پوسیدگی سیاه گلادیولی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پوسیدگی سیاه و سفید گلادیولی ، که در علم به آن اسکلروتینوز می گویند ، یک بیماری فوق العاده مضر محسوب می شود - آسیب ناشی از این بیماری با آسیب ناشی از فوزاریوم مخرب به گلهای زیبا قابل مقایسه است. اغلب این مشکل را می توان در مناطقی با آب و هوای خنک و مرطوب روبرو کرد. باران های طولانی مدت به ویژه برای ایجاد پوسیدگی سیاه خشک مطلوب است. برای مقابله با این بیماری ، مهم است که آن را به موقع شناسایی کرده و مبارزه به موقع با آن را آغاز کنید

چند کلمه در مورد بیماری

هنگامی که بر اثر پوسیدگی سیاه خشک می شود ، نوک برگهای گلادیولی به آرامی شروع به زرد شدن می کند. علاوه بر این ، برگها نیز در خارج ، در مکانهایی که به بنه ها متصل شده اند ، یعنی در پایه ساقه ها ، آسیب می بینند. ساقه های آلوده پوسیده می شوند و به سرعت می شکنند و بافت های آنها شروع به خیس شدن می کند و به نخ های جداگانه ای تجزیه می شود که بین آنها می توانید متوجه اسکلروتیای سیاه کوچک شوید. در بیشتر موارد ، بنه ها می پوسند و گیاهان می میرند.

اگر ضایعات چندان مهم نباشند ، ابتدا لکه های کوچک مایل به قهوه ای ، به معنای واقعی کلمه به اندازه یک سر سنجاق ، بر روی بنه ها ظاهر می شوند و پس از مدتی شروع به ادغام در نقاط افسرده مایل به قهوه ای مایل به قرمز با اندازه های بزرگتر می کنند. پولک ها به تدریج قهوه ای می شوند و شکننده می شوند و لبه های آنها شبیه به زغال می شود. اگر سعی کنید این لبه ها را بردارید ، حلقه های سیاه رنگ برجسته روی بنه ها باقی می مانند. و پس از مدتی ، لکه های ادغام شده مناطق ناهموار حلقوی مجهز به سطوح ناهموار را تشکیل می دهند. بنه ها به آرامی خشک می شوند و به طور مومیایی مومیایی می شوند و غده های کوچک و بنه ها بدون تغییر رنگ آنها سفت می شوند. اگر بیماری در محیط مرطوب شروع به توسعه کند ، میسلیوم سفید رنگ آمیخته با اسکلروتیه تیره ممکن است علاوه بر این روی لکه ها ظاهر شود.

در انبارهای خشک ، دوره پوسیدگی سیاه خشک می تواند متوقف شود - بنه های کمی آسیب دیده اغلب تا بهار ادامه می یابد و اغلب گیاهان کاملاً گلدار را تشکیل می دهند. با این وجود ، بنه های به ظاهر سالم حامل یک بیماری نهفته هستند.

عامل ایجاد کننده این آفت ناخوشایند قارچ میکروسکوپی خاک Sclerotinia gladioli است که متعلق به جنس Sclerotinia است و می تواند تا بیست یا حتی بیست و پنج سال در خاک باقی بماند. در خاکهای غنی از هوموس ، و همچنین در خاکهای اسیدی ، مرطوب و سنگین ، این قارچ کانونهای عفونت را ایجاد می کند که به مدت طولانی ادامه می یابد. علاوه بر این ، عامل بیماری زا اغلب در بقایای گیاهی و همچنین در بنه های آلوده باقی می ماند.

چگونه مبارزه کنیم

گلادیول های آلوده ، و غده های روی آنها ، باید سریعاً با سوزاندن آنها همراه با برگ و ساقه از بین بروند. به عنوان یک پیشگیری در طول فصل رشد ، گلادیولیهای در حال رشد با داروهای حاوی مس اسپری می شوند: یا اکسی کلرید مس (0.5)) یا یک درصد مایع بوردو.

یکی دیگر از اقدامات پیشگیرانه موثر ، عملیات حرارتی گلادیولی قبل از کاشت به مدت یک ربع در دمای حدود پنجاه و سه درجه است.همچنین ، برای جلوگیری از عفونت ، می توانید بنه ها را قبل از کاشت در محلول داروی "Maxim" ترشی کنید ، و در صورت کشت گلادیولی در مقیاس صنعتی ، از محلول 2٪ فونداسیون برای ترشی بنه ها استفاده می شود. اگر عفونت بسیار شدید است ، توصیه می شود قبل از قرار دادن بنه ها برای ذخیره آنها را با آماده سازی های بالا حک کنید.

اگر گلادیولی در خاکهای سنگین پرورش داده شود ، افزودن ماسه درشت به آنها و همچنین کاهش اسیدیته و رطوبت خاک ضرری نخواهد داشت. و برداشت پیازها در بهترین حالت در اسرع وقت انجام می شود.