نحوه پرورش بونسای

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

بونسای یک ماکت مینیاتوری فوق العاده زیبا از یک درخت واقعی است. از ژاپن دور آمده است و ترجمه چنین کلمه عجیب و غریب از ژاپنی به معنای درختی است که در گلدان مخصوص (در غیر این صورت کاسه نامیده می شود) یا در یک سینی عمیق رشد کرده است. یکی دیگر از گزینه های ترجمه "درخت قطع شده" یا "هرس درخت" است. ایجاد چنین معجزه ای به صبر و شجاعت و قدرت زیادی نیاز دارد. این درختان بسیار ظریف و بسیار غریب هستند و حتی به دلیل کوچکترین خطایی در مراقبت بعد از چند سال ، می توانند به راحتی در یک یا دو روز بمیرند

انتخاب گیاه

اول ، البته ، شما باید یک گیاه را انتخاب کنید ، ارتفاع آن نباید بیش از 50 سانتی متر باشد ، اما حداقل 20 سانتی متر باشد. شما باید درختی با سیستم ریشه ای قوی ، توسعه یافته و نسبتاً سالم انتخاب کنید ، بنابراین ، هنگام انتخاب ریشه زدن ایمن درخت ، ریشه ها باید به دقت بررسی شوند. این سیستم ریشه ای است که مبنایی برای دادن شکل عجیب و غریب به درختان رشد یافته می شود. نوع درخت می تواند مطلقاً هر چیزی باشد و فقط به ترجیحات شما بستگی دارد. بیشترین ترجیح گیاهان برگدار ممرز ، راش و بلوط است. خاکستر ، بید ، فیکوس ، توس و افرا نروژ نیز مناسب هستند. از مخروطیان ، آنها معمولاً درخت کاج (اروپایی یا ژاپنی) ، کاج آشنا (سیاه یا معمولی) و همچنین thuja تاشو یا ارس چینی را انتخاب می کنند. سرو هیمالیا ، کریپتومریای مجلل ژاپنی ، سرو نخود فرنگی و صنوبر کره ای از اهمیت کمتری برخوردار نیستند. در بین درختان میوه ، درختان زالزالک ، آلو و سیب اغلب ترجیح داده می شوند. خوب ، اگر تمایلی به استفاده از گلها وجود داشته باشد ، به استادان توصیه می شود گل رز ، ماگنولیا و سایر گیاهان گلدار را انتخاب کنند.

ریشه کن بونسای

ریشه زایی ابتدا در یک ظرف عمیق شروع می شود - بعداً روی سینی یا در گلدان بونسای پیوند زده می شود. به عنوان یک قاعده ، تشکیل اولیه یک درخت حدود دو تا سه سال است ، بنابراین زمان زیادی برای انتخاب یک کاسه در جلو وجود دارد. گلدان ها گلدان های مخصوص بونسای نامیده می شوند که دارای ضلع پایینی هستند و عمدتا از مواد طبیعی ساخته شده اند. بیشتر اوقات ، انتخاب بر روی کاسه های سفالی قرار می گیرد ، اما کاسه های سرامیکی ، سفالی یا چینی نیز مجاز است. اندازه آنها بر اساس معیارهای زیر انتخاب می شود: عمق کاسه باید تقریباً برابر قطر تنه درخت بونسای در قاعده آن باشد ، عرض آن باید از بلندترین شاخه ها چند سانتی متر کمتر باشد ، و طول نباید از دو سوم ارتفاع یا عرض درخت تجاوز کند.

پس از کاشت درختان در ظرف ، خاک باید به خوبی تراکم شده و آبیاری شود. به منظور ضخیم شدن بیشتر ، تنه تا حد امکان دفن می شود و پس از پیوند بعدی در یک کاسه ، قسمت پایین تنه درخت کمی بالاتر از سطح زمین همراه با بالای سیستم ریشه باقی می ماند. پس از کاشت بونسای ، ابتدا آن را به درستی آبیاری می کنید ، و سپس یک قرنطینه 10 روزه ، به اصطلاح ، برای درخت ترتیب داده می شود.

ایده آل است که سعی کنید یک درخت شیک را در خانه یا بالکن ریشه کنید ، و مهمتر از همه ، این کار را در سایه دارترین مکان انجام دهید ، زیرا بونسای از نور مستقیم خورشید استقبال نمی کند.پس از یک قرنطینه کوتاه مدت ، یک درخت جوان به تدریج در فضای باز آموزش داده می شود - ابتدا باید آن را به مدت یک یا دو ساعت به باغ ببرید ، و سپس زمان صرف شده در خیابان را باید به آرامی افزایش دهید. در محل دائمی ، توصیه می شود درخت را زودتر از یک ماه بعد نصب کنید.

تشکیل بونسای

آنها فقط در سال دوم یا سوم شروع به تشکیل بونسای می کنند. ابتدا ، شما باید رشد سریع درخت را با پیوند آن در یک کاسه و قطع ریشه های مستقیم کند کنید. اما آنها سعی می کنند تا آنجا که ممکن است ریشه های افقی باقی بگذارند و بیماران و افراد ضعیف شده را از بین ببرند. همچنین ، ریشه ها باید در هر پیوند بعدی هرس شوند. پیوند در خاک ضعیف نیز به کاهش رشد اجتناب ناپذیر کمک می کند. ترکیب خاک معمولی تقریباً توسط شاخ و برگ یا ذغال سنگ نارس پوسیده ، یک سوم - توسط خاک لوم و همچنین شن و ماسه درشت و سنگهای کوچک تشکیل می شود. اگر چنین خاکی را به حداقل برسانید ، به رشد درخت کمک نمی کند.

علاوه بر این ، تنه باید با دقت با سیم در ارتفاع کم از زمین کشیده شود ، نه تنها به منظور کند کردن رشد ، بلکه همچنین برای ضخیم شدن آن. این سیم باید برداشته شود و به محض تداخل با رشد طبیعی درخت ، به مکان دیگری منتقل شود. شاخه های جانبی نیز به همین ترتیب شکل می گیرند. برای دادن شکل مورد نظر ، تنه و شاخه های درخت به تدریج پیچ خورده و این موقعیت را با یک طناب یا سیم محکم ثابت می کنند. این گزینه به ویژه برای گیاهانی مناسب است (به عنوان مثال فیکوس) که نمی توانند کشیدن تنه ها را به منظور ضخیم شدن آنها تحمل کنند.

برای تضعیف رشد ، جریان آب میوه ها نیز باید کاهش یابد و هر از گاهی در نقاط مختلف تنه برش های کوچکی ایجاد شود. برای بهبود زخم ها ، بونسای شروع به پر کردن آنها با آب خود می کند ، در نتیجه گره های عجیب و غریبی روی تنه ایجاد می شود. همچنین لازم به ذکر است که هرس شاخه ها رشد گیاهان را نیز بطور قابل توجهی تضعیف می کند. اولین هرس بهتر است در بهار ، به محض ظاهر شدن اولین جوانه ها روی درخت انجام شود. شاخه های جوان همیشه باید در سطح یک یا دو رزت از تنه بریده شوند ، و در صورت امکان ، تمام شاخه هایی که با یکدیگر همپوشانی دارند را قطع کنید. پس از چنین هرس ، درخت معمولاً کمی کوچکتر از حد معمول با برگهای جوان پوشانده می شود. مهم است که قانون زیر را به خاطر بسپارید: به هیچ وجه نباید در هنگام هرس گل روی بونسای وجود داشته باشد. اگر بونسای جوانه زده یا حتی جوانه ها را آزاد کرده است ، باید منتظر بمانید تا گلدهی کامل شود. همچنین مهم است بدانید که بونسای را نمی توان از بالا آبیاری کرد.