بیماریهای توت فرنگی - بیماری دیررس و پوسیدگی سیاه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

ما صحبت خود را در مورد بیماری های توت فرنگی ادامه می دهیم

شروع -

قسمت 1

قسمت 2

قسمت 3

بیماری مانند پوسیدگی دیررس بیماری چرمی است. لازم به ذکر است که این بیماری خاص یکی از خطرناک ترین ها محسوب می شود. گاهی اوقات یک بیماری می تواند محصول شما را کاملاً از بین ببرد.

این بیماری اندام های هوایی توت فرنگی را تحت تأثیر قرار می دهد: انواع توت ها ، گلها ، گل آذین ، ساقه و جوانه ها. البته این بیماری قارچی می تواند بیشترین آسیب را به توت ها برساند. در انواع توت های رسیده ، لکه های چرمی نسبتاً سختی ظاهر می شود که رنگ قهوه ای و با رنگ بنفش دارند. قسمت آسیب دیده توت سفت می شود. توت های بیمار طعم بسیار ناخوشایند و تلخی دارند. در مورد انواع توت های سبز ، آنها با نقاط قهوه ای روشن پوشانده می شوند که مرکز تیره تری دارند. این توت ها بسیار سخت هستند و البته طعم تلخی دارند. با گذشت زمان ، انواع توت ها شروع به خشک شدن می کنند و سپس به طور کلی مومیایی می شوند. لکه ها دارای اشکال نامنظم هستند و رنگ آن در انتهای بیماری قهوه ای می شود. قارچ به بالای ساقه راه پیدا می کند که باعث قهوه ای شدن ساقه می شود و پایه دمبرگهای برگ می میرد. در واقع ، این قارچ می تواند به ریشه های گیاه نفوذ کند. شکوفه سفید ضخیم روی اندام های بیمار ظاهر می شود ، و این به ویژه در مورد انواع توت ها صادق است. وجود رطوبت مایع قطره ای به روند سریعتر این بیماری کمک می کند. پس از باران های شدید ، این بیماری اغلب رخ می دهد. در پایان ماه مه ، می توانید علائم بیماری را در گل آذین مشاهده کنید ، و در ژوئن-ژوئیه ، توت ها تقریباً کاملاً تحت تأثیر قرار می گیرند. عامل بیماری می تواند زمستان را در خاک یا روی بقایای گیاهی بگذراند.

در مورد روش مبارزه ، باید نهال های بسیار سالم را انتخاب کنید. علاوه بر این ، هنجارهای تناوب محصول باید رعایت شود ، رژیم آبیاری صحیح و انتخاب کودهای لازم نیز بسیار مهم خواهد بود. قبل از گلدهی ، می توان گیاه را با محصول مناسب مانند متاکسیل سمپاشی کرد.

بیماری مضر دیگری به نام پژمردگی فوزاریوم وجود دارد. این بیماری تأثیر مخرب خود را روی قسمت هوایی توت فرنگی دارد ، با این حال ، به طور کلی بر سیستم ریشه نیز تأثیر می گذارد. با گذشت زمان ، رنگ گیاه تغییر می کند ، شروع به پژمردگی می کند و در نهایت به طور کامل خشک می شود. تخمدانها روی بوته بیمار ظاهر نمی شوند. خود گیاه بیمار رشد خود را متوقف می کند و سپس به طور کلی می میرد. رنگ قهوه ای این گیاه نشانه بزرگترین تخریب توت فرنگی است. هوای گرم برای ایجاد چنین بیماری مطلوب است. در مورد منابع چنین عفونی ، علف های هرز و خاک خود می توانند به آنها تبدیل شوند ، زیرا قارچ برای چندین سال زنده ماندن خود را حفظ می کند.

تناوب زراعی صحیح و انتخاب دقیق پیشینیان توت فرنگی بهترین اقدامات پیشگیرانه خواهد بود. همچنین استفاده از نهال های فوق العاده سالم بسیار مهم است. در اولین علائم این بیماری ، سم پاشی با آماده سازی های لازم باید انجام شود: به عنوان مثال ، با پایه. استفاده از چنین داروهایی همراه با آب آبیاری با استفاده از لوله قطره ای به ویژه موثر است. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه و در مراحل اولیه توسعه بیماری ، از تریکودرما باید استفاده شود.

بیماری مانند پوسیدگی سیاه به توت ها حمله می کند. توت های بیمار رنگ قهوه ای پیدا می کنند ، آنها بو نمی دهند ، اما به معنای واقعی کلمه هیچ مزه ای ندارند. انواع توت های آلوده در ابتدا با شکوفه ای بی رنگ پوشانده می شوند و سپس تیره می شوند. عامل ایجاد کننده این بیماری می تواند به معنای واقعی کلمه بر روی هر ماده ای که مستعد پوسیدگی است ایجاد شود.درجه حرارت بالا و رطوبت زیاد هوا عوامل مساعدی برای دوره بیماری خواهند بود. اگر توت فرنگی را در تخت های بلند پرورش دهید ، می توانید استفاده از مواد شیمیایی را حذف کنید. در مورد روشهای شیمیایی مبارزه ، این شامل سم پاشی با دارو Ordan در پاییز است و در بهار باید از داروهایی مانند سوئیچ یا euparen استفاده شود.