوند و به اتاقی با دمای 13-16 درجه سانتیگراد منتقل می شوند.در مناطق جنوبی روسیه ، گل شور مستقیماً در زمین خواب زمستانی دارد ، اما فقط تحت پوشش به شکل نی یا برگهای افتاده است.

کاربرد

برای باغبانان روسی ، گل چمن سبز عجیب و غریب واقعی است ، که با ساختار غیر معمول گلها مرتبط است. این فرهنگ اغلب برای اهداف تزئینی استفاده می شود ، برخی از گونه ها برای غذا مناسب هستند. گل شور نه تنها در قطعات حیاط خلوت شخصی ، بلکه به عنوان یک گیاه آپارتمانی نیز رشد می کند. کشت گیاه در روسیه تا حدودی دشوار است ، زیرا شرایط خاصی را برای شرایط رشد ارائه می دهد ، اگرچه کشت برخی از گونه ها ، به عنوان مثال ، گل گشنی بد بو و گل قرمز قرمز گوشتی ، حتی از باغداران بی تجربه نیز برخوردار است.

بیشتر گونه های علفی این جنس در طب عامیانه استفاده می شود. آنها برای بیماریهای چشمی و مشکلات سیستم عصبی مفید هستند. همچنین از این گیاه به عنوان ملین استفاده می شود. گونه های درختچه ای به طور گسترده ای در باغبانی زینتی استفاده می شود ، آنها در زیر تاج درختان روکش دار بسیار زیبا به نظر می رسند ، در امتداد تنه آنها با شاخه های صعود کننده خود بالا می روند.