انگور قرمز خونی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

انگور قرمز خون (Latin Ribes sanguineum) - توت و فرهنگ زینتی ؛ نماینده ای از نوع مویز از خانواده انگور فرنگی. به طور طبیعی در آمریکای شمالی یافت می شود. امروزه در همه جا به عنوان یک گیاه زینتی کشت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

مویز قرمز خون یک درختچه گلدار تا ارتفاع 4 متر با شاخه های مستقیم قهوه ای مایل به قرمز و تاج گسترده است. برگها به رنگ سبز تیره ، 3-5 تایلوپاست ، کلیه به صورت کلی گرد ، در قسمت زیرین به صورت کبود ، تا 8 سانتی متر طول دارند ، در صورت مالش ، عطر غلیظی را منتشر می کنند که در سراسر منطقه پخش می شود. گلها متعدد ، صورتی یا قرمز ، لوله ای ، تا قطر 1 سانتیمتر هستند که در گل آذین گل رزم افتاده جمع آوری شده اند.

میوه ها دارای اندازه متوسط ، تا قطر 1 سانتیمتر ، آبی-سیاه با شکوفه مایل به آبی هستند ، قابل خوردن هستند ، اما طعم ملایمی دارند. انگور قرمز خون در ماه مه شکوفا می شود ، میوه ها در ماه اوت (گاهی اوقات زودتر) می رسند. این کشت 5 سال پس از کاشت وارد باردهی می شود. دارای مقاومت در برابر آفات و بیماری ها است. در حال حاضر ، پرورش دهندگان با تجربه اشکال و انواع مختلفی را پرورش داده اند که در رنگ گلها ، برگها و سایر ویژگیهای جزئی متفاوت است.

اشکال و انواع تزئینی

تشکیل می دهد:

* انگور قرمز تیره (f. Atrorubens) - با درختچه هایی با گلهای بنفش -قرمز با اندازه متوسط نشان داده می شود.

* مویز روشن (f. Splendens) - از نظر ظاهری شبیه شکل قبلی است ، فقط در اندازه گلها و رنگ تیره تر متفاوت است.

* مویز تیره (f. Cameum) - یک فرم جذاب با گلهای صورتی متعدد ؛

* مویز سفید (f. Albescens) - شکلی با گلهای سفید ؛

* توت تری (f. Flore -plena) - با درختچه هایی با گلهای قرمز دوگانه نشان داده شده است.

* انگور فرنگی Brocklebankii - شکل آن با گل های صورتی و برگ های زرد است.

* مویز گوردون (R. x gordoniana Lem) - ترکیبی است که با عبور از مویز معطر و مویز قرمز رنگ بدست می آید ، که با گلهای قرمز با رنگ زرد متمایز شده ، در برس های متراکم بلند جمع آوری شده است.

انواع:

* Atrorubens-با درختچه هایی از گلهای قرمز خون قرمز تیره مشخص می شود.

* Carneum - با درختچه هایی با گلهای بزرگ به رنگ صورتی کم رنگ نمایش داده می شود.

* پادشاه ادوارد هفتم - درختچه هایی با گل های بورگوندی ، جمع آوری شده در خوشه های بلند ؛

* Strybing Pink - در گلهای صورتی کم رنگ متفاوت است.

* Variegata یک نوع نسبتاً جذاب با رنگ برگ غیر معمول است.

* یخ سفید - با گلهای سفید برفی برجسته است.

ظرافت های رشد

مویز قرمز خون فتوفیل است ، اگرچه در سایه جزئی به خوبی توسعه می یابد. به طور منفی به غرقاب شدن و خشک شدن بیش از حد خاک اشاره دارد. این گونه نسبت به شرایط خاک بی تکلف است ، اما در بسترهای حاصلخیز ، شل ، نفوذپذیر در آب و هوا با واکنش pH خنثی یا کمی اسیدی بهتر شکوفا می شود. مویز قرمز خون مقاوم در برابر سرما نیست ، آنها برای زمستان به سرپناه نیاز دارند. در زمستان های سرد ، شاخه های نارس زیر بوته ها منجمد می شوند ، اما با شروع گرما به سرعت بهبود می یابند.

از نظر مراقبت ، انگور قرمز خون بی ارزش است ، مانند سایر محصولات گلدار و توت ، آنها نیاز به آبیاری منظم ، وجین ، پانسمان و هرس دارند. هرس بلافاصله پس از گلدهی انجام می شود ، کودها در اوایل بهار استفاده می شود. این گونه اغلب با قلمه یا لایه بندی سبز تکثیر می شود ، اما روش بذر بی تاثیر است ، حتی با مراقبت دقیق از محصولات و شرایط مطلوب ، فقط 30-40 درصد بذر جوانه می زند. هنگام کاشت در بهار ، بذرها تحت طبقه بندی سرد اولیه (2-3 ماه) قرار می گیرند.

کاربرد

به دلیل تنوع گسترده ای از اشکال و انواع مختلف ، از انگور قرمز خون در باغبانی زینتی استفاده می شود. هم به صورت گروهی و هم به صورت مجزا کشت می شود. اغلب برای ایجاد پرچین های گلدار استفاده می شود.این گیاه به طور ایده آل با سایر درختچه ها و درختان زینتی ، و همچنین با محصولات پیازی و گیاهان چند ساله بهار ، به عنوان مثال ، فراموش کرده ها ، لاله ها ، گل نرگس و غیره ترکیب می شود. همچنین مویز قرمز خون در اتحاد با فورسیتیا ، کارلس خوب است. 'viburnum و irga لامارکا.