Phlox مودار

فهرست مطالب:

تصویری: Phlox مودار

تصویری: Phlox مودار
تصویری: Майнкрафт, но ВСЕ МОБЫ ЗЛЫЕ! Лара Майнкрафт и Нубик 2024, ممکن است
Phlox مودار
Phlox مودار
Anonim
Image
Image

Phlox مودار (lat. Phlox pilosa) - فرهنگ تزئینی گلدار ؛ نماینده ای از جنس Phlox از خانواده Sinyukhovye. متعلق به گروه گونه های بوته ای کم رشد است. در طبیعت ، در چمنزار رشد می کند. میهن - آمریکای شمالی. این گیاه در تگزاس ، آرکانزاس ، فلوریدا ، نیوجرسی و دیگر ایالت های ایالات متحده یافت می شود. یک گونه نادر در روسیه. به ندرت در محوطه سازی استفاده می شود ، اگرچه مزایای زیادی دارد.

ویژگیهای فرهنگ

فلوکس مویی توسط گیاهانی با ارتفاع حدود 60-70 سانتی متر (در فرهنگ از 50 سانتی متر تجاوز نمی کند) با ساقه های نازک ، بلوغ ، مستقیم یا صعودی ، دارای شاخه های ضعیف نشان داده می شود. شاخ و برگها بیضی شکل یا کشیده-بیضی شکل ، بلوغ ، غده ای یا صاف ، نوک تیز در نوک ، با قاعده شکل یا بیضی شکل ، تا 10-13 سانتی متر طول ، تا 1-1 ، 3 سانتی متر عرض دارند. گلها کوچک هستند ، خوشبو ، متعدد ، بنفش ، اسطوخودوس ، صورتی ، سفید یا رنگ فاکسیو ، اغلب با چشمانی تیره ، روی پایه های کوتاه نشسته ، در گل آذین نیمه چتری شل جمع شده و خوشه های فشرده بزرگی را تشکیل می دهد.

کاسه گل مجهز به دندانهای باریک و پر مو و زیرین است. Corolla مودار یا غده ای ، باریک ، قیفی شکل ، اغلب با لوله ای خمیده ، طول آن از 0.5 تا 2 سانتی متر متغیر است ، دارای اندامی نعلبکی است. لوب های تاج کامل ، انتهایی مبهم ، بیضوی یا بیضی شکل-نیزه ای هستند. فلوکس مو در اواخر ماه مه - اواسط (اواخر) ژوئن شکوفا می شود. گونه های مقاوم در برابر سرما ، سرما را تا -30 درجه سانتیگراد تحمل می کند. از نظر خواص مقاوم در برابر خشکسالی متفاوت است. مناسب برای ایجاد ترکیبات منظره ، مرزهای ترکیبی ، گروه های چمن ، باغ های صخره ای.

ظرافت های رشد

فلوکس ها از خاکهای مغذی ، مرطوب ، هوا و نفوذپذیر ، لومی سبک ، خنثی یا کمی اسیدی هستند. آنها همچنین می توانند در خاکهای دیگر رشد کنند ، اما در این مورد انتظار برای گلدهی فراوان و رشد فعال بی فایده است ، گیاهان احساس نقص می کنند. فلوکس مودار ، مانند دیگر اعضای جنس ، نسبت به خشکسالی ، حتی کوتاه مدت ، نگرش منفی دارد. با آبیاری ناکافی ، گیاهان جلوه تزئینی خود را از دست می دهند ، شاخ و برگ ها محو می شوند ، مدت زمان گلدهی 2-3 بار کاهش می یابد.

آبیاری منظم توصیه می شود. برای آبیاری ، باید از آب گرم مستقر استفاده کنید ، آب سرد گیاهان را می کشد. از زمان خروج ، فلوکس همچنین نیاز به تغذیه اضافی دارد ، اولین مورد در اوایل بهار انجام می شود (می توانید مستقیماً برف در حال ذوب شدن) ، دوم - بعد از گلدهی. تغذیه دوم مورد نیاز است ، گلدهی سال آینده بستگی به آن دارد. در بهار ، گیاهان با کودهای نیتروژنی تغذیه می شوند ، دانه ها روی برف یا خاک مرطوب پراکنده می شوند. در اواسط ماه مه ، یک تزریق مایع مالین تحت phlox معرفی می شود ، می توانید آن را با نیترات آمونیوم جایگزین کنید. در طول تغذیه دوم ، کودهای سولفات پتاسیم و نیتروژن (نصف بهار) استفاده می شود. به طور کلی ، مقدار کود مورد استفاده فقط به باروری خاک محل بستگی دارد.

لازم به ذکر است که تغذیه سوم به فلوکس مودار آسیب نمی رساند ، این آخرین مرحله آماده سازی برای زمستان خواهد بود. برای این اهداف ، کودهای فسفره عالی هستند ، به عنوان مثال ، سوپر فسفات ، می توان آن را در اطراف بوته ها پراکنده کرد و همزمان با شل شدن کمی در خاک جاسازی کرد. به هر حال ، شل شدن برای اکثر فلوکس ها از اهمیت کمتری برخوردار نیست ، زیرا این فرهنگ خاکهای شل را دوست دارد ، تراکم بر سلامت آنها تأثیر می گذارد. در اواخر سپتامبر - اوایل اکتبر ، هرس فلوکس مهم است. برای این کار می توانید از قیچی یا قیچی باغ استفاده کنید. همچنین ، درمان پیشگیرانه خاک و گیاهان با قارچ کش ممنوع نیست.

فلوکس مودار نیازی به سرپناه ندارد ، زیرا با آرامش یخ زدگی را تا -30 درجه سانتیگراد تحمل می کند ، اما با یک لایه برف کافی.اگر زمستانی سرد و بدون برف پیش بینی می شود ، گیاهان با یک لایه متراکم از برگهای افتاده یا کود پوسیده اسب پوشانده می شوند ، دومی نه تنها به عنوان محافظت در برابر سرما ، بلکه به عنوان کود نیز عمل می کند. در بهار ، پناهگاه برداشته می شود ، در غیر این صورت ساقه ها شروع به پوسیدگی و پوسیدگی می کنند ، که در هیچ موردی نباید مجاز باشد. اگر پناهگاه با کود انجام شود ، بخشی از آن را می توان روی خاک گذاشت ، کاملاً شل شد.

توصیه شده: