ران رز

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

گل رز (lat. رزا) - فرهنگ توت و زینتی ؛ تیره ای از گیاهان از خانواده Rosaceae. در حال حاضر ، این جنس حدود 500 گونه دارد. در قلمرو فدراسیون روسیه ، 50-100 گونه در طبیعت رشد می کنند (طبق منابع مختلف).

ویژگیهای فرهنگ

در بیشتر موارد ، باسن بوته های ایستاده است ، اغلب گیاهان کم درخت یا علفی ، گاهی لیانا ، شاخه های آن با خار پوشانده شده است. ارتفاع بوته از 50 سانتیمتر تا 2 متر متغیر است.شاخه ها نازک ، شبیه شاخه ، به رنگ قرمز قهوه ای هستند. خارها محکم ، خمیده یا مستقیم هستند ، در قاعده صاف هستند ، در پایه برگها روی شاخه های گلدار نشسته اند. سیستم ریشه محوری است ، توده پایه ریشه ها 15-40 سانتی متر عمق می یابد ، برخی از ریشه ها به عمق 5 متر نفوذ می کنند. در برخی از انواع گل سرخ ، یک شاخه شاخه ای شکل می شود که از آن ریزومهای چوبی متعدد و شاخه های رویشی (با نام مستعار turions) تشکیل می شود.

برگها برگریز یا همیشه سبز ، بیضی شکل بیضی شکل یا بیضی شکل ، بیضوی فرد ، دارای زنجیرهای پوششی از ساقه ، حاشیه های دندانه دار ، در خارج از آن سبز تیره و از نظر زردی در انتهای آن کبود است. گلهای کوچک یا بزرگ ، ساده یا دوتایی ، تک یا جمع آوری شده در گل آذین وحشت زده یا کوریمبوز ، می توانند دارای تنوع وسیعی از رنگها (از سفید برفی تا قرمز روشن و حتی سیاه) باشند که بر روی پایه های کوتاه صاف قرار گرفته اند. گلبرگ ها دارای بریدگی هستند ، کاسبرگ ها کامل هستند و در میوه به سمت بالا همگرا می شوند.

میوه چند ریشه (سینارودیم) است ، قطر آن 1-2 سانتی متر ، کروی یا بیضی ، صاف یا پوشیده از مو ، گوشتی یا خشک ، تاج دار با کاسبرگ است ، می تواند نارنجی ، قرمز ، بنفش-قرمز و سیاه باشد. این میوه از یک ظرف قابلمه تشکیل شده است. گل رز در ژوئن - ژوئیه شکوفا می شود. میوه ها در آگوست - سپتامبر می رسند ، به مدت طولانی نمی ریزند.

شرایط رشد

گل سرخ یک فرهنگ دوستدار نور است ، مناطق روشن و مرتفع و محافظت شده از بادهای سرد را ترجیح می دهد. خاکهای مورد نیاز برای کشت محصولات زراعی مطلوب ، شل ، مرطوب با pH خنثی و آبهای زیرزمینی عمیق است. مناطق باتلاقی ، شور و کم ارتفاع مناسب نیستند. با توجه به این واقعیت که سیستم ریشه ای سگ به سرعت رشد می کند و در لایه های بالای خاک گسترش می یابد ، بوته ها با یک گودال کوچک به عمق 25-30 سانتی متر محصور شده اند.

تکثیر و کاشت

گل رز توسط دانه ها ، مکنده های ریشه ، شاخه های سوسن و سبز ، لایه بندی افقی و تقسیم بوته تکثیر می شود. روش بذر نسبتاً پر زحمت و بی اثر است ، زیرا با این روش ویژگی ها و خواص گیاه مادر از بین می رود. دانه های گل سرخ نیاز به طبقه بندی طولانی مدت دارند. کاشت در پاییز تحت یک پناهگاه به شکل یک لایه ضخیم از ذغال سنگ نارس یا هوموس انجام می شود. عمق کاشت 1-2 سانتی متر است در بهار ، یک قاب با روکش پلاستیکی روی محصولات نصب می شود. نهال ها در ژوئن - ژوئیه ظاهر می شوند. هنگامی که دو برگ اول روی نهال ظاهر می شود ، گیاهان جوان به مکان دائمی منتقل می شوند.

تکثیر با مکنده های ریشه یکی از رایج ترین روش ها است. فرزندان در اواخر پاییز یا اوایل بهار قبل از متورم شدن جوانه ها برداشت می شوند. شاخه ها در شیارها خم می شوند ، با خاک پاشیده می شوند ، به صورت دوره ای آبیاری می شوند و به صورت تپه ای در می آیند. سال بعد ، فرزندان ریشه دار از گیاه مادر جدا شده و به مکان جدیدی منتقل می شوند.

نهال گل سرخ در پاییز کاشته می شود ، اما چند ماه قبل از شروع یخبندان پایدار ، در غیر این صورت گیاهان زمان لازم برای ریشه دار شدن ندارند. گودالهای کاشت در عرض 2-3 هفته آماده می شوند ، عمق آنها باید 45-40 سانتی متر و عرض آنها 45-50 سانتی متر باشد ، خاک خارج شده از گودال کاملاً با هوموس پوسیده یا کمپوست و کودهای معدنی مخلوط می شود.بخشی از مخلوط خاک را به ته گودال می ریزند ، نهال را پایین می آورند ، ریشه ها را پخش می کنند ، با خاک باقی مانده پوشانده می شوند ، سفت می شوند ، آبیاری می شوند و با ذغال سنگ نارس یا خاک اره مالچ می شوند. قبل از کاشت ، توصیه می شود که ریشه های نهال را در یک خاک رس غوطه ور کنید. مهم: یقه ریشه باید 5-7 سانتی متر زیر سطح خاک واقع شود.

مراقبت

گل محمدی یک فرهنگ مقاوم در برابر خشکسالی است ، نیازی به آبیاری مداوم ندارد. سه تا چهار آبیاری فراوان در هر فصل کافی است. گل رز به تغذیه با کودهای آلی و نیتروژنی پاسخ خوبی می دهد. اولین تغذیه در اوایل بهار انجام می شود ، دوم - در طول رشد فعال شاخه ها (ژوئن - ژوئیه) ، سوم - در سپتامبر. شل شدن منظم و وجین علف های هرز در نزدیکی تنه ها را فراموش نکنید.

در اوایل بهار ، هرس بهداشتی و تکوینی گل رز وحشی انجام می شود. بوته از 15-20 شاخه تشکیل شده است. خوب است اگر شاخه های درختچه در رده های سنی مختلف باشند ، اما نه بیشتر از 7 سال ، زیرا شاخه های قدیمی میوه ضعیفی می دهند. انجام هرس در پاییز توصیه نمی شود ، زیرا برش های تازه نگرش منفی نسبت به سرمازدگی دارند.