2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Xanthoceras (lat. Xanthoceras) یک جنس یکنواخت از درختان برگریز از خانواده Sapindaceae است. نام دیگر مهره Chekalkin است. تنها نماینده رودیا Xanthoceras sorbifolium (لاتین Xanthoceras sorbifolium) است. محدوده طبیعی - کره شمالی و شمال چین. امروزه xanthoceras در مولداوی ، آذربایجان ، گرجستان ، آسیای مرکزی ، بخش اروپایی روسیه و اوکراین کشت می شود.
ویژگیهای فرهنگ
گزانتوسراس ، یا گردو چکالکین ، درختی برگریز است ، کمتر درختچه ای بزرگ تا ارتفاع 8 متر. تاج آن هرمی است. شاخه ها مستقیم ، ضخیم هستند ، شاخه های جوان با موهای کوتاه نرم در سراسر سطح پوشانده شده است. برگها سبز تیره ، نوک تیز ، متناوب ، شامل 9-17 برگ بدون گل است. برگها نیزه ای ، چرمی ، دندانه دار تیز ، متقابل ، تا 5 سانتی متر طول دارند.
گلها نسبتاً بزرگ ، سفید ، منظم ، روی پایه های کوتاه قرار دارند ، در گلهای متراکم چند گل تا 25 سانتی متر جمع آوری شده اند که روی شاخه های جانبی کوتاه شده و در انتهای شاخه ها قرار دارند. میوه یک کپسول بیضوی یا مثلثی شکل است که حاوی دانه های خوراکی بزرگ به رنگ قهوه ای تیره یا تقریبا سیاه است. هنگام رسیدن میوه ها ترک می خورند.
شرایط رشد
Xanthoceras به خوبی رشد می کند و در خاکهای مرطوب ، حاصلخیز و زهکشی شده بدون تراکم عملکرد بالایی دارد. خاکهای لومی بهینه هستند. گیاهان بدون مشکل در خاکهای بسیار آهکی رشد می کنند. فرهنگ آب راکد ، به ویژه برای درختان جوان ، نمی پذیرد. Xanthoceras نیاز به نور دارد ، سایه روشن را تحمل می کند. در برابر یخ زدگی مقاوم است ، می تواند تا 30- درجه سانتیگراد در برابر سرما مقاومت کند.
تکثیر و کاشت
از طریق بذر گزانتوسراس و قلمه ریشه تکثیر می شود. بذرها در اوایل بهار کاشته می شوند. در پاییز ، کاشت توصیه نمی شود ، زیرا دانه ها دوره خواب ندارند و به سرعت جوانه می زنند. فرهنگ بلافاصله در مکان دائمی کاشته می شود ، زیرا نگرش منفی نسبت به پیوند دارد ، که مستقیماً به نوعی سیستم ریشه مربوط می شود. پس از جمع آوری ، دانه ها در اتاق های خنک و در آجیل نگهداری می شوند. جوانه زنی بذر 50-66 است. در طول جوانه زنی ، برخی از بذرها گیاهان فرسوده را تشکیل می دهند که پس از 30-40 روز می میرند. عمق بذر 4-5 سانتی متر است قبل از کاشت بذرها از قبل در آب گرم خیس می شوند.
قلمه های ریشه ای گزانتوسرا در پاییز یا اوایل بهار برداشت می شود. ترانشه ها در اطراف یک درخت بالغ حفر می شوند ، سپس بخشی از مژه های ریشه با یک شاخه بریده می شوند ، که بعداً به قطعات 5-10 سانتی متر تقسیم می شوند. هنگام برداشت در پاییز ، قلمه های ریشه در جعبه هایی با ماسه مرطوب و در سرد ذخیره می شوند. اتاق ، اما قبل از آن مواد به دسته ها بسته شده و انتهای پایین و بالای آنها مشخص شده است. در بهار ، قلمه ها در زمین کاشته می شوند به طوری که انتهای برش ریشه 1-1.5 سانتی متر از سطح خاک بالا می رود.
مراقبت
مراقبت از گزانتوسرا شامل روشهایی است که برای اکثر محصولات میوه و زینتی استاندارد است ، یا بهتر است بگوییم وجین و سست شدن ناحیه نزدیک ساقه ، آبیاری در دوران خشکسالی ، کوددهی با کودهای معدنی و آلی ، درمان پیشگیرانه در برابر بیماریها و آفات و هرس بهداشتی. نمونه های جوان برای زمستان با مواد غیر بافته شده پوشانده شده و ناحیه نزدیک تنه با برگهای افتاده یا ذغال سنگ نارس مالیده شده است.
