کنگر فرنگی

فهرست مطالب:

تصویری: کنگر فرنگی

تصویری: کنگر فرنگی
تصویری: کنگر 101 | طرز پخت و خوردن کنگر فرنگی 2024, آوریل
کنگر فرنگی
کنگر فرنگی
Anonim
Image
Image

کنگر فرنگی (lat. Cynara) متعلق به دسته گیاهان چند ساله از خانواده Asteraceae یا Asteraceae است. در طبیعت ، گیاه مورد بحث در مدیترانه رشد می کند. امروزه ، کنگر فرنگی به طور گسترده ای در قلمرو بسیاری از کشورهای اروپایی ، کمتر در روسیه کشت می شود.

شرح

کنگر فرنگی توسط گیاهان علفی نشان داده می شود که ارتفاع آنها تا دو متر می رسد. آنها دارای شاخ و برگهای بزرگ جدا شده از رنگ سبز یا خاکستری-سبز هستند که از داخل کبود هستند و ممکن است دارای خارهای کوچکی باشند. سیستم ریشه کنگر فرنگی قوی است.

گل آذین به شکل یک سبد است که از گلهای لوله ای به رنگ زرد و گلهای حاشیه ای به رنگ آبی تشکیل شده است. کنگر فرنگی گرم و دوست داشتنی در نظر گرفته می شود ، بنابراین ، در قلمرو فدراسیون روسیه (به ویژه در خط میانی) به طور انحصاری به عنوان یکساله رشد می کند. کشت به سرمازدگی بهاری حساس است ، تا یخ زدگی -1 درجه سانتیگراد را تحمل می کند.

محل

کنگر فرنگی در خاکهای مغذی ، خوب کشت شده ، سست ، نفوذپذیر در آب و هوا با واکنش pH خنثی رشد می کند. خاکهای شنی لومی بهترین گزینه برای کشت محصول مورد نظر است. رشد کنگر فرنگی در خاکهای غرقاب نامطلوب است ، زیرا این امر باعث پوسیدگی ریشه ها و متعاقباً مرگ گیاه می شود.

ویژگی های رو به رشد

تکثیر کنگر فرنگی توسط بذر و رویشی (با لایه بندی و مکنده های ریشه) انجام می شود. هنگام کاشت محصولات از طریق بذر ، بذرها نیاز به پیش تیمار ، دقیقتر ، جوانه زنی هفتگی دارند. آنها را در یک پارچه مرطوب قرار می دهند و در یک ظرف پر از ماسه خوب مرطوب قرار می دهند. دمای مناسب برای جوانه زنی -20-25 درجه سانتی گراد است. به محض خروج دانه ها ، آنها را به یک مکان سرد منتقل می کنند.

سپس بذرها را در ظرفی با مخلوط خاک متشکل از خاک مغذی ، هوموس و ماسه شسته شده رودخانه ، به نسبت مساوی کاشته و در دمای کمتر از 17 درجه سانتی گراد نگهداری می کنند. با ظهور جوانه زنی اولین برگ واقعی ، قله ها باعث غوطه ور شدن نهال ها در گلدان می شوند. نهال های کنگر فرنگی در دهه سوم ماه مه - دهه اول ژوئن به زمین باز منتقل می شوند. کاشت در گلخانه یا گلخانه ممنوع است.

تکثیر کنگر فرنگی روشی آسان تر ، اما نه چندان م effectiveثر است. برش فرزندان از گیاه مادر با استفاده از یک چاقوی تیز ، قبلاً ضدعفونی شده انجام می شود. هر فرزند باید دارای قسمت کوچکی از ریزوم باشد. قبل از کاشت ، بخش هایی از مواد با خاکستر چوب درمان می شوند و برای رشد در گلخانه کاشته می شوند. بین محصولات یک کنگر فرنگی ، می توانید کاشت لاتوک ، جعفری ، پیاز و غیره بکارید.

مراقبت

از بین روشهای مراقبت ، آبیاری متوسط ، تغذیه با مواد آلی و کودهای معدنی پیچیده مورد نیاز است. تغذیه هر 2-3 هفته تا پایان ماه ژوئیه انجام می شود. بسیاری از باغبان توصیه می کنند که بیش از 3-5 سبد روی گیاهان باقی نگذارید ، بقیه برداشته می شوند. این رویکرد سبدهای بزرگتری را امکان پذیر می کند. سبدهای کنگر فرنگی را جمع کنید زیرا شروع به باز شدن می کنند. توصیه نمی شود منتظر گل باشید. کنگر فرنگی را می توان در یخچال نگهداری کرد.

با شروع پاییز ، کل قسمت هوایی قطع می شود و کنده های کوچکی باقی می ماند ، که با یک لایه ضخیم از برگهای افتاده یا مواد دیگر پوشانده شده است. در روسیه ، این مورد لازم نیست ، زیرا گیاهان یخبندان شدید را تحمل نمی کنند. برای زمستان ، گیاهان باید حفر شوند ، همه شاخ و برگ ها را بریده و در انبار قرار دهید. در دهه سوم فوریه - دهه اول مارس ، مواد زمستانی تقسیم شده و در گلدان کاشته می شوند. در دهه اول ژوئن ، آنها به زمین باز منتقل می شوند.

توصیه شده: