2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Menziesia (lat. Menziesia) تیره ای از درختچه های برگریز از خانواده Heather است. این جنس شامل هفت گونه بومی شرق آسیا و آمریکای شمالی است. نام این جنس به افتخار طبیعت شناس و پزشک انگلیسی - آرچیبالد منزیز گرفته شده است.
ویژگیهای فرهنگ
Mencisia یک درختچه برگریز یا درخت کوچک سریع رشد تا 2.5 متر ارتفاع است. رشد سالانه 5-9 سانتی متر است. برگها متناوب ، دمبرگ کوتاه هستند. ساقه ها کاملاً کدر هستند. گلها پنج عضوی ، دوجنسی ، رنگی هستند - از صورتی روشن تا قرمز تیره. کاسه برگ دار است ، تاجی کمی زیگومورفیک یا منظم است. Mencisia به طور منظم شکوفا می شود ، اما نه همیشه به وفور ، گلدهی 14-27 روز طول می کشد. این میوه یک کپسول چهار یا پنج سلولی با دیواره نازک است. میوه ها سالانه تنظیم می شوند ، اغلب زمان رسیدن ندارند. گیاهان جوان از نظر مقاومت در زمستان تفاوت ندارند ، بزرگسالان قادر به مقاومت در برابر یخ زدگی تا -30 درجه سانتیگراد هستند. منسیسیا از خویشاوندان نزدیک آزالیا است. در محوطه سازی ، به دلیل داده های ناکافی کشت ، به ندرت از محصول استفاده می شود.
Menziesia pentamellar (lat. Menziesia pentandra) یکی از محبوب ترین نمایندگان جنس است. این درختچه یا درخت کم ارتفاع است که دارای شاخه هایی است که با موهای بلند غده ای پوشانده شده و برگ ها به صورت روزت جمع شده است. برگها به شکل بیضی یا بیضوی ، کبدی ، تا 5 سانتی متر طول دارند. گلها کوچک ، قرمز یا سفید هستند ، بر روی پایه های پر پشتی قرار گرفته و در گل آذین چوبی آپیکالی 2-5 قطعه جمع آوری شده اند. این میوه یک کپسول بیضی شکل کروی با بلوغ پراکنده است. منسیسیا در ماه ژوئن شکوفا می شود ، میوه ها در آگوست می رسند. این گونه در جزایر کوریل و ساخالین و همچنین در ژاپن رایج است.
شرایط رشد
Menzisia به خوبی رشد می کند و در مناطقی که از نظر ترکیب طبیعی تا حد ممکن نزدیک هستند شکوفا می شود. خاکها ترجیحاً مرطوب ، اسیدی ، سبک ، هوا و آب بدون کودهای نیتروژن اضافی هستند. مکان آفتابی با سایه روشن است.
تکثیر با قلمه
با قلمه تکثیر می شود. این روش م effectiveثرترین و نسبتاً بدون عارضه است. میزان ریشه زایی از 30-40 exceed تجاوز نمی کند. قلمه ها در تابستان انجام می شود ، تاریخ دقیق بستگی به وجود شاخه های بدون گل روی بوته ها دارد. قلمه ها از شاخه هایی که جوانه های گل روی آنها تشکیل شده است ، برداشت نمی شود. برش قلمه از شاخه های محو شده ممنوع نیست. قلمه ها در مخلوطی از ماسه و ذغال سنگ نارس به نسبت مساوی کاشته می شوند. ذغال سنگ نارس و ماسه قبل از مخلوط کردن الک می شوند و ذرات بسیار بزرگ را از بین می برند.
فاصله بین قلمه ها باید حدود 2-3 سانتی متر باشد. برای گونه ها و انواع مختلف ، از ظروف مختلف استفاده می شود ، زیرا آنها توانایی تشکیل ریشه متفاوت دارند. پس از کاشتن برش ، خاک به طور فراوان از یک قوطی آبیاری با یک مش اسپری خوب آبیاری می شود. توصیه می شود قارچ کش را در آب حل کنید. قلمه ها باید در داخل خانه یا در گلخانه نگهداری شوند. در بهار بعد ، قلمه های ریشه دار برای رشد به گلدان های جداگانه پیوند داده می شوند و یک سال بعد - به زمین باز.
مراقبت
مراقبت های استاندارد: آبیاری ، هرس ، شل شدن و وجین. فعالیتهای مراقبتی وقت گیر نیست و زمان زیادی را نیز صرف نمی کند. فرهنگ به مالچ منطقه نزدیک تنه پاسخ خوبی می دهد. برای مالچ ، توصیه می شود از مواد طبیعی که خاک را اسیدی می کند ، استفاده کنید ، مانند مخروط های صنوبر ، بستر کاج ، خاک اره یا تراشه ، پوست مغز کاج و ذغال سنگ نارس. مالچ نه تنها خاک را اسیدی می کند ، بلکه رطوبت را برای مدت بیشتری حفظ می کند و سیستم ریشه را از گرم شدن بیش از حد محافظت می کند.
برای اسیدی شدن بیشتر خاک ، می توانید از اسید بوریک یا گوگرد باغ استفاده کنید. فرهنگ نیازی به کود اضافی ندارد ، زیرا در طبیعت در خاکهای حاشیه ای رشد می کند ، با این حال ، معرفی کود پیچیده "Kemira-Universal" آسیبی نخواهد رساند.پانسمان بالا در اوایل بهار انجام می شود ، زمانی که خاک در حالت مرطوب است. آبیاری باید متوسط باشد ، سمپاشی نیز مفید است. 2-3 سال اول منسیسیا هرس نمی شود ، اگرچه سفت شدن تاج شاخه های در حال رشد امکان پذیر است ، بنابراین می توان پنجه زنی بهتری را به دست آورد.