ما سنبل می رویم

فهرست مطالب:

تصویری: ما سنبل می رویم

تصویری: ما سنبل می رویم
تصویری: Zahra Elham - Tu Kai Maye | زهرا الهام - تو کی میی 2024, ممکن است
ما سنبل می رویم
ما سنبل می رویم
Anonim
ما سنبل می رویم
ما سنبل می رویم

برای به دست آوردن گل آذین متراکم و زیبا از سنبل ، باید تعدادی از عوامل را که بر موفقیت کشت تأثیر می گذارد ، در نظر بگیرید. این موارد عبارتند از: انتخاب صحیح مواد کاشت ، روشنایی محل کاشت ، پر کردن پیچیده خاک قبل از کاشت ، به موقع آبیاری و موارد دیگر

سه مرحله از چرخه سالانه توسعه گیاهان

1. از آوریل تا ژوئن ، گیاه در زمین باز است. در این دوره ، تجمع مواد مغذی در پیاز و میزان مصرف آنها وجود دارد. تعداد برگهای برآمده از خاک در بهار ، تعداد گل آذین و گلهای این گل آذین بستگی به وزن پیاز و میزان فلسهای روی آن دارد. تجمع مواد مغذی از ماه مه تا اواسط ژوئن اتفاق می افتد. برای بقیه این دوره ، سنبل از شیرینی های آماده استفاده می کند.

2. از ماه جولای تا آگوست ، پیازهای حفر شده گیاه ، که سیستم ریشه و قسمت فوقانی آن عمر خود را سپری کرده اند ، در اتاقهایی با دمای 25 درجه ذخیره می شوند ، که به شما امکان می دهد مواد کاشت را در بهترین راه.

3. از سپتامبر تا مارس ، پیازها در خاک هستند. پیازها در سپتامبر در خاک کاشته می شوند ، اگر یخبندانهای بسیار شدید بتوانند خاک را تا عمق 25 سانتی متری منجمد کنند ، پیازها در معرض مرگ قرار دارند. پیازهایی که از آزمایشات زمستانی جان سالم به در بردند باغبان را با شاخه های آوریل خوشحال می کنند.

انتخاب پیاز کاشت

وضعیت ته لامپ و مقیاس های ذخیره سازی طول عمر سنبل را تعیین می کند. پیازهای جوان با وزن 60-80 گرم دارای ته کوچک و گرد هستند. در آینده ، پیازها وزن می گیرند ، بزرگتر می شوند ، اما علائم انحطاط را نیز به دست می آورند.

قسمت زیرین آن لانه ای از پیازهای دخترانه است و تزئینات گیاه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و گلهای گل آذین کمتری را به جهان نشان می دهد. بنابراین ، توصیه می شود حداقل هر پنج سال یکبار ، مزارع مجموعه را تجدید کنید.

برای خوشحال کردن سنبل از اثر تزئینی آن ، پیازهای سالم برای کاشت بدون آسیب مکانیکی قابل مشاهده با قطر حداقل 5 سانتی متر انتخاب می شوند. پیازهای 5-7 ساله برای کاشت تزئینی مناسب ترین هستند. چنین لامپهایی دارای وزن مخصوص بالا با ته گرد کوچک هستند.

انتخاب محل فرود

سنبل ها فتوفیل هستند و بنابراین ، برای توسعه و رشد بهتر ، محل زندگی آنها باید به خوبی روشن شود. نباید در معرض سیلاب چشمه با آب قرار گیرد ، دارای ساختار خاکی با زهکشی خوب باشد.

ریشه های سنبل ها در عمق خاک (تا 70 سانتی متر) نفوذ می کنند. بنابراین ، خاکورزی عمیق تشویق می شود. خاک لومی شنی که به خوبی با کودهای آلی و معدنی بارور شده است ، مناسب ترین گیاه است. هرچه هوموس در خاک بیشتر باشد ، گیاهان با موفقیت بیشتری توسعه می یابند. اسیدیته خاک باید خنثی یا کمی قلیایی باشد.

پر کردن خاک قبل از کاشت

نفوذ عمیق ریشه های گیاه به خاک ، پر کردن پیچیده خاک قبل از کاشت را با کودهای آلی و معدنی تعیین می کند ، زیرا کاربرد سطحی آنها زمان لازم برای ارائه تغذیه به موقع و با کیفیت به ریشه ها را ندارد.

دوز کودهای کاربردی بستگی به کیفیت خاک اصلی دارد. افزودن خاکستر چوب به میزان 200-250 گرم در متر مربع همیشه مفید است.

کوددهی قبل از کاشت کوددهی مایع را در طول فصل رشد فعال گیاه حذف نمی کند. کودهای نیتروژنی بخش مهمی از چنین پانسمان هستند.

نقش رطوبت در زندگی سنبل

مهمترین لحظه در مراقبت از سنبل زمانی است که گلها بریده می شوند.بستر با پیازها و برگهای پژمرده باقی مانده در زمین تا آنجا که ممکن است تراز می شود تا شرایطی برای آب راکد ایجاد نشود. اگر در این مدت مقدار زیادی بارش بارید ، لازم است تخلیه آب از باغ ترتیب شود.

اگر هوا خشک است ، گیاه را به وفور آبیاری کنید. برگهای زرد رنگ دستور می دهد که زمان کندن پیازها فرا رسیده است. پیازهای حفر شده و در سایه خشک می شوند و از توده های خاک پاک می شوند ، مرتب شده و گرم می شوند. سنبل های گرم شده نسبت به بیماری های گرم نشده مقاوم تر هستند ، زودتر زنده می مانند و زودتر شکوفا می شوند.

توصیه شده: