زرشک سیبری

فهرست مطالب:

تصویری: زرشک سیبری

تصویری: زرشک سیبری
تصویری: آموزش زرشك پلو به سبك رستوراني how to make zereshk polo (جواد جوادي )javad javadi 2024, ممکن است
زرشک سیبری
زرشک سیبری
Anonim
Image
Image

زرشک سیبری بخشی از خانواده ای به نام زرشک است. در زبان لاتین نام این گیاه به شرح زیر است: Berberis sibirica Pall.

شرح زرشک سیبری

زرشک سیبری درختچه ای کم ارتفاع است که ارتفاع آن از یک متر تجاوز نمی کند. این درختچه بسیار شاخه ای و همچنین خاردار است که دارای شاخه های قهوه ای مایل به قرمز است که با خار پوشانده شده است. برگهای این گیاه نسبتاً کوچک ، چرمی و بیضی شکل هستند ، در امتداد لبه این برگها دندانه دار هستند. گلهای زرشک سیبری زرد رنگ هستند ، اغلب آنها در حال افتادگی هستند ، در حالی که گلها جداگانه روی ساقه های کوتاه قرار دارند. میوه گیاه یک توت پهن و بیضی شکل است که طول آن می تواند به نه میلی متر برسد. رنگ این میوه ها قرمز است.

گلدهی زرشک سیبری در دوره ژوئن تا جولای و رسیدن میوه ها در اواخر آگوست رخ می دهد. تکثیر گیاه از طریق بذر صورت می گیرد. در شرایط طبیعی ، این گیاه در قلمرو سیبری غربی و همچنین سیبری شرقی یافت می شود: مناطق داورسکی و آنگارا سایان ، و همچنین در آسیای مرکزی: منطقه ژونگار-ترباگاتایسکی.

خواص دارویی زرشک سیبری

برای اهداف دارویی ، از ریشه ، پوست ریشه ، پوست شاخه ، میوه ، برگ و چوب استفاده می شود. میوه ها باید بلافاصله پس از رسیدن برداشت شوند ؛ در هنگام برداشت باید مراقب بود که به شاخه های زرشک سیبری آسیبی نرسد. مهم است که نیمی از میوه دست نخورده باقی بماند ، و دفعه بعد برداشت تنها پس از پنج یا حتی ده سال می تواند انجام شود. عمر مفید ریشه های زرشک سیبری سه سال است.

برگها باید در مرحله جوانه زدن و گلدهی برداشت شوند: برگها با دست چیده می شوند. در عین حال ، نمی توانید آن برگهایی را که زنگ زده اند یا قبلاً مورد حمله آفات قرار گرفته اند ، جمع آوری کنید. این برگها را می توان تا سه سال ذخیره کرد.

زرشک سیبری حاوی آلکالوئید بربرین است و ریشه های گیاه حاوی آلکانوئیدهای آکانتین ، لئونتین ، بربرین ، پالمیتین ، جاتروریسین و کلمبامین است. میوه های زرشک سیبری حاوی اسیدهای زیر هستند: آنتوسیانین ، سیتریک ، تارتاریک و مالیک. همچنین در میوه ها کاروتن ، مواد پکتین و فلاونوئیدها ، گلیکوزیدهای ایزورامنتین و لوتئولین در برگها و میوه ها یافت می شود.

در تبت ، ساقه های این گیاه برای زردی ، در درمان ملتحمه و سل ریوی به عنوان یک عامل ضد تب استفاده می شود. علاوه بر این ، ساقه زرشک سیبری همچنین برای درد مفاصل و همچنین برای برونشیت حاد و مزمن استفاده می شود. و تزریق برگها یک داروی بسیار م forثر برای خونریزی رحم محسوب می شود.

تزریق تهیه شده از میوه های زرشک سیبری برای بیماری سل و بیماری های زخم معده به عنوان مقوی عمومی استفاده می شود. در طب تبتی و مغولی ، این دارو برای بیماری های مفصلی ، در درمان زخم ها ، زخم ها و ملتحمه به عنوان یک عامل ثابت کننده و ضد تب استفاده می شود.

به عنوان پیشگیری از بروز تومورها و متاستاز ، یک یا دو قاشق غذاخوری دو یا حتی سه بار در روز قبل از غذا تزریق کنید. این تزریق به شرح زیر تهیه می شود: کمی بیشتر از یک قاشق چایخوری پوست و ریشه گرفته می شود ، این مخلوط با یک لیوان آب جوش ریخته می شود ، پس از آن مخلوط حاصل باید حدود ده تا پانزده دقیقه در حمام آب تزریق شود. سپس این مخلوط باید سرد شود و سپس فیلتر شود.

با دیسکینزی دستگاه صفراوی ، لازم است سه تا چهار بار در روز قبل از غذا یک یا نیم لیوان تزریق کنید. برای تهیه چنین تزریق ، کمی بیشتر از دو قاشق چای خوری میوه خرد شده مصرف می شود که با یک لیوان آب جوش ریخته می شود.

توصیه شده: