تمشک: کاشت ، رشد ، مراقبت

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

در طبیعت ، تمشک از قدیم برای بشر شناخته شده است. این توت معطر و شیرین به دلیل طعم غیرمعمول ، خواص تغذیه ای و درمانی مورد علاقه است. باغبانان آمریکایی و انگلیسی کشت تمشک را در قرن هجدهم آغاز کردند. در روسیه ، یوری دولگوروکی اولین کسی بود که شروع به رشد درختچه کرد. به هر حال ، صدها سال پیش این تمشک بود که پیشگام چای مدرن بود ، برگها و شاخه های آن دم می کردند و برای درمان سرماخوردگی و بیماریهای تنفسی استفاده می شدند

امروزه تمشک اهمیت خود را از دست نداده است ، هنوز برای پیشگیری از آنفولانزا ، سیاتیک ، درد مفاصل و نورالژی مورد استفاده قرار می گیرد. سالیسیلیک اسید موجود در انواع توت ها به کاهش دمای بدن کمک می کند و دارای اثر دیافورتیک است. علاوه بر این ، تمشک دارای خواص ضد سمی و ترمیم کننده خون است ؛ اغلب برای تصلب شرایین ، کم خونی ، فشار خون بالا ، بیماری های کلیوی و مشکلات دستگاه گوارش استفاده می شود.

شرایط رشد

پرورش تمشک آسان نیست ، همانطور که در نگاه اول به نظر می رسد ، اما هر باغبانی ، حتی یک مبتدی ، می تواند این کار را انجام دهد. مهم است که یک سایت خوب برای کاشت محصول با تمام شرایط مورد نیاز انتخاب کنید ، گیاه را به درستی بکارید و به طور منظم از آن مراقبت کنید.

بهتر است تمشک را در حومه باغ پرورش دهید ، زیرا فرهنگ تعداد زیادی مکنده ریشه را تشکیل می دهد ، که با گذشت زمان تمام فضای آزاد را اشغال می کنند و در فواصل طولانی رشد می کنند. به همین دلیل است که بسیاری از باغبان نمی خواهند گیاهی را در محل خود پرورش دهند ، زیرا آن را نه محصول توت ، بلکه علف هرز می دانند.

خاک برای تمشک ترجیحاً لومی یا شنی است ، با ترکیب معدنی غنی و رطوبت متوسط. مطلوب است که خاک شل و نفوذپذیر باشد ، در هیچ موردی با ریزوم علف های هرز مسدود نشود. مناطق بدون درمان قبلی برای کشت محصولات زراعی مناسب نیستند.

تمشک در مناطقی که از نور کافی برخوردار بوده و در برابر بادهای شدید محافظت می شود ، عملکرد خوبی دارد. در مناطق پست ، بهتر است درختچه ای کاشته نشود ، زیرا در آنجا از رطوبت اضافی و یخبندان بهاری رنج می برد ، این امر منجر به پوسیدگی یا یخ زدن ریشه ها و در نتیجه مرگ گیاه می شود.

فرود آمدن

نهال تمشک در اوایل بهار یا پاییز کاشته می شود ، قلمه های سبز در تابستان کاشته می شوند. حفره های کاشت یا سنگرهای کشت از قبل آماده می شوند ، معمولاً 3-4 هفته قبل. اگر کاشت در بهار انجام شود ، پس از 1 ، 5-2 هفته. تمشک هم به روش نرده و هم بوته های جداگانه پرورش داده می شود. در حالت اول ، گیاهان در ترانشه کاشته می شوند ، در حالت دوم - در سوراخ ها.

حفره هایی برای نهال ها با ابعاد 40 * 50 * 50 سانتی متر حفر کنید خاک خارج شده از حفره با کودهای معدنی مخلوط شده و کمپوست پوسیده می شود. بخشی از بستر به دست آمده در سوراخ ریخته می شود و یک اسلاید را تشکیل می دهد. ریشه های نهال در یک محلول مالین مرطوب می شوند ، در یک حفره فرو می روند ، با خاک باقی مانده پاشیده می شوند ، به مقدار زیاد آبیاری می شوند و با ذغال سنگ نارس مالیده می شوند. یقه ریشه دفن نشده است ، باید چند سانتیمتر بالاتر از سطح خاک باشد ، اما کاشت بسیار زیاد برای کشت مطلوب نیست.

هنگام کاشت نرده ، آنها سنگرهایی با عرض 50 سانتی متر و عمق 45 سانتی متر حفر می کنند. فاصله بین سنگرها باید حداقل 1 متر و بین گیاهان - 40-50 سانتی متر باشد.ترانشه 1/3 با بستر خاک پر شده است ، نهال ها پایین آمده ، با خاک پوشانده شده ، آبیاری و مالچ می شوند.

مراقبت

تمشک یک محصول دوستدار رطوبت است ؛ این گیاه به ویژه در دوره تشکیل توت به آبیاری شدید نیاز دارد. کم آبیاری می تواند منجر به عملکرد کمی با کیفیت پایین شود ، انواع توت ها کوچک و نه چندان آبدار خواهند بود. رطوبت اضافی مطلوب نیست.

علف های هرز منظم ، شل شدن و کوددهی با کودهای معدنی را فراموش نکنید ، این روش ها همچنین بر رشد و توسعه طبیعی محصول و برداشت آینده تأثیر می گذارد. تمشک همچنین نیاز به هرس دارد ، شاخه های شکسته و ضخیم شده و شاخه های ریشه باید برداشته شوند و شاخه های میوه دار باید کوتاه شوند. پس از کاشت ، شاخه های بارده 20 سانتی متر کوتاه می شوند. از سال دوم ، شاخه ها به یک جوانه قوی (حدود 8-10 سانتی متر) بریده می شوند.

در حضور تعداد زیادی توت ، گیاهان بسته می شوند. بسیاری از باغبان توصیه می کنند از روش پنکه استفاده کنید که شامل دو چوب در دو طرف مختلف و بستن آنها در ارتفاعات مختلف بخشی از شاخه های یک بوته و بخشی از شاخه های مجاور است. برای زمستان ، برخی از انواع تمشک برای زمستان خم می شوند تا یخ زدگی و برف به شاخه ها آسیب نرساند. برای انجام این کار ، بوته ها به طرف یکدیگر کج شده و با طناب های بوم گره خورده اند.