پروانه سوخته چلیپایی بی قلب

فهرست مطالب:

تصویری: پروانه سوخته چلیپایی بی قلب

تصویری: پروانه سوخته چلیپایی بی قلب
تصویری: توصیه های کتاب «از همه افراد دنیا به جز تو متنفرم». 2024, ممکن است
پروانه سوخته چلیپایی بی قلب
پروانه سوخته چلیپایی بی قلب
Anonim
پروانه سوخته چلیپایی بی قلب
پروانه سوخته چلیپایی بی قلب

پروانه سوخته چلیپایی ، از اعضای خانواده Pyraustidae ، تقریباً همه جا حضور دارد و به خردل و شلغم ، کلزا با تربچه و تربچه با کلم آسیب می رساند. عمدتا این کرم ها هستند که آسیب می رسانند ، ابتدا غلاف ها و بالای شاخه ها را با تار عنکبوت محکم کرده و سپس سوراخ هایی در آنها ایجاد کرده و دانه ها را می خورند. اگر با این آفات باغی به موقع مبارزه نکنید ، عواقب آن می تواند بسیار وحشتناک باشد

با آفت آشنا شوید

پروانه سوخته چلیپایی پروانه ای بسیار جذاب با طول بال 20 تا 28 میلی متر است. بالهای عریض جلو ، با حاشیه های تیره قاب بندی شده و مجهز به یک جفت خط مایل به قهوه ای تیره هستند ، با رنگ زرد روشن مشخص می شوند. بالهای عقبی توسط یک حاشیه قهوه ای تیره مجلل راه اندازی شده اند و خود بالها با رنگهای زرد و سفید رنگ آمیزی شده اند.

تخم های بیضی شکل زرد کم رنگ پروانه های سوخته چلیپایی در حدود 0.4-0.5 میلی متر هستند. طول کرم های زرد مایل به سبز تا 15 - 18 میلی متر افزایش می یابد. تمام بدن آنها دارای نقاط تیره است و نوارهای خاکستری در کناره ها وجود دارد. صفحه پس زمینه دو شاخه و سر آفات سمی همیشه سیاه است. اندازه شفیره های قهوه ای از 9 تا 11 میلی متر متغیر است و معمولاً در پیله های عنکبوتی متراکم قرار دارند.

تصویر
تصویر

در داخل پیله ها ، در عمق حداکثر پانزده سانتی متر ، کرم ها در زمین زمستان گذرانی می کنند. با شروع بهار ، آنها شفیره و پروانه های ناز در ماه مه ظاهر می شوند. تخمها توسط ماده ها به صورت کاشی مانند ، پنج تا هشت عدد ، روی غلاف های علف های هرز ، و همچنین بر روی تعدادی از گیاهان کلم پرورشی گذاشته می شوند. کرم های خروجی از تخم ها به عمق غلاف راه پیدا کرده و از دانه های توسعه نیافته تغذیه می کنند. پس از خوردن دانه ها در یک غلاف ، انگل های پرخور به انگشت دیگر منتقل می شوند و آنها را با تار عنکبوت کنار هم می کشند و سوراخ هایی در آنها ایجاد می کنند. در اواخر ماه ژوئن ، کرم ها در لایه سطحی خاک یا روی پوشش گیاهی شفیره می شوند. شفیره گری ، طبق معمول ، در پیله انجام می شود. و بخش کوچکی از کرم ها در حالت دیاپوز در خاک قرار می گیرند و برای زمستان به این شکل باقی می مانند. در پایان ماه ژوئیه ، پروانه های نسل دوم و جدید ظاهر می شوند که تا اواسط آگوست پرواز می کنند. بیشتر اوقات ، توسعه کرم های این نسل در بیضه های تربچه و کلم مشاهده می شود. و در پایان ماه اوت یا در ابتدای ماه سپتامبر ، کرم های رشد کرده در زمستان به زمستان می روند. در طول سال ، دو نسل از پروانه سوخته چلیپایی ایجاد می شود.

چگونه مبارزه کنیم

کشت مناسب در ترکیب با شخم عمیق پاییزی بهترین اقدام پیشگیرانه در برابر پروانه های سوخته چلیپایی محسوب می شود. یک اقدام به همان اندازه مهم حذف سیستماتیک علف های هرز است که به عنوان یک مکان زمستانی طبیعی برای انگل های پرخور عمل می کند.

اگر صدمه به محصولات در حال رشد به ویژه شدید باشد ، آنها شروع به سم پاشی با حشره کش ها می کنند. مجاز به انجام درمان با "Karbofos" یا "Chlorophos" است.

تصویر
تصویر

تله های فرمونی به طور گسترده ای برای نظارت و به دام انداختن جمعی از پروانه های سوخته چلیپایی استفاده می شود.

و در میان داروهای مردمی ، آب آش خاکستری بسیار خوب خود را ثابت کرده است ، که می تواند به طور همزمان به عنوان یک تغذیه برگی عالی استفاده شود.برای تهیه آن ، آب جوش را روی 300 گرم خاکستر خوب الک شده بریزید و بیست و پنج دقیقه بجوشانید. سپس مخلوط صاف شده و با ده لیتر آب رقیق می شود. و برای اینکه ترکیب بهتر بچسبد ، افزودن 50 گرم صابون مفید خواهد بود.

همچنین می توانید محصولات در حال رشد را با خاکستر خشک گرده افشانی کنید یا آنها را با مخلوطی از گرد و خاک تنباکو و خاکستر ، به نسبت مساوی ، گردگیری کنید.

توصیه شده: