لوپین زرد

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

لوپین زرد (lat. Lupinus luteus) - یک گیاه گلدار از جنس لوپین (lat. Lupinus) از خانواده حبوبات (lat. Fabaceae). زرد لوپین یک گیاه اروپایی است که برای خود کشورهای مدیترانه از جمله ایتالیا را انتخاب می کند ، جایی که از زمان های قدیم لوبیا آن غذای محبوب روزانه بوده است. امروزه بیشتر آنها را به عنوان میان وعده ترشی می خورند.

شرح

گیاه یک ساله علفی تا ارتفاع 60 سانتی متر با ساقه های بلوغ. قسمت پایینی گیاه دارای انشعاب زیاد است.

برگهای جداگانه نخل با برگهای نیزه ای یا بیضی شکل شکل می گیرند که از آنها 7 تا 9 قطعه وجود دارد. از نظر ظاهری ، چنین برگی شبیه به فن است ، با تیغه های شیاطین شیطنت آمیز در فاصله بیشتری از یکدیگر پراکنده شده است نسبت به معمول طرفداران. هر یک از این تیغه ها از دو طرف با موهای ضخیم پوشانده شده است ، و سبکی فن طبیعی سبز را سنگین تر می کند.

در دو ماه اول تابستان ، این گیاه با گل آذین گلهای معطر زرد دو جنسیتی تزئین شده است که توسط زنبورها گرده افشانی می شود.

گلهای گرده افشانی به لوبیای پر مو تبدیل می شوند که در داخل آنها دانه های مسطح و گرد شکل کلیه با انواع رنگها از زرد و صورتی تا بنفش تیره قرار دارند.

میوه خوراکی زرد لوپین

دانه های بو داده زرد لوپین یک جایگزین عالی برای دانه های قهوه است ، علاوه بر این ، آنها را می توانید در کلبه تابستانی خود پرورش دهید.

مانند سایر حبوبات ، تهیه آنها آسان است ، در حالی که سرشار از پروتئین گیاهی هستند که برای بدن انسان مفیدتر از پروتئین حیوانی است.

دانه های پودر شده زرد لوپین با آرد غلات و نان پخته شده و سایر محصولات نانوایی مخلوط می شوند. چنین محصولاتی دوباره به عملکرد خوب اندام های گوارشی انسان کمک می کنند.

اگر به انواع لوپین با دانه های تلخ حاوی آلکالوئیدهای سمی برخورد کردید ، می توانید با خیساندن دانه ها در آب سرد با موفقیت از شر آن خلاص شوید. در طول فرایند خیساندن ، آب باید دو یا سه بار عوض شود تا تمام تلخی دانه ها از بین برود. سپس دانه ها را می جوشانند و غذاهای دلچسب مختلفی از آنها تهیه می شود.

در نیمه اول قرن بیستم ، گیاه شناس و پرورش دهنده آلمانی Reinhold von Sengbusch (Reinhold Oskar Kurt von Sengbusch) روشی را برای تعیین آلکالوئیدها در گیاهان لوپین (لوپین زرد ، لوپین سفید و لوپن برگ باریک) ایجاد کرد تا گونه هایی را انتخاب کنید که محتوای کمی آلکالوئیدهای تلخ دارند. او که با موفقیت انتخاب شد ، توانست یک گیاه وحشی با دانه های تلخ را به یک گیاه کشت شده با دانه های شیرین تبدیل کند ، که از آن روغن شفابخش و خوراکی لوپین به دست می آید.

همین کار با موفقیت توسط پرورش دهندگان در استرالیا انجام می شود ، جایی که امروزه لوپین به یک منبع محبوب برای تولید غذاهای غنی از پروتئین های گیاهی تبدیل شده است.

در حال رشد

لوپین های زرد کشت شده به عنوان گیاهان یکساله رشد می کنند. در طبیعت ، جایی که باید مراقب رفاه خود باشید ، آنها می توانند طولانی مدت باشند ، تا چهار سال در یک مکان مورد علاقه زندگی می کنند.

رنگ زرد لوپین مکانهایی را که در معرض اشعه خورشید قرار دارد ترجیح می دهد و برای رشد در سایه سایر گیاهان یا ساختمانها عجله ای ندارد.

برای رشد موفق در طبیعت ، گیاه خاکهای سبک ماسه ای یا خاکهای آتشفشانی را انتخاب می کند. در فرهنگ ، به طور کلی ، خاکها بی تکلف هستند ، می توانند در خاکهای تهی شده ، فقیر از نظر مواد آلی رشد کنند ، به طور همزمان آنها را شفا داده ، آنها را با نیتروژن اشباع کنند. بنابراین ، باغبان اغلب از خدمات رنگ زرد لوپین استفاده می کند و از آن به عنوان سایدرات استفاده می کند.

خاک باید مرطوب باشد ، اما مرطوب نباشد. رطوبت بیش از حد می تواند بیماریهای ریشه قارچی را تحریک کند ، که در نهایت منجر به مرگ گیاه می شود.