2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
سانتولینا (لاتین سانتولینا) - تیره ای از درختچه های کم رشد از خانواده Asteraceae یا Astrovye. زیستگاه طبیعی - مدیترانه ای. این جنس شامل 24 گونه است که از آنها تنها 8 گونه در فرهنگ استفاده می شود.
ویژگیهای فرهنگ
سانتولینا یک درختچه یا نیمه درختچه ای همیشه سبز است که ارتفاع آن تا 60 سانتی متر می رسد.برگها ساده ، مستطیل یا خاردار هستند که اغلب با موهای نرم و نقره ای کوتاه پوشانده شده اند. گلها زرد یا زرد روشن هستند ، در سبدهای کروی نسبتاً متراکم جمع شده و قطر آنها 2-3 سانتی متر است گل آذین در بالای ساقه ها قرار دارد.
در فرهنگ ، رایج ترین گونه Santolina chamaecyparissus (لاتین Santolina chamaecyparissus) و انواع متعدد آن در نظر گرفته می شود که ویژگی بارز آن رنگ شاخ و برگ است. سرو سانتولینا به شکل همیشه سبز تا ارتفاع 60 سانتیمتر ارائه می شود و در طول روند رشد شاخه های کمی خمیده و برجسته ایجاد می کند که یک بوته گرد متراکم را تشکیل می دهد. ساقه ها و برگها با موهای ضخیم در سراسر سطح پوشانده شده است. گل آذین زرد رنگ است ، به شکل سبدهای دکمه ای شکل ، گلهای حاشیه ای ندارد. ساقه ها شاخه ای ، نازک ، آجدار هستند. سرو سانتولینا در اواخر ماه مه-اواسط ژوئن تا اواسط اوت شکوفا می شود.
شرایط رشد
برای پرورش سانتولینا ، مناطق آفتابی با خاک سست ، نسبتاً مرطوب ، فقیر ، کمی اسیدی یا کمی قلیایی انتخاب می شوند. خاکهای غرقاب و حاصلخیز مناسب نیستند. در خاکهای حاصلخیز ، گیاهان توده سبز فراوانی را به ضرر گلدهی تشکیل می دهند ، علاوه بر این ، بوته ها فشردگی خود را از دست می دهند و از طرفین جدا می شوند. خاکهای دارای نیتروژن بالا توسط فرهنگ قابل تحمل نیستند. زهکشی ضروری است. شما می توانید سانتولینا را در گلدان و ظروف پرورش دهید. گیاهان به محافظت در برابر بادهای سرد و سوراخ کننده نیاز دارند.
فرود آمدن
سانتولینا با بذر یا نهال خریداری شده از مهد کودک های تخصصی کاشته می شود. کاشت در بهار انجام می شود ، زیرا فرهنگ نمی تواند دمای سرد را تحمل کند. سانتولینا به عنوان یک محصول چند ساله کشت می شود. با این حال ، هنگامی که از گیاه به عنوان زمینه استفاده می کنید ، جایی که شاخ و برگ زیاد مهم است ، نه گل ، به عنوان یکساله کشت می شود.
سانتولین عمدتا در نهال کاشته می شود. بذرها بدون آماده سازی اولیه در ظروف نهال در اواخر مارس - اوایل آوریل کاشته می شوند. در زمین باز ، نهال ها در دهه سوم ماه مه ، بلافاصله پس از سپری شدن تهدید سرما ، کاشته می شوند. کاشت در زمین باز نیز ممنوع نیست ، این روش در اوایل ماه مه در پناهگاه انجام می شود. در هر دو مورد ، بذرها در 2-3 هفته جوانه می زنند. شما می توانید فرهنگ را با قلمه های سبز در تابستان تبلیغ کنید.
مراقبت
یکی از درمان های اصلی مراقبت از سانتولینا ، هرس تکوینی است. بلافاصله پس از گلدهی ، شاخه های گیاهان کوتاه می شوند تا بوته ها فشرده و تزئینی شوند. هرس بهداشتی در بهار انجام می شود. برای زمستان ، گیاهان با شاخه های صنوبر پوشانده می شوند و منطقه نزدیک ساقه با یک لایه ضخیم شاخ و برگ یا سوزن مالچ می شود. فرهنگ نیازی به کود اضافی ندارد ، اگرچه معرفی کودهای معدنی پیچیده با مقدار نیتروژن کم در حداقل مقادیر ممنوع نیست.
استفاده
سانتولینا برای محوطه سازی باغ ها ایده آل است. در کاشت های تک و گروهی در باغ های صخره ای و انواع دیگر تخت گل ها هماهنگ به نظر می رسد. این فرهنگ همچنین برای ایجاد پرچین استفاده می شود. متحدان بزرگ سانتولینا مریم گلی ، گربه سان و اسطوخودوس هستند. سانتولینا در ظروفی تزئین می شود که بالکن ، تراس و حیاط را تزئین می کند.
گلهای گیاهان دارای عطر دلپذیر و برجسته ای هستند که با وجود روغنهای اساسی در آنها که به طور گسترده در صنعت عطرسازی استفاده می شوند ، همراه است. شاخه های معطر یک افزودنی عالی برای دسته های تازه و خشک هستند.تاج های جمع آوری شده از شاخه های سانتولینا برای دفع پروانه ها استفاده می شود.
