کاشت و مراقبت از پرچین ها

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

یک کلبه تابستانی که به روی همه بادها و چشم های کنجکاو باز می شود ایده خوبی نیست. معمولاً حفاظت و پناهگاه باغ جلو حصاری است که انواع مختلفی از آن وجود دارد. با این حال ، یک حصار کلاسیک ساخته شده از چوب یا سنگ معمول است. برای محافظت از حیاط خلوت در برابر چشم های کنجکاو ، گرد و غبار و مه ، پرچین ها بسیار محبوب شده اند. این شیء طراحی منظر می تواند قابل اعتمادتر و با دوام تر باشد. پرچین یک منطقه حومه معمولی را به یک باغ زیبا تبدیل می کند. قسمت داخلی پرچین یک زمینه عالی برای تخت گل و سایر اشیاء باغ خواهد بود ، قسمت بیرونی از باد ، گرد و غبار و حیوانات ناخوانده محافظت می کند. پرچین نه تنها می تواند به عنوان حصاری باشد که باغ جلویی را از جاده جدا می کند ، بلکه به منطقه بندی محل نیز کمک می کند و همچنین می توانید از آن برای پنهان کردن مناطق ناخوشایند باغ استفاده کنید

حصار سبز از گیاهان برگریز و مخروطی تشکیل شده است. برای ترتیب پرچین ، گیاهانی مانند thuja ، juniper ، برخی از انواع صنوبر ، زرشک ، پیچک ، شمشاد ، درخت درختچه ، انگور ، انواع مختلف بید و بسیاری دیگر انتخاب می شود. پرچین ساخته شده از سوزن متراکم تر و ضخیم تر از برگریز است. گیاهان همیشه سبز ریاضت ، سادگی و نظم می دهند. پرچین مخروطی در مراقبت عجیب تر از گیاهان برگریز است و از نظر هزینه از آن پیشی می گیرد. با استفاده از گیاهان برگریز ، پرچین بسیار متنوع است و در هنگام چیدمان آن هیچ محدودیتی برای تخیل وجود ندارد ، می تواند شامل گل ، برگ با اشکال و رنگهای مختلف و حتی میوه باشد.

بر اساس روش شکل گیری ، پرچین به قالب بندی شده و بدون شکل یا طبیعی تقسیم می شود. پرچین قالبی نیاز به هرس مداوم دارد که در طی آن اشکال هندسی واضحی به دست می آورد. برای چنین پرچینی ، گیاهانی که پس از هرس دارای شاخه های بالا هستند مناسب هستند. آنها باید شاخ و برگ متراکم و متراکم داشته باشند ، بنابراین هرس برای آنها بسیار مهم است ، این بر رشد تعداد و رشد شاخه ها تأثیر می گذارد. برای افزودن تراکم ، گیاهان در چندین ردیف کاشته می شوند. اغلب ، مخروط ها برای این نوع پرچین ها انتخاب می شوند: صنوبر ، thuja. اگر درختان و بوته ها به اندازه مورد نیاز رسیده باشند ، تعداد هرس می تواند تا 1 بار در ماه افزایش یابد یا در صورت نیاز انجام شود.

پرچین طبیعی بیشتر تزئینی به نظر می رسد تا قالب قالبی. گیاهان برای او متفاوت از نظر ارتفاع ، رنگ و درجه رشد هستند. این پرچین طبیعی تر و طبیعی تر به نظر می رسد. گیاهان برگریز که در زمستان شاخ و برگ می ریزند حداقل دو بار در سال ، در تابستان و پاییز ، هرس می شوند ؛ مخروط ها را باید سالی یکبار هرس کرد. با توجه به اینکه انواع گیاهان گلدار در یک پرچین طبیعی وجود دارد ، نگهداری از آن آسان تر است. در طول سال ، یک پرچین بدون شکل می تواند چشم را با انواع بافت ها و رنگ ها خوشحال کند ، به دلیل دوره رویشی متفاوت گیاهان موجود در آن. برای ایجاد یک پرچین طبیعی ، انتخاب گیاهان بسیار زیاد است ، می تواند انواع مختلفی از زرشک ، انگور بکر ، گل رز ، یاس بنفش ، بید و بسیاری دیگر باشد.

گیاهان پرچین را در ترانشه های حفر شده مستقیم در اطراف محیط محل یا جایی که قرار است پرچین در آن قرار گیرد بکارید.خاک بارور در سنگرهای حفر شده ریخته می شود ، گیاهان کاشته می شوند ، با خاک پوشانده می شوند ، به خوبی تراکم می شوند و آبیاری می شوند. برای اینکه گیاهان در طول رشد و نمو خود با یکدیگر تداخل نداشته باشند ، باید فاصله خاصی بین آنها رعایت شود. برای رشد خوب ، گیاهان باید به صورت دوره ای بارور شده و آبیاری شوند.

معایب چیدمان پرچین شامل این واقعیت است که گیاهان بلند می توانند سایه غیر ضروری ایجاد کنند ، که بر گیاهان کاشته شده در کنار آن تأثیر منفی می گذارد ، که نور کافی خورشید را دریافت نمی کنند. با این حال ، منطقه بندی مناسب سایت و موقعیت صحیح اشیاء در آن به جلوگیری از این امر کمک می کند.