2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
کنگر فرنگی (lat. Cynara) متعلق به دسته گیاهان چند ساله از خانواده Asteraceae یا Asteraceae است. در طبیعت ، گیاه مورد بحث در مدیترانه رشد می کند. امروزه ، کنگر فرنگی به طور گسترده ای در قلمرو بسیاری از کشورهای اروپایی ، کمتر در روسیه کشت می شود.
شرح
کنگر فرنگی توسط گیاهان علفی نشان داده می شود که ارتفاع آنها تا دو متر می رسد. آنها دارای شاخ و برگهای بزرگ جدا شده از رنگ سبز یا خاکستری-سبز هستند که از داخل کبود هستند و ممکن است دارای خارهای کوچکی باشند. سیستم ریشه کنگر فرنگی قوی است.
گل آذین به شکل یک سبد است که از گلهای لوله ای به رنگ زرد و گلهای حاشیه ای به رنگ آبی تشکیل شده است. کنگر فرنگی گرم و دوست داشتنی در نظر گرفته می شود ، بنابراین ، در قلمرو فدراسیون روسیه (به ویژه در خط میانی) به طور انحصاری به عنوان یکساله رشد می کند. کشت به سرمازدگی بهاری حساس است ، تا یخ زدگی -1 درجه سانتیگراد را تحمل می کند.
محل
کنگر فرنگی در خاکهای مغذی ، خوب کشت شده ، سست ، نفوذپذیر در آب و هوا با واکنش pH خنثی رشد می کند. خاکهای شنی لومی بهترین گزینه برای کشت محصول مورد نظر است. رشد کنگر فرنگی در خاکهای غرقاب نامطلوب است ، زیرا این امر باعث پوسیدگی ریشه ها و متعاقباً مرگ گیاه می شود.
ویژگی های رو به رشد
تکثیر کنگر فرنگی توسط بذر و رویشی (با لایه بندی و مکنده های ریشه) انجام می شود. هنگام کاشت محصولات از طریق بذر ، بذرها نیاز به پیش تیمار ، دقیقتر ، جوانه زنی هفتگی دارند. آنها را در یک پارچه مرطوب قرار می دهند و در یک ظرف پر از ماسه خوب مرطوب قرار می دهند. دمای مناسب برای جوانه زنی -20-25 درجه سانتی گراد است. به محض خروج دانه ها ، آنها را به یک مکان سرد منتقل می کنند.
سپس بذرها را در ظرفی با مخلوط خاک متشکل از خاک مغذی ، هوموس و ماسه شسته شده رودخانه ، به نسبت مساوی کاشته و در دمای کمتر از 17 درجه سانتی گراد نگهداری می کنند. با ظهور جوانه زنی اولین برگ واقعی ، قله ها باعث غوطه ور شدن نهال ها در گلدان می شوند. نهال های کنگر فرنگی در دهه سوم ماه مه - دهه اول ژوئن به زمین باز منتقل می شوند. کاشت در گلخانه یا گلخانه ممنوع است.
تکثیر کنگر فرنگی روشی آسان تر ، اما نه چندان م effectiveثر است. برش فرزندان از گیاه مادر با استفاده از یک چاقوی تیز ، قبلاً ضدعفونی شده انجام می شود. هر فرزند باید دارای قسمت کوچکی از ریزوم باشد. قبل از کاشت ، بخش هایی از مواد با خاکستر چوب درمان می شوند و برای رشد در گلخانه کاشته می شوند. بین محصولات یک کنگر فرنگی ، می توانید کاشت لاتوک ، جعفری ، پیاز و غیره بکارید.
مراقبت
از بین روشهای مراقبت ، آبیاری متوسط ، تغذیه با مواد آلی و کودهای معدنی پیچیده مورد نیاز است. تغذیه هر 2-3 هفته تا پایان ماه ژوئیه انجام می شود. بسیاری از باغبان توصیه می کنند که بیش از 3-5 سبد روی گیاهان باقی نگذارید ، بقیه برداشته می شوند. این رویکرد سبدهای بزرگتری را امکان پذیر می کند. سبدهای کنگر فرنگی را جمع کنید زیرا شروع به باز شدن می کنند. توصیه نمی شود منتظر گل باشید. کنگر فرنگی را می توان در یخچال نگهداری کرد.
