جینکو

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

جینکو (lat. Ginkgo) - تیره ای از گیاهان ، شامل تنها یک گونه ، که موفق شد در تمام فاجعه های زمینی که در کره زمین به مدت 270 میلیون سال رخ داده است زنده بماند. این درخت که به دلیل ظاهر برگهای آن"

جینکو بیلوبا"، که در زبان روسی شبیه"

جینکو بیلوبا درخت مزایای زیادی دارد: یک گیاه زینتی است. برگهای آن حاوی موادی هستند که برای اهداف دارویی استفاده می شوند. میوه های درختان خوراکی هستند

اسم تو چیه

جالب اینجاست که اولین آشنایی انسان با درخت جینکو بیلوبا از طریق مطالعه فسیل ها اتفاق افتاد که دانشمندان آن را حداقل 270 میلیون سال قدمت دارند. برای مدت طولانی ، این درخت در بین گونه های گیاهی باستانی منقرض شده قرار داشت و در آن زمان ، حدود 15 گونه داشت. شگفتی و شادی دانشمندان را تصور کنید وقتی در چین ، در منطقه ای غیرقابل دسترسی برای انسان ، یک درخت زنده کینگکو کشف شد ، اما تنها با یک گونه نشان داده شد. چه کسی می داند ، شاید او خویشاوندانی بر روی زمین داشته باشد ، که مردم هنوز نتوانسته اند مسیر آنها را طی کنند.

تاریخچه زبان لاتین ، که تلفظ آن دشوار است ، دارای ویژگی تقریباً کارآگاهی است. از یک سو ، از زبان ژاپنی وام گرفته شده است ، جایی که درخت با هیروگلیف نشان داده شده است ، که در رونویسی انگلیسی مانند "جیننان" یا "جین کیو" به معنی "زردآلو نقره ای" است. از سوی دیگر ، اشتباهات یا چاپ های نادرست در طول رومی شدن صورت گرفت ، که منجر به نام "Kinkgo" شد. صفت "biloba" ، مشتق از دو کلمه لاتین "bis" (دو) و "loba" (جدا) ، نیز به آن اضافه شده است که به شکل برگها اشاره دارد.

شرح

اگرچه جینکو متعلق به ژیمنوسپرم ها است ، یعنی کمتر در برابر نوسانات زندگی محافظت می شود ، اما موفق شده است تا امروز زنده بماند و در طبیعت بماند. شاید تقسیم به نر و ماده در این درخت کمک کرد ، یعنی همانطور که گیاه شناسان می گویند ، جینکو یک گیاه دیوئوس است.

درختان مدت طولانی حسادت می کنند. دانشمندان سن برخی از ساکنان قدیمی را مشخص کرده اند که معادل 4 هزار سال است. این طول عمر به درختان اجازه می دهد تا برای بلوغ عجله نکنند و بنابراین گلها روی شاخه ها ، در بهترین حالت ، پس از سی سال زندگی ظاهر می شوند. فقط در این سن می توان جنسیت درخت را با نگاه به گل تعیین کرد.

پس از همه ، درختان نر و ماده به روش های مختلف شکوفا می شوند. نرها ، از خواب زمستانی بیدار می شوند ، همزمان با برگهای لطیف بهاری ، گل آذین های جهان را شبیه گوشواره نشان می دهند ، که به رنگ طلایی نمی رسند ، اما مایل به زرد هستند.

به طرز عجیبی ، اما گلهای ماده سعی نمی کنند با ظاهر خود توجه خود را به خود جلب کنند ، که نشان دهنده موجودات مجرد و غیر توصیفی روی پایه های بلند است. فقط گاهی اوقات آنها به تنهایی خود خیانت می کنند و به صورت جفت ظاهر می شوند. و آنها هیچ عجله ای برای دیدار با "نامزد" خود ندارند و فقط در تابستان روی درختان ماده ظاهر می شوند.

به هر حال ، گرده نر با گلهای ماده اتفاق می افتد و میوه های سبز روی شاخه ها آویزان می شوند و با رسیدن آنها زرد می شوند. به همین دلیل ژاپنی ها آنها را "زردآلو" می نامند. اغلب رسیدن میوه هایی که از شاخه ها افتاده اند در حال حاضر روی زمین اتفاق می افتد و بوی نه چندان دلپذیری را در اطراف آنها پخش می کند.

با این حال ، این بو مانع از استفاده مردم محلی از میوه برای غذا نمی شود. آنها را می جوشانند ، سرخ می کنند و با ادویه جات ترش مزه می کنند ، با لذت می خورند.

توانایی های شفا بخش

معجون های شفابخش از برگ های جینکو تهیه می شوند. آنها با کمک آنها سیستم گردش خون را تقویت می کنند و کشش را به عروق می افزایند و آنها را از کلسترول مضر رهایی می بخشد. وقتی خون تمیزتر و محافظت شده تر باشد ، تمام بدن مانند یک ساعت سوئیسی عمل می کند.

استفاده در محوطه سازی

تزئینی بودن برگها ، تاج سرسبز درخت طراحان منظره را به جینکو جذب می کند. نگرش رواقی به محتوای گاز هوا بر جذابیت درختان برای محوطه سازی شهرهای ما ، اشباع شده از دود صنعتی می افزاید.