ترشک

فهرست مطالب:

تصویری: ترشک

تصویری: ترشک
تصویری: ترشک😋آلوچه 2024, ممکن است
ترشک
ترشک
Anonim
Image
Image

ترشک (lat. Rumex) - گیاهی یک ساله یا چند ساله از خانواده گندم سیاه. در حال حاضر ، حدود 120 گونه شناخته شده است. در شرایط طبیعی ، خاکشیر در اوراسیا ، آفریقا ، آمریکای جنوبی و شمالی رشد می کند. خاکشیر به طور گسترده ای در آشپزی و طب سنتی استفاده می شود.

ویژگیهای فرهنگ

ترشک گیاهی است که در سال اول زندگی گلاب برگ و در سال دوم ساقه گل و دانه تشکیل می دهد. سیستم ریشه محوری است. برگهای گل رز کامل ، نرم ، بیضی شکل ، مستطیلی ، نیزه دار در قاعده ، تا 20 سانتی متر طول ، روی دمبرگهای بلند واقع شده است. برگهای ساقه بیصفحه ، کوچک هستند.

ساقه راست ، آجدار است ، به ارتفاع 50-100 سانتی متر می رسد ، با یک گل آذین باریک بدون برگ پایان می یابد. گلها کوچک ، سبز یا زرد مایل به قرمز هستند. میوه یک مهره مثلثی شکل با درخشندگی است. دانه ها بزرگ ، سبز قهوه ای رنگ هستند ، جوانه زنی را برای 2-3 سال حفظ می کنند. گلدهی در آوریل-مه رخ می دهد.

شرایط رشد

ترشک یک فرهنگ مقاوم در برابر سرما است ، به راحتی سرما را تحمل می کند. بذرها در دمای 3 درجه سانتیگراد جوانه می زنند ، نهال ها در 1-2 هفته پس از کاشت ظاهر می شوند. ترشک فتوفیل است ، اما در مناطق نیمه سایه دار به خوبی رشد می کند. در شرایط خشکسالی طولانی ، در چنین شرایطی ، گل رز برگ کوچکی ایجاد می شود و زودتر از موعد شکوفا می شود ، که بر کیفیت چمن تأثیر منفی می گذارد.

من ترشک را در همان مکان بیش از 3-5 سال پرورش می دهم ، در سالهای بعد عملکرد به شدت کاهش می یابد. گیاه خاکهای حاصلخیز ، شل ، زهکشی شده ، لومی یا شنی ، غیر مسدود و با رطوبت متوسط بدون آب راکد ، با واکنش pH خنثی یا کمی اسیدی را ترجیح می دهد. ترشک نگرش منفی نسبت به آهک اولیه دارد. بهترین ترجیحات تربچه ، کاهو ، پیاز و سایر محصولات سبزیجات هستند.

آماده سازی و کاشت خاک

طرح پرورش خاکشیر در پاییز آماده می شود ، خاک روی یک بیل کامل حفر می شود ، کود یا کود پوسیده ، سوپر فسفات و کلرید پتاسیم اضافه می شود. در بهار ، پشته ها با چنگک شل می شوند ، با کودهای نیتروژنی تغذیه می شوند و علف های هرز ظاهر شده حذف می شوند.

کاشت به سه صورت انجام می شود: در اوایل بهار ، در تابستان (ژوئن-ژوئیه) و در پاییز تحت پوشش (اکتبر-نوامبر). خاکشیر بطور معمول در جهت برجستگی ها کاشته می شود. فاصله بین ردیف ها باید حداقل 25 سانتیمتر باشد.عمق کاشت 1-2 سانتیمتر است بلافاصله پس از کاشت ، خاک با دست نورد شده و با پشت چنگک فشرده می شود.

مراقبت

شل شدن منظم ، علفهای هرز ، آبیاری ، تغذیه و کنترل آفات و بیماریها وظایف اصلی مراقبت از خاکشیر است. آبیاری متوسط انجام می شود ، فرهنگ نگرش منفی نسبت به غرق شدن دارد. برای زمستان ، گیاهان را با ذغال سنگ نارس یا خاک اره مالچ می کنند ، به ویژه در مناطقی که زمستان های سرد و بدون برف دارند.

اغلب ، خاکشیر توسط سوسک ها و لاروهای سوسک خاکشیر ، لاروهای خاک اره خاکستری و شته ها مورد حمله قرار می گیرد. اغلب گیاهان تحت تأثیر کپک پودری قرار می گیرند. برای مبارزه با آفات و بیماریها ، توصیه می شود از تزریق چوب افسنطین ، سیر و سایر گیاهان استفاده کنید ، سم پاشی با مواد شیمیایی تنها پس از آخرین برداشت مجاز است.

کودهای معدنی و آلی در اوایل بهار یا اواخر پاییز استفاده می شود. در هوای خشک ، توصیه می شود گیاهان را با کودهای مایع تغذیه کنید ، در هوای بارانی - گرانول.

برداشت

خاکشیر با ظاهر 4-5 برگ سالم و بزرگ بر روی گیاهان ، مشخصه انواع کشت شده ، برداشت می شود. قبل از برداشت ، پشته های دارای مزارع را علف هرز می کنند و پس از بریدن راهروها آنها را با دقت شل می کنند. برش با چاقو در ارتفاع 3-4 سانتی متر از سطح زمین انجام می شود. به عنوان یک قاعده ، برداشت در دهه دوم ماه مه آغاز می شود و تا پایان ماه ژوئیه ادامه می یابد. در این مدت ، امکان جمع آوری 3-4 مهمانی وجود دارد.

توصیه شده: