رزماری وحشی مارش

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

رزماری وحشی مارش متعلق به خانواده ای به نام هدر است. در نسخه لاتین ، نام این گیاه شبیه این است: Ledum palustre L.

توضیحات رزماری مردابی

رزماری باتلاقی یک درختچه گلدار همیشه سبز است که ارتفاع آن اغلب در حدود هفتاد تا نود سانتی متر است و گاهی اوقات ارتفاع این گیاه حتی از یک متر نیز تجاوز می کند. این گیاه دارای پوست خاکستری تیره است و ساقه های آن حالت خوابیده و ریشه دار دارد و دارای تعداد بسیار زیادی از شاخه های بلند کننده است. شاخه های جوان رزماری وحشی دارای غلیظ غلیظ ، رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند ، در حالی که پوست شاخه های قدیمی صاف و رنگ قهوه ای مایل به خاکستری است. برگهای گیاه متناوب ، چرمی ، زمستانی ، از بالا سبز تیره و براق هستند ، اما از پایین با غدد کوچکی پوشیده شده و نمدی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز دیده می شود.

گلهای رزماری وحشی سفید برفی هستند ، آنها توسط چترها در انتهای شاخه ها جمع آوری می شوند. این میوه یک کپسول بیضی شکل و غدد پرک است. اندازه دانه های گیاه کوچک بوده و در انتهای آن دارای رویش های ناخنک است. گلدهی گیاه از ماه مه تا ژوئیه ادامه می یابد.

در شرایط طبیعی ، رزماری وحشی در منطقه جنگلی و تاندرا در بخش اروپایی روسیه ، شرق دور ، سیبری غربی و شرقی و همچنین در قلمرو اوکراین و بلاروس یافت می شود. این گیاه در باتلاق ها ، جنگل های مختلف و همچنین روی بالشتک های خزه رشد می کند.

خواص دارویی رزماری وحشی

برای اهداف دارویی باید از برگها و شاخه های جوان این گیاه استفاده کرد. مواد اولیه باید در دوره پاییز ، تقریباً از آگوست تا پایان سپتامبر تهیه شوند. مواد اولیه در هنگام تشکیل میوه های رسیده برداشت می شوند ، تنها زمانی که رشد شاخه ها قبلاً اتفاق افتاده است. قسمت بالای شاخه ها ، که طول آنها حتی می تواند به یک متر برسد ، باید با چاقو یا داس قطع شود. گیاه هرگز نباید همراه با ریشه بیرون کشیده شود. تنها پس از پنج سال ، زمانی که بازسازی کامل بوته ها انجام شده است ، می توان گیاه را دوباره برداشت کرد. مواد اولیه خواص دارویی خود را به مدت دو سال حفظ می کنند. همچنین لازم به یادآوری است که در طول خشک شدن چنین گیاهانی ، مقدار نسبتاً زیادی اسانس ترشح می شود که می تواند باعث سردرد شود. بنابراین ، توصیه نمی شود در اتاقهایی باشید که رزماری مردابی را خشک می کنید.

در مورد برگهای جوان گیاه ، حاوی حدود ده درصد اسانس است که حاوی تانن ، تریترپنوئید تراکسرول و میرسن است. رزماری مارش اغلب برای روماتیسم ، و همچنین برای سرفه و سیاه سرفه به عنوان مدر و دیافورت استفاده می شود. علاوه بر این ، به شکل قطره بینی ، از این گیاه می توان برای درمان رینیت و آنفولانزا نیز استفاده کرد.

در مورد داروهای تبتی ، گیاهی مانند رزماری مردابی اغلب در اینجا استفاده می شود. گلها و برگهای این گیاه برای بیماریهای کبدی استفاده می شود ، اما در خارج از آنها برای بثورات متعدد ، زخم ، گلسنگ ، اگزما ، آبسه و جوش و همچنین برای التهابات مختلف چشم ، کبودی ، سرمازدگی و نیش مار و سایر حشرات سمی استفاده می شود..

با آسم برونش ، سل ، روماتیسم ، سرماخوردگی و سیاه سرفه ، تزریق رزماری مردابی باید نصف لیوان چهار بار در روز مصرف شود. برای تهیه این دمنوش ، باید کمی کمتر از دو قاشق چایخوری گیاه در دو لیوان آب سرد که قبلاً جوشانده است ، مصرف کنید. این مخلوط باید به مدت هشت ساعت در ظرف در بسته تزریق شود و سپس توصیه می شود این مخلوط را صاف کنید.

برای تهیه چای ضد آسم ، باید در هر لیتر آب جوش بیست و پنج گرم گیاه رزماری وحشی و پانزده برگ گزنه مصرف کنید. این مخلوط به مدت هشت ساعت تزریق می شود و چهار بار در روز برای نصف لیوان مصرف می شود.