بیماری دیررس توت فرنگی

فهرست مطالب:

بیماری دیررس توت فرنگی
بیماری دیررس توت فرنگی
Anonim
بیماری دیررس توت فرنگی
بیماری دیررس توت فرنگی

سوختگی دیررس یا پوسیدگی چرمی اغلب روی توت فرنگی رخ می دهد. این حمله عمدتا به انواع توت ها (و در هر مرحله از رشد آنها) حمله می کند ، اما گاهی اوقات می تواند گلها را بپوشاند. و اگر پیشرفت بیماری با بارندگی زیاد در طول ماه مه ، ژوئن و ژوئیه همراه باشد ، از دست دادن عملکرد انواع توت های معطر می تواند بسیار قابل توجه باشد. و کیفیت انواع توت های آسیب دیده به طور قابل توجهی بدتر می شود. بنابراین ، اگر پوسیدگی دیرهنگام بیماری روی تخت های توت فرنگی تشخیص داده شود ، باید فوراً اقدام قاطع انجام دهید

چند کلمه در مورد بیماری

در توت های سبز که توسط پوسیدگی دیررس حمله می شوند ، رنگ مناطق آلوده می تواند از سایه سبز تا قهوه ای تیره متفاوت باشد. به تدریج ، با ایجاد بدبختی مضر ، توت ها کاملاً قهوه ای می شوند. به عنوان یک قاعده ، آنها با بافت نسبتاً درشت مشخص می شوند.

در مورد انواع توت های رسیده ، تشخیص پوسیدگی دیرهنگام بیماری سخت تر است. رنگ توت های کاملا رسیده ، به عنوان یک قاعده ، بسیار کمی تغییر می کند. فقط گاهی اوقات توت ها می توانند مایل به قهوه ای یا بنفش تیره شوند.

تصویر
تصویر

توت های رسیده آلوده معمولاً بسیار نرم تر از توت های رسیده و سالم هستند. و اگر یک توت آلوده به دو قسمت تقسیم شود ، می توانید تاریکی قابل توجهی از سیستم مویرگ های تامین آب را مشاهده کنید (چنین مویرگ هایی به هر دانه متصل می شوند). در مراحل بعدی توسعه بیماری ، توت های رسیده سفت می شوند. پوست آنها نیز بطور قابل ملاحظه ای سفت می شود. گاهی اوقات ، یک قالب سفید ناخوشایند در سطح انواع توت ها مشاهده می شود که توسط یک آفت مخرب مورد حمله قرار گرفته است. و پس از مدتی ، انواع توت ها خشک می شوند و به مومیایی های سفت و سخت تبدیل می شوند.

توت های مورد حمله پوسیدگی دیررس با طعم و بوی نامطبوع مشخص می شوند. در عین حال ، حتی بافتهایی که با بیماری پوشانده نشده اند در چنین توت هایی با طعم تلخ متفاوت است. هنگام برداشت ، تشخیص این انواع توت ها از میوه های کاملا سالم دشوار است ، بنابراین آنها همچنین به سبد گرامی می روند. و سپس ژله یا مربا پخته شده از آنها می تواند ناخوشایند شما را با یک طعم تلخ مشخص غافلگیر کند.

عامل ایجاد کننده این بدبختی مخرب قارچ بیماری زا Phytophthora cactorum است که در توت های آلوده مومیایی شده به شکل اوسپور (به عبارت دیگر ، اسپورهای دیواره ضخیم) خواب زمستانی دارد.

بیشتر اوقات ، توسعه پوسیدگی دیرهنگام سوختگی را می توان در مناطقی با زهکشی ضعیف مشاهده کرد که در آن آب بطور دوره ای رکود می کند. همچنین ، در صورت تماس مستقیم انواع توت ها با خاک ، می تواند یک بیماری خطرناک ایجاد شود. و اوج توسعه یک آفت مضر معمولاً در پایان ماه ژوئن - آغاز ژوئیه می افتد.

چگونه مبارزه کنیم

تصویر
تصویر

خاک مناطق مورد نظر برای کاشت توت فرنگی باید به خوبی زهکشی شده و گردش هوا مناسبی داشته باشد. همچنین ، مناطق باید به خوبی توسط نور خورشید روشن شوند - از مناطق سایه دار باید به هر طریق ممکن اجتناب شود ، زیرا نور مستقیم خورشید برای توت فرنگی بسیار مهم است.

برای جلوگیری از تماس مستقیم با خاک ، توت فرنگی باید با نی باغ مالچ شود. می توانید از گزینه مناسب مالچ دیگر استفاده کنید. حفظ فاصله مناسب هنگام کاشت بوته های توت فرنگی و همچنین رعایت دقیق زمان کوددهی بسیار مهم است.استفاده بیش از حد از کودهای حاوی نیتروژن نیز باید کنار گذاشته شود ، زیرا می توانند باعث ضخیم شدن بیش از حد برگها شوند.

توت های رسیده باید مرتباً چیده شوند. به عنوان یک قاعده ، آنها این کار را در ابتدای روز ، به محض خشک شدن بوته های توت فرنگی از شبنم انجام می دهند. و همه انواع توت های بیمار که روی تخت ها دیده می شوند باید بدون شکست برداشته شوند.

استفاده از داروهای قارچ کش فقط در شدیدترین حالت مجاز است ، زمانی که عفونت گیاهان توت فرنگی با پوسیدگی دیررس بسیار زیاد است. برای سمپاشی معمولاً از داروهایی مانند Quadris ، Ridomil و Metaxil استفاده می شود. در این مورد ، توصیه می شود قبل از گلدهی ، درمان را ادامه دهید.

توصیه شده: