2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
انگور دوشیزه متصل شده (lat. Parthenocissus inserta) - لیانای چوبی ؛ نماینده جنس انگور Maiden از خانواده انگور. بومی آمریکای شمالی ، در آنجا نیز در شرایط طبیعی رشد می کند. از قرن 18 شناخته شده است. در حال حاضر ، در ازبکستان ، بلاروس ، استونی ، اوکراین و روسیه (در مناطق لیپتسک ، لنینگراد و روستوف ، و همچنین در منطقه کراسنودار) کشت می شود. برای باغبانی عمودی ساختمانهای کوچک و بزرگ استفاده می شود.
ویژگیهای فرهنگ
انگور دوشیزه متصل - لیانا برگریز تا 3 متر طول (در طبیعت تا 30 متر). شاخه های جوان سبز ، شاخه های بالغ مایل به خاکستری مایل به زرد هستند. شاخه ها مجهز به آنتن هایی هستند که در انتهای آنها مکنده وجود دارد که به کمک آنها تاکها به هر تکیه گاه (حتی با سطح صاف) متصل می شوند. برگها سبز تیره ، براق ، مرکب ، نخل ، شامل 3-5 برگچه های تخم مرغی یا بیضوی شکل است که در نوک آنها مشخص است.
آنتن ها فرفری هستند و 2-5 انشعاب طولانی دارند. گلها کوچک ، نامرئی هستند و در گل آذین کوریمبوز جمع آوری شده اند. میوه ها گرد ، مایل به آبی گوگردی ، تا قطر 0.8 سانتی متر ، حاوی 2-4 دانه پهن به شکل قلب هستند. انگورهای چسبیده بسیار تزئینی هستند ، با مراقبت خوب و شرایط مناسب مساعد ، شاخ و برگ متراکمی را تشکیل می دهند ، که به گیاهان اجازه می دهد در محوطه سازی ساختمانهای قدیمی که باید پنهان شوند استفاده شود. این گونه نسبتاً مقاوم در برابر یخ زدگی است ، تا 25 درجه سانتیگراد در برابر سرما مقاومت می کند.
تکثیر ، کاشت و سایر ظرافت های رشد
از طریق انگورهای دخترانه متصل به بذر ، قلمه و لایه بندی تکثیر می شود. بذرها نیاز به طبقه بندی اولیه دو ماهه در دمای 5-7 درجه سانتی گراد دارند. عمق کاشت 0.7-1 سانتی متر است. روش بذر به شما امکان می دهد مواد خوبی تهیه کنید ، اما از آن بسیار نادر استفاده می شود ، زیرا برخی مشکلات را ایجاد می کند. ساده ترین و ساده ترین راه برای تکثیر نمایندگان جنس انگور Maiden ، قلمه زدن است.
قلمه ها به خوبی ریشه دار می شوند و نهال های به دست آمده از آنها همیشه ریشه می دهند. قلمه ها را می توان در بهار ، تابستان و پاییز برداشت کرد. قلمه ها از شاخه های تقویت شده با برگ بریده می شوند. شاخه های خیلی ضخیم توصیه نمی شود. برش در زیر برگ (2 سانتی متر پایین) انجام می شود. طول برش مطلوب 25-30 سانتی متر است. هر برش باید 3-4 جوانه داشته باشد. قلمه ها را در یک لیوان آب فرو کرده و تا ظاهر شدن ریشه ها در این حالت نگه داشته می شوند. سپس قلمه ها در یک بستر مغذی کاشته می شوند.
نهال های انگورهای چسبیده باید دارای سیستم ریشه ای توسعه یافته باشند. هنگام خرید نهال از مهد کودک ها ، توصیه می شود به نمونه های موجود در ظروف (با سیستم ریشه بسته) اولویت دهید. قبل از کاشت نهال در زمین باز ، خاک با دقت پردازش می شود: ابتدا آنها حفاری می کنند و سپس چاله های کاشت را آماده می کنند ، که در انتهای آن زهکشی و یک سرسره خاکی ایجاد می شود.
به طور کلی ، انگورهای بکر برای شرایط خاک بی اهمیت هستند ، اما در مناطق فقیرنشین ضعیف رشد می کنند. بنابراین ، قبل از کاشت ، خاک خارج شده از گودال با کمپوست یا هوموس مخلوط شده و کودهای معدنی اضافه می شود. سنگ خرد شده ، آجر شکسته ، ماسه درشت یا سنگریزه می تواند به عنوان زهکشی استفاده شود. توصیه می شود نهال های فرهنگ را در پاییز - در سپتامبر یا اکتبر بکارید (نامگذاری تاریخ های دقیق غیرممکن است ، همه چیز بستگی به شرایط آب و هوایی منطقه دارد).
این مواد در نزدیکی دیوارها ، حصارها و درختان کاشته شده است. مکان نقش خاصی ایفا نمی کند ، زیرا انگورهای چسبیده به راحتی حتی با سایه ضخیم تطبیق داده می شوند ، با این حال ، در معرض نور خورشید فعال تر می شود. نکته اصلی این است که گیاهان جوان را در برابر بادگیرها و باد سرد محافظت کنید. یک شرایط مهم کاشت: یقه ریشه باید در سطح سطح خاک قرار گیرد. پس از کاشت یک نهال ، آنها آبیاری و مالچ فراوانی (ترجیحاً ارگانیک) تولید می کنند.فاصله بین گیاهان و تکیه گاه حداقل 30 سانتی متر ، بین گیاهان - 50 سانتی متر است.
کاربرد
همانطور که در بالا گفته شد ، انگور دخترانه متصل شده برای محوطه سازی دیوارها و حصارها ایده آل است. اغلب برای تزئین آلاچیق ، آلاچیق و سایر سازه های عمودی استفاده می شود. مهم است که چند تفاوت ظریف را به خاطر بسپارید. گیاهان بسیار سریع رشد می کنند ، ساختارهای شل و غلیظ اغلب وزن شاخ و برگ و شاخه ها را تحمل نمی کنند. انگورهای دخترانه را نباید در نزدیکی ساختمان هایی با دیوارهای گچ گرفته کاشت ، زیرا گچ می تواند زیر وزن بیفتد. همچنین کاشت انگور در نزدیکی سازه هایی با سقف کاشی توصیه نمی شود ، چنین سنگ تراشی بسیار ضعیف است. سقف های تخته سنگ نیز بهترین متحدان نیستند ؛ زیر وزن انگورها ، تخته سنگ شروع به سر خوردن می کند. در غیر این صورت ، هیچ محدودیتی وجود ندارد.
توصیه شده:
انگور سیاه: کوچک ، اما حذف شده است
انگور سیاه ، برخلاف خواهران قرمز و سفید ، به نصف محصول معروف است. اگر برداشت انواع توت های رنگ روشن از یک بوته به 8 کیلوگرم برسد ، یک بوته توت سیاه کمیاب بیش از 4 کیلوگرم محصول می دهد. با این حال ، در مقایسه با دیگران ، رنگ سیاه آنقدر برای بدن انسان مفید است که عملکرد کم آن بیش از حد با قدرت ارزشمند داخل هر توت جبران می شود. این دقیقاً موردی است که می توانید بگویید "قرقره کوچک ، اما سنگین"
انگور فرنگی و انگور آنتراکنوز
انگور فرنگی و انگور آنتراکنوز کاملاً متداول است. انگور قرمز بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرد و انگور فرنگی کمتر رایج است. این حمله به ویژه در اواسط تابستان در فصول بارانی به شدت توسعه می یابد. تا حد زیادی ، کاشت بیش از حد ضخیم نیز به گسترش آن کمک می کند. بوته های توت آلوده با کاهش قابل توجهی در رشد شاخه های جوان مشخص می شوند و نه تنها میزان قند انواع توت ها به شدت کاهش می یابد ، بلکه حجم برداشت به طور کلی نیز کاهش می یابد
انگور انگور فرنگی و انگور فرنگی زنگ می زند
زنگ انگور فرنگی بیشترین تاثیر را روی انگور فرنگی و انگور فرنگی دارد. در ابتدا ، روی سنجد رشد می کند ، که قارچ عامل بیماری زمستان گذرانی می کند و سپس اسپورها از آن توسط باد به انگور فرنگی و مویز منتقل می شوند. با ضایعه ای به اندازه کافی قوی با این بیماری ، نیمی (یا حتی بیشتر) انواع توت ها اغلب سقوط می کنند و خود درختچه ها 40 تا 78 درصد برگ ها را از دست می دهند
لکه سفید برگ انگور فرنگی و انگور فرنگی
لکه سفید ، که در غیر این صورت سپتوریا نامیده می شود ، در تابستان به طور فعال با انگور فرنگی انگور فرنگی را مورد حمله قرار می دهد. انگور قرمز در مقایسه با سیاه تا حدودی تحت تأثیر چنین بیماری ناخوشایندی است. مضرات سپتوریا بسیار زیاد است ، به ویژه در مناطق جنوبی - بافت مرده روی برگهای آلوده اغلب به 20 تا 50 درصد از کل سطح آنها می رسد. این بیماری علاوه بر خشک شدن زیاد برگها ، باعث ریزش زودرس آنها نیز می شود. و برای شاخه های بیمار ، مشخصه است
رول انگور خوشه ای - دشمن انگور
کرم برگ درخت انگور تقریباً در هر جایی که تاکستان وجود دارد زندگی می کند. او به طور فعال در مناطق جنوبی روسیه به آنها آسیب می رساند. توت های آسیب دیده توسط این انگل یا خشک می شوند یا پوسیده می شوند و در کنار این فرایندهای مخرب ، آخرین امیدها برای برداشت عالی فراوان در حال محو شدن است