آریسما

فهرست مطالب:

آریسما
آریسما
Anonim
Image
Image

Arisema (lat. Arisema) جنس نسبتاً کوچکی از گیاهان علفی است که متعلق به خانواده Aroid است. نام دیگر یک جلدی است ، در ایالات متحده ، گیاهان را اصلاً کبرا می نامند. زیستگاههای طبیعی - جنگلهای گرمسیری و کوهستانی ، بیابانها و نیمه بیابانها ، صخره ها (شامل سنگ آهک) ، ساوانا ، مراتع. نمایندگان این جنس را می توان در کشورهای گرم آفریقا و در سرزمین روسیه ، عمدتا در سرزمین پریمورسکی ، ساخالین و جزایر کوریل اسیر کرد.

ویژگیهای فرهنگ

آریزما توسط گیاهان علفی همیشه سبز چند ساله به ارتفاع 2 متر ، دارای ساقه زیرزمینی نشان داده می شود ، که در انتهای آن یک غده کروی شکل استولون یا ندول کوچک وجود دارد. ویژگی نمایندگان جنس وجود برگهای جوانه سفت و سخت توسعه نیافته (کاهش یافته ، پوسته پوسته) است که عملکردهای محافظتی و ذخیره سازی را انجام می دهند.

شاخ و برگ از واژن به میزان 1-4 قطعه تشکیل می شود ، به نوبه خود ، 3 تا 19 برگ پینتین شده دارد. همچنین در فرهنگ ، گونه هایی شناخته می شوند که شاخ و برگ ساده بیضی شکل یا نیزه ای آن مشخصه است. گلها مجهز به یک لوله استوانه ای مستقیم هستند ، می تواند دهان پهن و نوارهای طولی داشته باشد که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. صفحه به داخل مقعر یا پهن است ، به ندرت در انتها تشکیل عمودی کشیده دارد. پدیکل کوتاه است ، ممکن است در بالای آن سل وجود داشته باشد.

جالب و شگفت آور ، گل آذین فرهنگ مورد نظر تله های نوری است ، به همین دلیل حشرات بیشتر از بقیه در لوله گل می مانند. میوه ها با انواع توت های قرمز تخم مرغی یا مخروطی شکل معکوس نشان داده می شوند ، آنها دارای نوک گرد هستند. دانه ها ، به نوبه خود ، کروی یا تخم مرغی ، سخت ، قهوه ای ، در لمس خشن هستند.

ویژگی های رو به رشد

به سختی می توان نمایندگان جنس را گیاهان عجیب نامید ، برعکس ، آنها می توانند از مقاومت بالایی در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی برخوردار باشند. آنها سالها به طور فعال بدون هیچ مشکلی در همان منطقه در حال توسعه هستند ، حتی در صورت عدم آبیاری مکرر. با این حال ، فرهنگ هنوز برخی شرایط را برای شرایط رشد مطرح می کند. بنابراین ، توصیه می شود آن را در خاکهای سبک ، با زهکشی خوب ، با رطوبت متوسط و مغذی بکارید. شما حتی نباید سعی کنید آریزم را در خاکهای سنگین ، بسیار اسیدی ، غرقاب ، مرطوب و شور پرورش دهید.

علیرغم این واقعیت که بسیاری از انواع آریزم ها در برابر هوای سرد مقاوم هستند ، کاشت آنها در مناطقی که از بادهای سرد شمالی محافظت نمی شوند توصیه نمی شود ، و حتی بیشتر در مناطق پست با هوای سرد راکد ، بارندگی و آب مذاب. برای زمستان ، یک پناهگاه ضخیم خوب مطلوب است ، بهتر است اگر مواد طبیعی باشد ، به عنوان مثال ، برگهای خشک افتاده یا شاخه های صنوبر. گونه های گرما دوست برای زمستان باید در ظروف وسیع و عمیق پیوند زده و تا بهار در دمای 2-4 درجه سانتیگراد در داخل خانه نگهداری شوند.

همچنین لازم به ذکر است که مقدار زیادی آب در قاعده ساقه نزدیک غده با بارش مکرر (به ویژه در بهار و پاییز) تجمع می یابد ، که تقریباً همیشه منجر به پوسیدگی غده و در نتیجه مرگ می شود. برای جلوگیری از روند پوسیدگی ، جمع آوری سیستماتیک گیاهان بسیار مهم است. این روش باید برای نمونه های بلند انجام شود ، در غیر این صورت ممکن است در ناحیه پایه شکسته شوند. آریزما علاوه بر تپه زدن و سرپناه برای زمستان ، نیاز به آبیاری منظم و کوددهی با کودهای معدنی پیچیده (در اوایل بهار و اواسط تابستان) دارد.

توصیه شده: