موز

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

موز (موسی لاتین) یک درخت نخل بلند بلند نیست ، یک درخت میوه با خوشه هایی از میوه های زرد نیست ، بلکه فقط یک گیاه علفی علفی چند ساله است. جنس گیاهان با نام "موز" یکی از سه جنس از خانواده موز (Musaceae) است و حدود هفت ده گونه را که اقلیم و خاک جنوب شرقی آسیا را دوست دارند در ردیف خود قرار می دهد. اگرچه امروزه موز نه تنها در آنجا رشد می کند.

اسم تو چیه

منشاء دقیق نام جنس وجود ندارد. تنها چند نسخه وجود دارد که به زبان مردمی اشاره می کند که اولین کسانی بودند که میوه های خوشمزه و سالم را چشیدند. ما نمی دانیم گیاهان و میوه های آنها با چه چیزی مرتبط بوده است ، و بنابراین ما به سادگی آنها را در لاتین "Musa" و در روسی "Banana" تکرار می کنیم. به هر حال ، تلفظ "موز" در بسیاری از کشورهای جهان شنیده می شود ، اما "موسی" به نام میوه در زبان عربی بسیار نزدیک است.

شرح

وقتی دسته های بزرگ و سنگین موز رسیده را در پیشخوان بازارهای شرقی می بینید ، شاخه های بسیار قوی درخت قدرتمندی را تصور می کنید که می تواند چنین وزنی را تحمل کند. اما طبیعت با خلق موز به عنوان یک گیاه یک ترفند در تخیل انسان ایجاد کرد.

او روش بسیار جالبی را برای ایجاد یک "تنه" محکم از برگ های گیاه ارائه داد و آنها را به طور ماهرانه ای نسبت به یکدیگر قرار داد. هر برگ جدید ، که از غلاف گیاه متولد می شود ، از برگهای موجود پشتیبانی قوی می کند ، که با محبت نوزاد تازه متولد شده را در آغوش می گیرد. بنابراین ، برگ به برگ ، تا شش 6 متر طول و حداکثر 1 متر عرض ، "ساقه کاذب" را به وجود می آورد که توسط گیاه شناسان نامیده می شود ، قدرت آن از تنه درختان پایین تر نیست و ارتفاع آن می تواند به 15 متر برسد.

اگرچه تنه ، یا بهتر بگویم ساقه ، موز دارای. اما بسیار کوتاه است و ترجیح می دهد در خاک پنهان شود و فقط برگهایی را در سطح زمین نشان دهد. ساقه واسطه ای بین قسمتهای فوقانی گیاه و قسمت زیرزمینی ریشه است که بسیار قدرتمند است ، زیرا باید سخت تلاش کند تا گیاه علفی را به نوعی درخت تبدیل کند.

این گیاه علفی به دلیل ریشه های قوی ، تابستان در طول سال و چند ساله بودن می تواند بسیار رشد کند. تبدیل شدن به درخت برای گیاهان چندساله بلندمان مانند Burp ، Hogweed ، Elecampane بسیار دشوارتر است ، زیرا در زمستان ما مجبور به استراحت در رشد هستیم.

در شرایط مطلوب ، موز بسیار سریع رشد می کند و میوه های معطر آن در 10-11 ماه ظاهر می شود. اما ، قبل از اینکه گیاه میوه های "چند طبقه" خود را به جهان نشان دهد ، یک ساقه از ساقه زیرزمینی به آسمان می شتابد ، که توسط "ساقه کاذب" از نوسانات سرنوشت محافظت می شود. گل آذین دمگل را تاج می کند - قلم مویی متشکل از گلهای سفید ، بنفش یا سه رنگ ، که در ردیف روی ساقه قرار دارد.

بنابراین ، میوه ها یک خوشه موز چند لایه تشکیل می دهند. هر موز یک توت چند دانه است ، که گاهی دانه های آن بسیار بیشتر از تفاله معطر و لطیف است. اما چنین تصویری را می توان در موزهای وحشی مشاهده کرد. موزهایی که توسط انسان رشد می کنند به دلیل خمیر گوشت از دانه محروم هستند و بنابراین چنین گیاهانی فقط به صورت رویشی تکثیر می شوند.

قسمت فوقانی موز ، شبیه به علف غول پیکر بامبو ، پس از باردهی می میرد و جای خود را به جوانه های جوان از ریشه می دهد.

گیاه چند منظوره

گیاه موز نه تنها در بسیاری از کشورها میوه های مغذی جایگزین نان می کند ، بلکه به آنها اجازه می دهد از ریشه ، ساقه و برگ کاذب خود برای بسیاری از اهداف داخلی استفاده کنند.

در مورد ریشه های گیاه ، آنها کاملاً خوراکی هستند و توسط مردم به عنوان غذایی استفاده می شود که در آن میوه های موز آنقدر متراکم با دانه پر شده بودند که برای خوردن اشتها آور نبودند.

ساقه کاذب ، مانند نی ، یک مصالح ساختمانی عالی برای قایق های سبک ماهیگیری و سایر وسایل ماهیگیران است.از آنها برای ساخت مبلمان استفاده می شود ، به ویژه فرش هایی که جایگزین صندلی های حجیم و سخت می شوند. معروف "شاهدانه مانیل" ، که از آن کابل ها و طناب های دریایی غیرقابل غرق شدن تهیه می شود ، مشتق از ساقه کاذب موز است.

برگ موز به عنوان ظروف غذا استفاده می شود.