سرخس - هم سن دایناسورها در خانه های ما

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

سرخس ها نماینده چند گیاه باستانی هستند که تا به امروز زنده مانده اند. شاید به لطف این همسایگی دیرینه با انسان است که افسانه ها ، افسانه ها و باورهای زیادی در ارتباط با این گل وجود دارد. آیا به دنبال سرخس شکوفه دار در شب ایوان کوپالا هستید؟ برای اینکه شب ها در جستجوی شادی در جنگل سرگردان نباشید ، گلدان سرخس سرپوشیده خود را راه اندازی کنید. و اگر افسانه ها حقیقت داشته باشند ، همه درها همیشه در مقابل شما باز خواهند بود

شرایط نگهداری سرخس

سرخس های مدرن بومی کشورهای گرمسیری هستند. و در اتاقی با هوای خشک ، گیاه ناراحت کننده خواهد بود. سرخس در شرایط گلخانه ای با سم پاشی مکرر به منظور حفظ رطوبت لازم در شرایط اقلیمی احساس راحتی بیشتری خواهد داشت. اگر این مهمان گرمسیری خود را در خانه شما پیدا کرد ، مخصوصاً در روزهای گرم هوا ، این موضوع را فراموش نکنید ، اغلب او را با آب از یک بطری اسپری اسپری کنید. با این حال ، این روش باید در مواقع سرما و در هوای ابری خودداری شود.

سرخس ها در یک اتاق با نور خوب قرار می گیرند ، اما برگ های آنها در برابر نور مستقیم خورشید محافظت می شود. آبیاری با مقدار متوسط آب انجام می شود. در زمستان ، مقدار آن کاهش می یابد ، اما اصلاً متوقف نمی شود - ریشه ها نباید خشک شوند.

روشهای پرورش سرخس

سرخس ها توسط اسپورها و رویشی تکثیر می شوند. اما از آنجا که تنوع عظیمی از گونه های سرخس وجود دارد - ده ها هزار ، روش های تولید مثل رویشی گاهی اوقات بسیار متفاوت است.

به عنوان مثال ، در گلخانه های داخلی ، نمایندگان سرخس بسیار محبوب هستند:

• nephrolepis گیاهی نسبتاً کوتاه است. از ریزوم عمودی آن ، یک گل سرسبد از برگ های نیزه ای شاخه هایی به طول حدود 50-70 سانتی متر با بخشهای زیادی از پرهای سایه سبز روشن رشد می کند. از آنها برای تزئین دسته گل استفاده می شود ، زیرا برگهای بریده طراوت خود را برای مدت طولانی از دست نمی دهند ، آنها همچنین به عنوان یک فرهنگ باغی رشد می کنند.

• افرا دوشیزه - ساختار برگ پیچیده تری در مقایسه با نفرروپلیس دارد. صفحه برگ به شدت جدا شده است ، دو و سه بار پین ، در برخی از گونه ها به صورت رومبوئید است. برگها می توانند آمپول و ایستاده باشند.

• kochedyzhnik - در گلکاری داخل ساختمان رشد می کند ، اما در محوطه سازی باغ و محوطه سازی باغ نیز کاربرد دارد. برگها هم نيزه اي هستند و هم به شكل مثلث پهن. بشقاب باز ، دو و سه بار پین است. این همان شکلی است که روی فسیل های گیاهان باستانی دیده می شود.

با تقسیم بوته می توان نفرولپیس و موی بکر را در خانه تکثیر کرد. Nephrolepis همچنین فرزندی را تشکیل می دهد و از موی دوشیزه می توان شاخه هایی را برای رشد گیاه جدید برداشت. کوچدژنیک قادر است عملاً نهال های آماده گیاهان جوان را روی برگ ها ایجاد کند.

برخی از گونه های سرخس در زیر بغل برگ ها پیاز تشکیل می دهند. آنها بریده می شوند و در ظروف روی سطح بستر ریشه زایی قرار می گیرند. می توان ریشه زایی پیاز را بدون جدایی از گیاه مادر انجام داد. برای انجام این کار ، برگهای دارای نئوپلاسم زیر بغل به گلدان خم شده و پایه های آنها را با خاک برگریز خرد می کند. پس از آن ، مواد کاشت ریشه دار برای رشد به عنوان گیاهان مستقل به ظروف جداگانه منتقل می شود.

برای ریشه زایی فرزندان ، آنها را به زمین می چسبانند و همچنین با یک بستر مغذی خرد می کنند. هنگامی که برگهای جدیدی روی آنها رشد می کند ، آنها را برای رشد در گلدان های جداگانه کوتاه می کنند. برای سرعت بخشیدن به رشد ، هر دو هفته یکبار گیاهان جوان به نوبت با کودهای معدنی و مواد آلی تغذیه می شوند.

مخلوط خاک زیر برای پرورش سرخس مناسب است:

• ذغال سنگ نارس بالا - 1 قسمت ؛

• زمین مخروطی - 1 قسمت ؛

• زمین هوموس - 1 قسمت.

برای 1 کیلوگرم خاک ، افزودن 5 گرم پودر استخوان مفید است. و در ماه های تابستان ، توصیه می شود سرخس ها را با کودهای نیتروژنی تغذیه کنید.