2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Cimicifuga (lat. Cimicifuga) -چند ساله مقاوم در برابر سایه دوستدار نور از خانواده Buttercup. نام دوم سیاه کوهوش است.
شرح
Tsimitsifuga یک گیاه چند ساله است که دارای ساقه های راست تا ارتفاع دو متر است. برگهای دمبرگ نسبتاً بزرگ این گیاه در لبه ها دندانه دار شده و به ترتیب بعدی مرتب شده اند و این برگها مستقیماً از ریزومهای گوشتی رشد می کنند. در مورد ساقه های این گیاه ، آنها مقطع مستطیلی نسبتاً جالبی دارند.
گلهای سفید کوچک cimicifugi دارای عطر بسیار دلپذیری از عسل هستند و همه آنها در گل آذین گل رزمی پایانی نسبتاً بلند جمع می شوند که طول آنها اغلب به هشتاد سانتی متر می رسد. شکوفایی سیمیکفوگا از ژوئیه تا سپتامبر ادامه دارد ، در حالی که باز شدن گلها در گل آذین به تدریج ، از پایین به بالا رخ می دهد.
میوه های cimicifuga شبیه برگچه های خشک هستند که طول آنها بین پنج تا ده میلی متر متغیر است و در هر یک از این برگچه ها هشت تا ده دانه که در دو ردیف مرتب شده اند به راحتی جا می شوند. این میوه های عجیب و غریب حتی در زمستان همچنان روی شاخه ها باقی می مانند و صداهای مشخصی را در کوچکترین نفس نسیم از خود ساطع می کنند ، که بسیار یادآور صدای جغجغه نخود است.
در کل ، حدود دوجین گونه در جنس cimicifugi وجود دارد. و از ابتدای قرن هجدهم کشت شده است.
جایی که رشد می کند
بیشتر اوقات ، cimicifuga را می توان در نیمکره شمالی ، یا دقیقتر ، در مناطق معتدل آن ، عمدتا در شرق آسیا یافت. همچنین می توان آن را در طبیعت در آمریکای شمالی ، یا بهتر بگویم ، در قسمت شرقی آن مشاهده کرد - در آنجا ، این زیبایی عمدتا در جنگل های برگریز نسبتاً مرطوب رشد می کند.
استفاده
Tsimitsifuga هم در کاشت های تک و هم در گروه عالی به نظر می رسد. علاوه بر این ، اغلب در چمنزارها و در مرزهای مخلوط کاشته می شود - در مورد دوم ، این گیاه عمدتا برای ایجاد لایه بالایی استفاده می شود. و این زیبایی را اغلب می توان در ترکیب انواع مختلف دسته گل مشاهده کرد ، زیرا او دارای توانایی ایجاد یک پس زمینه دلپذیر سرپوشیده است. Cimicifuga به ویژه با آکونیت ترکیب می شود ، با این حال ، در پس زمینه تخت گل در مقابل درختان مخروطی کم حجم ، سرخس های مختلف (به ویژه در مقابل اسموند و شیتنیکوف که با شروع پاییز رنگ روشن دارند) بدتر نخواهد بود. به عنوان میزبان ، badans و astilbe.
عصاره ریزوم ها و ریشه های سیمسیفوگا به طور گسترده ای در تولید انواع افزودنی های بیولوژیکی فعال و همچنین در طب عامیانه استفاده می شود: آنها یک عامل ضد التهابی ، آرام بخش و ضد درد عالی هستند. اما بیشتر اوقات ، چنین عصاره هایی برای انواع بیماریهای زنان مورد استفاده قرار می گیرد: درد پس از زایمان یا قاعدگی ، یائسگی ، PMS ، و همچنین برای درمان برخی از بیماریهای زنانه. به هر حال ، مردم بومی آمریکا حتی قبل از استعمار اروپا از خواص دارویی بی نظیر cimicifuga آگاه بودند!
رشد و مراقبت
توصیه می شود Tsimicifuga را در مناطقی که به طور قابل اعتماد در برابر باد محافظت می شوند بکارید ، و این شاید تنها نیاز جدی برای کشت آن باشد. در همه جنبه های دیگر ، این گیاه بسیار بی نیاز است - حتی نیازی به علف هرز ندارد ، زیرا خاک اطراف بوته های قدرتمند برازنده آن دائماً تمیز باقی می ماند. علاوه بر این ، cimicifuga می تواند در یک مکان تا پانزده تا بیست سال رشد کند. او به ویژه در خاکهای باغی که دارای رطوبت متوسط هستند ، احساس خوبی دارد.
Cimicifuga با تقسیم بوته های پنج یا شش ساله در بهار تکثیر می شود. در اصل ، توصیه می شود این گیاه را تقریباً هر پنج تا شش سال یکبار تقسیم کنید.