با شروع پاییز ، کل قسمت هوایی قطع می شود و کنده های کوچکی باقی می ماند ، که با یک لایه ضخیم از برگهای افتاده یا مواد دیگر پوشانده شده است. در روسیه ، این مورد لازم نیست ، زیرا گیاهان یخبندان شدید را تحمل نمی کنند. برای زمستان ، گیاهان باید حفر شوند ، همه شاخ و برگ ها را بریده و در انبار قرار دهید. در دهه سوم فوریه - دهه اول مارس ، مواد زمستانی تقسیم شده و در گلدان کاشته می شوند. در دهه اول ژوئن ، آنها به زمین باز منتقل می شوند.
توصیه شده:
کنگر فرنگی اورشلیم
کنگر اورشلیم (lat. Helianthus tuberosus) - نوعی از گیاهان غده ای چند ساله از جنس آفتابگردان از خانواده Asteraceae. نامهای دیگر آفتابگردان غده ای ، گلابی خاکی یا کنگر فرنگی اورشلیم است. نام این گیاه به افتخار سرخپوستان توپینامباس ، که غده های گیاه با آنها به اروپا آمدند ، نامگذاری شد.
پرورش کنگر فرنگی اورشلیم در محل
کنگر فرنگی اورشلیم یک فرهنگ کاملاً غیرقابل قبول است و می تواند هر فصل با مراقبت مناسب محصول غده بسیار جامد تولید کند. سرزمین محصول ریشه آمریکای شمالی است و در روسیه اولین بار در قرن 18 ظاهر شد. این گیاه شگفت انگیز متفاوت نامیده می شود: کنگر فرنگی اورشلیم ، گلابی خاکی ، ریشه خورشیدی. از نظر ظاهر ، غده های این گیاه فوق العاده ، که نه تنها خواص درمانی ، بلکه طعم عالی نیز دارند ، شبیه ریشه زنجبیل هستند
کنگر فرنگی اورشلیم - آفتابگردان غده ای
ساکنان تابستانی که خواستار شرایط زندگی نیستند ، اغلب کنگر فرنگی اورشلیم را با علف های هرز یکی می دانند و بی رحمانه از شر آن خلاص می شوند. اگر آنها از خواص مفید غده هایش مطلع بودند ، شاید برای او مطلوب تر بودند
استاچی یا کنگر فرنگی چینی
صد سال پیش ، ندول های این سبزی به طور منظم در فروشگاه های سبزیجات وجود داشت. در گرمای برنامه های پنج ساله صنعتی ، بسیاری از محصولات کشاورزی از بین رفت ، از جمله محصول سبزیجات به نام "Stakhis" یا "کنگر فرنگی چینی". امروزه تعداد بیشتری از باغبان چشم خود را به Stakhis معطوف کرده اند. کودکان از خوردن غده های تازه خوشحال می شوند. کمبود نشاسته در این سبزی آن را برای بیماران دیابتی جذاب می کند
کنگر فرنگی تقریباً مانند گوجه فرنگی رشد می کند
کنگر فرنگی در ظاهر بسیار غیر معمول است. در دوره گلدهی ، بسیار شبیه به گل آذین بیدمشک و خار است. و خود سبد باز نشده ، که خورده می شود ، مانند یک توده است و به سختی می توان آن را سبزیجات نامید ، و حتی بیشتر از آن به هر گونه ارزش غذایی در آن مشکوک باشیم. با این وجود ، این گیاه یک غذای لذیذ است و شایسته است که با خود جشن افرادی از خون سلطنتی را تزئین کند. اخیراً کنگر فرنگی به تخت های ما مهاجرت کرده است. این هنوز چه نوع مراقبت هایی در ما نادر است