2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
مرزه (lat. Satureja) - تیره ای از گیاهان یکساله و چند ساله ، نیمه درختچه ها و درختچه های خانواده بره یا لیپوسیت ها. این جنس دارای حدود 30 گونه است که از جمله رایج ترین گونه های موجود در آن می توان به ترشی باغی ، یا ترشی باغی ، یا ترشی شیرین اشاره کرد. همه انواع مرزه با گلدهی مداوم طولانی مشخص می شوند. زیستگاه طبیعی مرزه مدیترانه و آسیا است.
ویژگیهای فرهنگ
مرزه گیاهی ، درختچه ای یا درختچه ای به ارتفاع 70 سانتیمتر است که ساقه ای در سراسر سطح آن با موهای کوتاه پوشانده شده است. برگها کامل ، نیزه ای ، روبرو ، خاکستری سبز هستند که روی دمبرگهای کوتاه قرار دارند. گلها کوچک ، بنفش کم رنگ ، مایل به سفید مایل به آبی یا صورتی ، به طول 4-15 سانتی متر هستند که در گل آذین گرد یا بلند شل در زیر بغل برگها جمع آوری شده اند.
گلهای گیاهان با عطر روشن خود زنبورهای زیادی را به باغ جذب می کند. کاسه گلدار منظم یا دو لبه ، زنگ شکل ، پنج دندانه دار است. کرولا دو لب ، با لکه های بنفش در حلق. این میوه یک گردو یا تخم مرغی شکل به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه است. شکوفه های مرزه در جولای-آگوست شکوفا می شوند ، میوه ها در سپتامبر می رسند.
شرایط رشد
مرزه یک گیاه گرم دوست است ، مناطق روشن را ترجیح می دهد. کشت برای شرایط خاک طاقت فرسا نیست ، با این حال ، عملکردهای کمی در خاکهای فقیر ، غلیظ ، اسیدی و شور حاصل می شود. بهینه خاکهای حاصلخیز ، سبک و زهکشی شده با واکنش pH خنثی است. مناطق پست با هوای سرد راکد و آب ذوب شده ، و همچنین مناطقی که از بادهای شمالی محافظت نمی شود ، برای پرورش مرزه مناسب نیستند.
کاشت
کشت مرطوب حتی مشمول باغبان تازه کار است. بذرهای کشت جوانه زنی خوبی دارند و نیازی به آماده سازی اولیه ندارند. علاوه بر این ، با رعایت تمام قوانین مراقبت ، گیاهان می توانند آزادانه هم در زمین باز و هم در گلدان در شرایط داخلی رشد کنند. در حال حاضر ، هیچ گونه پرورش مرزه ای وجود ندارد ، بنابراین انواع محلی در هر منطقه کشت می شود. همه آنها از نظر رنگ ، اندازه ، شاخ و برگ و زمان رسیدن با یکدیگر تفاوت دارند.
بذرها در اوایل بهار کاشته می شوند ، با یک لایه نازک خاک پاشیده می شوند و آبیاری می شوند. عمق کاشت 0.5-1 سانتی متر است. برای اولین بار ، توصیه می شود محصولات را با پلاستیک بپوشانید. کاشت محصول با سایر گیاهان یکساله ، به عنوان مثال ، ریحان ، گشنیز ، شاهی ، خرفه و سر مار ممنوع نیست. مرزه را می توان در مجاورت لوبیا کشت کرد. گیاهان جوان می توانند بدون هیچ گونه مشکلی در برابر یخبندان های کوچک مقاومت کنند. در مرکز روسیه ، کاشت زمستانی تشویق می شود.
مراقبت و برداشت
با ظهور نهال ، محصولات نازک می شوند. در صورت لزوم ، نازک شدن مجدد پس از چند هفته انجام می شود. فرهنگ نسبت به تغذیه نگرش مثبتی دارد. اولین تغذیه قبل از کاشت انجام می شود ، برای این منظور از هوموس یا کمپوست ، نیترات آمونیوم ، نمک پتاسیم و سوپر فسفات استفاده می کنند. در آینده ، لازم است چند پانسمان اضافی انجام دهید. مرزه همچنین نیاز به وجین ، شل شدن و آبیاری دارد.
در سال اول ، برداشت به یک برش محدود می شود ، در سال بعد - 2-3 بار در هر فصل. برش قبل از گلدهی انجام می شود. شاخه های جوان با برگ در زیر سایبان خشک می شوند.
کاربرد
مرزه به طور گسترده ای در آشپزی و طب عامیانه استفاده می شود. در برخی از کشورها از مرزه برای تهیه سس هایی استفاده می شود که به طور ایده آل با غذاهای گوشت و ماهی ترکیب می شوند. مرزه اغلب به سوسیس ، پای خوک و سیب زمینی و همچنین رولت بوقلمون و گوساله اضافه می شود. امروزه از مرزه در تهیه حبوبات ، نخود فرنگی و لوبیا استفاده می شود. این گیاه همچنین در ترکیب سس گوجه فرنگی بلغاری گنجانده شده است.
مرزه از زمان های قدیم به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گرفته است.برای تاکی کاردی ، سردرد ، سرگیجه ، سیستیت ، بیماریهای گوارشی ، نفخ ، عفونتهای حاد تنفسی و رینیت مفید است. در آلمان و فرانسه از مرزه به عنوان یک عامل ضد التهاب ، ضد قارچ و ضد باکتری استفاده می شود. روغنهای ضروری تشکیل دهنده گیاه در آروماتراپی استفاده می شود.
