شمشاد

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 15:51

© هانس برکسمایر

نام لاتین: بوکسوس خانواده: شمشاد طبقه بندی: درختان و درختچه های زینتی

شمشاد (بوکسوس لاتین) - درختچه یا درخت همیشه سبز از خانواده شمشاد. در شرایط طبیعی ، شمشاد در مدیترانه ، شرق هند و آسیای جنوب شرقی رشد می کند. در حال حاضر ، حدود 30 گونه وجود دارد.

ویژگیهای فرهنگ

شمشاد درختچه یا درختی با رشد آهسته به ارتفاع 2 تا 15 متر است. شاخه ها مستقیم ، چهار ضلعی ، سبز رنگ و پر برگ هستند. برگها متقابل ، تمام لبه ، چرمی با براق ، گرد یا بیضوی ، رنگ سبز تیره دارند. گلهای کوچک ، سبز مایل به زرد ، جمع آوری شده در گل آذین زیر بغل یا سرپوشیده ، دارای رایحه دلپذیر هستند. این میوه یک کپسول سه سلولی است که به شکل کروی و دارای دریچه است. دانه ها سیاه ، براق هستند. تمام قسمتهای گیاه سمی است ، به ویژه برگها.

شرایط رشد

شمشاد گیاهی گرم دوست است ، هم در مناطق آفتابی و هم سایه دار احساس خوبی دارد. این فرهنگ برای شرایط خاک طاقت فرسا نیست ، اما در خاکهای سست ، زهکشی خوب ، حاصلخیز و مرطوب با رطوبت متوسط با مقدار زیاد آهک به بهترین وجه توسعه می یابد. شمشاد نسبت به خاکهای شور و سنگین نگرش منفی دارد. با توجه به میزان مقاومت در زمستان ، گیاهان قابل پیش بینی نیستند ، بستگی زیادی به محل درختچه ها در محل دارد. شمشادهایی که در خاکهای خشک و فقیر رشد می کنند ، زمستانهای سرد را بهتر از زمستانهای فشرده و سنگین تحمل می کنند.

کاربرد

شمشاد گیاهی بسیار زینتی است که در کاشت های تک و گروهی بسیار زیبا به نظر می رسد. اغلب از فرهنگ برای ایجاد حصار و محدوده استفاده می شود. با توجه به این واقعیت که چوب شمشاد توانایی حفظ شکل خاصی را برای مدت طولانی دارد ، در مناطق جنوبی از گیاهان در هنر تزئینی استفاده می شود.

تکثیر و کاشت

شمشاد با بذر ، قلمه تابستانی و پاییزی تکثیر می شود. روش دوم رایج ترین و مثرترین روش است. به عنوان یک قاعده ، 80 تا 100 قلمه ها ریشه دار هستند. قلمه های تابستانی در ماه های ژوئن - جولای و قلمه های پاییزی - در اواخر آگوست - اوایل سپتامبر بریده می شوند. طول قلمه ها باید حدود 5-10 سانتی متر باشد دو برگ بالایی روی قلمه ها باقی می ماند ، بقیه برداشته می شوند.

قلمه ها در یک بستر متشکل از خاک باغچه و ذغال سنگ نارس (1: 1) کاشته می شوند و با روکش پلاستیکی پوشانده می شوند. آبیاری روزانه انجام می شود. پس از حدود 3-4 هفته ، قلمه ها ریشه می گیرند. تا پاییز ، بوته های مرتب شکل می گیرند که به مکان دائمی پیوند می شوند. قلمه هایی که ریشه کامل ندارند در ظروف کاشته می شوند و تا بهار در شرایط اتاق نگهداری می شوند.

مراقبت

شمشاد یک فرهنگ نسبتاً دمدمی مزاج است. سخت ترین دوره برای پرورش درختان جعبه زمستان طولانی و طولانی با یخبندان و برف متناوب و همچنین تغییرات ناگهانی روزهای ابری و آفتابی است. زمستانهای بدون برف نیز برای گیاهان خطرناک است. در پاییز ، قبل از شروع یخبندانهای پایدار ، آبیاری فراوان با شارژ آب انجام می شود ، که به بوته ها اجازه می دهد تا در ماههای زمستان اشباع شوند. پس از آبیاری ، ناحیه نزدیک تنه با ذغال سنگ نارس یا سوزنی برگ پوسیده مالچ می شود. توصیه نمی شود از شاخ و برگ افتاده استفاده کنید ، زیرا در زمستانهای مرطوب باعث ایجاد درختان جعبه ای و ایجاد بیماریهای مختلف قارچی و ویروسی می شود.

اشکال کم و کروی درختان جعبه ای با جعبه های چوبی یا پلاستیکی با سوراخ های تهویه پوشانده شده است. درختان استاندارد در برابر شکستگی و برف مرطوب با استفاده از وسایل و یک پوشش محافظ به شکل شاخه های صنوبر یا مواد نبافته محافظت می کنند. پرچین ها و حاشیه شمشاد در دو یا سه لایه با چوب پوشانده شده و انتهای آن را با دقت محکم می کنند. با شروع فصل بهار ، پناهگاه ها برداشته می شوند و برف باقی مانده در نزدیکی حلقه های تنه شل شده و به طرفین تمیز می شود. این روش به گرم شدن سریع خاک و تامین رطوبت به ریشه ها و برگ ها کمک می کند.

هرس بهداشتی و برش در آوریل ، در مناطق شمالی - در اوایل ماه مه انجام می شود. از آنجا که درختان جعبه بسیار آهسته رشد می کنند ، لازم است خود را محدود به تنظیم تاج سبک و هرس رشد جدید کنیم. شاخه ها فقط در صورتی بریده می شوند که گیاهان شکل خود را کاملاً از دست داده باشند. فرهنگ همچنین به تغذیه منظم نیاز دارد. در طول فصل ، حداقل سه پانسمان انجام می شود. کودهای آلی فقط در پاییز استفاده می شود ؛ فضولات پرندگان یا دوغاب برای این منظور ایده آل است.