ریزومانیا چغندر

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

ریزومانیا چغندر ، همچنین ریش نامیده می شود (به معنای واقعی کلمه نام بیماری به عنوان "ریشه های دیوانه" ترجمه می شود) ، اغلب اتفاق می افتد. این بیماری ویروسی منجر به زرد شدن نکروتیک وریدهای چغندر می شود. اولین علائم یک بدبختی مخرب را می توان در ماه ژوئن مشاهده کرد ، زمانی که گیاهان جوان ، وقتی هوا گرم می شود ، شروع به قهوه ای شدن می کنند و به آرامی پژمرده می شوند. محصولات ریشه ای در گیاهان آلوده کوچک هستند. به عنوان یک قاعده ، آنها توسعه نیافته به نظر می رسند و با تعداد قابل توجهی از ریشه های درهم تنیده مشخص می شوند. و بعد از مدتی سفت می شوند ، فیبری شده و شروع به پوسیدگی می کنند

چند کلمه در مورد بیماری

برگ چغندر مورد حمله ریزومانیا رنگ مایل به زرد یا سبز کم رنگ می گیرد. با پیشرفت بیماری ، ممکن است نکروز یا زرد شدن وریدهای برگ نیز مشاهده شود. و نزدیک به پایان فصل رشد ، برگهای مرکزی با تیغه های برگ باریک و قلمه های طولانی مشخص می شوند. چغندرهایی که تورگر خود را از دست داده اند به طور قابل توجهی از رشد عقب می مانند.

در مورد محصولات ریشه ، اندازه آنها نسبتاً کوچک است و به اصطلاح "ریش" در قسمتهای دم آنها ظاهر می شود - تعداد نسبتاً محکمی از ریشه های جانبی کوچک ، که به طور پیچیده با یکدیگر در هم آمیخته شده اند. شدت چنین علائمی بستگی به مرحله رشد چغندر ، تعداد دفعات بارش و میزان آنها و همچنین درجه حرارت دارد. بنابراین ، گاهی اوقات علائم می توانند بسیار متفاوت باشند.

اگر ریزومنیا به شدت روی کاشت چغندر تأثیر گذاشته باشد ، ممکن است عملکرد آن نصف یا حتی بیشتر کاهش یابد و میزان قند چغندر در این مورد از 16 - 18 to به 10 falls کاهش می یابد. رشد محصولات آلوده بسیار کند می شود ، قند در چغندر نیز به آرامی تجمع می یابد و میزان آب موجود در آن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. همچنین ، محصولات ریشه ای با کاهش محتوای آلفا آمین و نیتروژن کل و مواد خشک مختلف مشخص می شوند. و مقدار کلسیم ، پتاسیم و سدیم در آنها به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. چغندرهایی که توسط بدبختی بدشانسی مورد حمله قرار می گیرند با چوب بودن مشخص می شوند و اغلب از دم شروع به پوسیدگی می کنند.

عامل ایجاد کننده این آفت یک ویروس است که ناقلان اصلی آن سیتوسپورها و زئوسپورها در نظر گرفته می شوند. به هر حال ، این عامل بیماری زا تقریباً در همه مناطق پرورش چغندر وجود دارد. گسترش ویروس مضر از طریق میانجیگری قارچ خاکی به نام Polymyxa betae در حین حمل چغندر و همچنین با تجهیزات ، بقایای گیاهی و آب اتفاق می افتد.

ریزومانیا در صورت غرقاب شدن خاک و در دمای بالا بیشتر مشخص می شود. و اگر خاک به اندازه کافی خشک باشد ، بیماری بسیار کمتر ظاهر می شود. همچنین ، افزایش توسعه ریزومانیا را می توان در خاکهایی با واکنش کمی قلیایی و خنثی مشاهده کرد.

چگونه مبارزه کنیم

اقدامات اصلی برای مبارزه با ریزومانیا چغندر جمع آوری بقایای گیاهی ، از بین بردن محصولات آلوده با تخریب بعدی آنها و علف های هرز منظم به موقع است. اما رعایت تناوب زراعی در بیشتر موارد اثر مطلوب را نمی دهد ، زیرا عامل عفونت می تواند به مدت ده سال در خاک باقی بماند. در مبارزه با این بیماری ناگوار و انواع آفت کش ها ناتوان است.

تا حدی می توان با افزایش ساختار بیولوژیکی خاک با حفظ ساختار بهینه آن و استفاده از کودهای آلی با کیفیت بالا ، بر کاهش مضر بودن ریزومانیا تأثیر گذاشت. و با این حال ، این اقدامات می تواند مضر بودن بیماری را تا حد ناچیزی کاهش دهد.

شاید تنها روش محافظتی واقعاً م isثر ، کشت گونه هایی با ژن برای مقاومت در برابر ریزومنیای مخرب باشد. به عنوان یک قاعده ، هیبریدها درجه بالایی از مقاومت را دارند - و باید به آنها توجه کنید.