موز ژاپنی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

موز ژاپنی (lat. موسو باجو) - مقاوم ترین نماینده در برابر جنس موز (lat. Musa) از خانواده معروف موز (lat. Musaceae). درست است ، میوه های آن ، پر از دانه های سیاه متعدد ، غیرقابل خوردن هستند ، که مانع از این نمی شود که این گیاه یک دکوراسیون محبوب باغهای دست ساز باشد. اگرچه این گونه تولد خود را مدیون سرزمین اصلی چین است ، اما با موفقیت در ژاپن ریشه دوانده است و مقاومت حساس در برابر هوای سرد دوره زمستان را نشان می دهد ، زیرا گیاهی در مناطق گرمسیری گرم است. موز ژاپنی گیاهی است چند ساله با ریزوم زیرزمینی قوی و شبه ساقه. ریشه ها ، کاذب ، برگها و گلهای آن به طور فعال در طب سنتی چینی برای مبارزه با بیماریهای انسانی مورد استفاده قرار می گیرد.

اسم تو چیه

نام خاص "basjoo" (ژاپنی) تا حدودی محل تولد این گونه را تحریف می کند ، زیرا موز از مناطق جنوبی چین به ژاپن آمده است. اما او به قدری در سرزمین طلوع آفتاب ریشه دواند که حتی یک زمستان نسبتاً سرد نیز مانع رشد موفقیت آمیز او نمی شود.

شرح

اساس چند ساله موز ژاپنی یک ریزوم قوی زیرزمینی است که قادر به تغذیه یک علف غول پیکر با ذخایر مغذی آن است.

از ریزوم زیرزمینی تا سطح زمین ، دمبرگهای آبدار برگهای بزرگی وجود دارد که با ادغام ، یک شبه سفت قوی تشکیل می دهند و شبیه تنه درخت است. ارتفاع گیاه به دو تا دو و نیم متر می رسد.

برگهای سبز متوسط موز تا دو متر طول با عرض برگ تا هفتاد سانتی متر رشد می کنند و تاج سرسبزی از گیاه را تشکیل می دهند. ساقه های برگ با پوشش مومی محافظ پوشانده شده است. لکه های سیاه کمیابی در زمینه سبز دمبرگهای آبدار مشاهده می شود.

دمگل ، که در ماه سپتامبر از کاذب در جهان ظاهر می شود ، دارای یک گل آذین به طول یک متر است که توسط گلهای نر ، هرمافرودیت و ماده تشکیل شده است و در سطوح مختلف یک گل آذین واقع شده است.

گلهای ماده گرده افشانی شده توسط زنبورها دوباره به میوه های زرد سبز متولد می شوند که طول آنها از پنج تا ده سانتی متر و عرض دو تا سه سانتی متر متغیر است. تفاله سفید میوه حاوی دانه های سیاه متعددی است که موز را به میوه هایی تبدیل می کند که برای انسان غیرقابل خوردن است.

استفاده

موز ژاپنی به دلیل مقاومت در برابر سرما به عنوان یک گیاه زینتی در بین دوستداران شاخ و برگ گرمسیری محبوبیت زیادی پیدا کرده است ، زیرا در مناطق با آب و هوای معتدل ، میوه ها معمولاً به میوه نمی رسند ، به ویژه از آنجا که قابل خوردن نیستند. یعنی این گیاه در باغها کاشته می شود تا منطقه را با برگهای گرمسیری بزرگ تزئین کند.

علاوه بر ژاپن ، جایی که موز ژاپنی مدتهاست ریشه دوانده است ، در پایان قرن نوزدهم ، توانست به اروپای غربی ، کانادا ، ایالات متحده آمریکا و سواحل دریای سیاه کشور ما نقل مکان کند.

اگرچه کاذب تنها می تواند با چند درجه زیر صفر مقابله کند ، گیاه حتی در دماهای پایین سرزندگی خود را از دست نمی دهد ، زیرا ریزوم زیرزمینی قدرتمند آن ، که از یخ زدگی با یک لایه خوب مالچ محافظت شده است ، حتی در دمای دوازده درجه سانتیگراد نمی میرد..

به این معنا که اگر قسمت زیر زمینی موز در اثر یخ زدگی بمیرد ، پس از ورود گرما از ریزوم ، شاخه های جدیدی در جهان ظاهر می شود که قادر به رشد برگ های جدید در فصل گرم است.

در ژاپن ، الیاف از کاغذهای کاذب ساخته می شوند که از آنها به اصطلاح "پارچه موز" تولید می شود. الیاف برای ساخت فرش دستباف ، سفره ، لباس سنتی ژاپنی - کیمونو ، و همچنین برای تولید کاغذ استفاده می شود.

توانایی های شفا بخش

از زمان های قدیم ، طب سنتی چین از ریزوم ، کاذب ، برگ و گل برای درمان بیماری های بدن انسان استفاده می کرده است.