Scorzonera یا Black Root

فهرست مطالب:

تصویری: Scorzonera یا Black Root

تصویری: Scorzonera یا Black Root
تصویری: Harvesting and Storing Black Scorzonera - [Black Root] 2024, ممکن است
Scorzonera یا Black Root
Scorzonera یا Black Root
Anonim
Scorzonera یا Black Root
Scorzonera یا Black Root

Scorzonera یک گیاه دوساله بی تکلف و مقاوم در برابر سرما است که ریشه های آن در آشپزی کشورهای اروپای غربی محبوب است. محتوای بالای اینولین این سبزی آن را برای افراد دیابتی جذاب می کند. سهولت رشد ، مقاومت بالا در برابر یخ زدگی و خواص درمانی گیاه ، توجه بیشتر ساکنان تابستانی روسیه را به خود جلب می کند

اسکورزونرا چیست

میوه عقرب شبیه هویج معمولی ما است ، فقط رنگ آن سیاه است. برای این کار "ریشه سیاه" ، "هویج سیاه" نیز نامیده می شود. علاوه بر این ، نامهای دیگری نیز برای این گیاه وجود دارد: ریشه شیرین اسپانیایی ، بز ، بز.

این گیاه ظرف دو سال رشد می کند و در سال اول گل رز از برگها و محصول ریشه استوانه ای به طول 30 سانتی متر ، در خارج قهوه ای تیره و داخل آن گوشت سفید تشکیل می شود. در سال دوم ، گلهای زرد در شاخه های گلدار در اواخر ماه مه - اوایل ژوئن شکوفا می شوند و بذرهایی می دهند که جوانه زنی آنها بیش از دو سال طول نمی کشد. دانه های عقرب در یک پوسته سخت محصور شده اند ، بنابراین ، قبل از کاشت ، آنها را در آب گرم یا محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم خیس می کنند.

Scorzonera در طبیعت بیشتر از یک سبزی کشت شده در کلبه های تابستانی رایج است. از انواع موجود گیاهان قابل کشت ، می توان از جمله: "آتشفشان" ، "غول پیکر" ، "معمولی" ، "روسی" نام برد.

در حال رشد

مقاومت زیاد گیاه در برابر سرما باعث می شود بذرها در زمین باز در اوایل بهار یا قبل از زمستان کاشته شوند. خاک باید شل باشد. دانه ها در عمق 3 سانتی متر دفن می شوند و بین ردیف ها تا 40 سانتی متر باقی می ماند. خاک پس از کاشت فشرده می شود.

نهال هایی که پس از چند هفته ظاهر می شوند در مرحله 2-3 برگ نازک می شوند و بین آنها 6-8 سانتی متر باقی می ماند. در آینده ، راهروها به طور سیستماتیک شل می شوند ، علف های هرز حذف می شوند و آبیاری می شوند.

برداشت در اواخر پاییز یا اوایل بهار انجام می شود. برداشت پاییز با دقت حفر می شود تا به ریشه ها آسیب نرسد ، زیرا آسیب در ذخیره آنها اختلال ایجاد می کند. شرایط نگهداری اسکورزونرا مشابه هویج است. گاهی اوقات ریشه ها برای زمستان در خاک رها می شوند و بلافاصله پس از ذوب برف آنها را حفر می کنند. چنین سبزیجاتی میز ویتامین بهار را متنوع می کند.

ارزش غذایی اسکورزونرا

ریشه های شیرین و لطیف به خوبی جذب بدن انسان می شوند. آنها حاوی مواد نیتروژن دار هستند. صحرا ؛ آسپاراژین ؛ اینولین لوولین (همچنین در کنگر فرنگی اورشلیم یافت می شود) ؛ نمک های پتاسیم ، کلسیم ، فسفر ، لیتیوم ؛ ویتامین سی.

از برگهای جوان گیاه در تهیه سالاد استفاده می شود. گلهای زرد که یادآور قاصدک زرد است نیز در سالاد استفاده می شود. برای برخی شبیه بوی وانیل یا شکلات است ، برای برخی بوی گردو.

تصویر
تصویر

سبزیجات ریشه ای به عنوان چاشنی به سوپ ، املت ، خمیر اضافه می شوند. غذاهای جانبی و سس سبزیجات را از آنها برای غذاهای گوشتی تهیه کنید. آنها را به عنوان یک غذای مستقل می خورند ، در آب نمک می جوشانند و سپس با آرد سوخاری در کره سرخ می کنند. سبزیجات ریشه پخته طعم مارچوبه دارند و بنابراین به آنها مارچوبه زمستانی نیز گفته می شود.

اسکورزونرا هنگام ترشی سبزیجات به شیشه اضافه می شود و به آنها قدرت و تردی دهان آور می دهد.

سبزیجات خشک و آسیاب شده جایگزین قهوه می شوند.

خواص دارویی

محتوای بالای اینولین در سبزیجات ریشه آنها را به یک عامل درمانی برای افراد مبتلا به دیابت تبدیل می کند. Scorzonera همچنین به روماتیسم ، نقرس ، فشار خون بالا ، بیماری های کبدی کمک می کند.

آسپاراژین موجود در سبزی ریشه ، تأثیر مفیدی بر کار قلب دارد ، فعالیت کلیه ها را افزایش می دهد.

مواد فعال بیولوژیکی به بازیابی متابولیسم طبیعی در بدن ، تقویت سیستم ایمنی بدن ، تضعیف شده توسط استرس شهری کمک می کند.

در قرون وسطی ، "مار خوار" نامیده می شد ، که به عنوان پادزهر برای نیش افعی ها استفاده می شد.

استفاده از اسکورزونرا در طب تبتی تمرکز بر خواص دارویی آن را افزایش می دهد.

توصیه شده: