پروانه زمستانی ماهرانه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

شب پره های زمستانی بطور دسته جمعی در جنگل-استپ و جنگل ها تکثیر می شوند. این به معنای واقعی کلمه به تمام محصولات میوه ، و همچنین بید ، افرا و خاکستر نروژ حمله می کند. علاوه بر این ، این آفت گاهی نارون ، توس ، بلوط ، ممرز و گیلاس پرنده را مورد حمله قرار می دهد. کرم های شب پره های زمستانی بی رحمانه گل و تخمدان را با جوانه می جویند و برگ ها را می بلعند و آنها را با تارهای تار تار می بافند. اگر به موقع با این شرور ماهر مبارزه نکنید ، بعید است برداشت محصول درختان میوه خوشایند شما باشد

با آفت آشنا شوید

پروانه زمستانی یک پروانه نسبتاً سرگرم کننده است که با دیمورفیسم جنسی مشخص مشخص می شود. طول بال نرها به 20 تا 25 میلی متر می رسد. بالهای جلویی آنها قهوه ای مایل به خاکستری با خطوط تیره موج دار عرضی است. و بالهای عقبی نرها تک رنگ و سبک تر هستند.

ماده ها با رنگ قهوه ای مایل به خاکستری مشخص می شوند و دارای آنتن ها و پاهای بلند هستند. طول بدن آنها حدود 8-10 میلی متر است. علاوه بر این ، همه ماده ها رشد کوتاهی دارند (هر کدام 2-3 میلی متر) که به اولین قسمت های شکم می رسد. و شکم کمی متورم از آفات با نقاط کوچک سیاه و سفید خال خالی شده است.

تخم های بیضی شکل پروانه های زمستانی به اندازه 0.8 میلی متر می رسند و رنگ آنها می تواند زرد مایل به سبز یا زرد مایل به نارنجی یا فقط نارنجی باشد.

طول کرم های زرد سبز از 25 تا 28 میلی متر افزایش می یابد. نوارهای طولی مایل به قهوه ای رنگ در امتداد پشت آنها قرار دارد و سه نوار سفید در کناره های بدن کرم دیده می شود. هر فرد دارای یک سر قهوه ای روشن ، و همچنین دو جفت پای شکمی و سه جفت پای قفسه سینه است. اندازه شفیره های قهوه ای روشن 12-13 میلی متر است و خارهای کوچک چنگکی در نوک شکم آنها دیده می شود.

تخم های پروانه های زمستانی در قاعده جوانه های روی شاخه ها زمستان گذرانی می کنند. توسعه جنین های مضر که در پاییز شروع شده است تا بهار ادامه دارد. قابل توجه است که جنینهایی که در معرض دمای زیر صفر درجه قرار نگرفته اند قادر به تکمیل رشد خود نیستند.

احیاء کرم ها تقریباً ده تا دوازده روز قبل از شروع شکوفه دادن درختان سیب آغاز می شود و سپس از بیست و دو تا بیست و هشت روز از اندام ها و برگهای مولد تغذیه می کنند. افرادی که غذا را تمام کرده اند روی تار عنکبوت نازک به زمین می روند و پس از آن پنج تا ده سانتی متر به عمق زمین می روند ، جایی که بعداً در گهواره های خاکی کوچک شفیره می شوند. تا پاییز ، شفیره ها در حالت دیاپوز هستند و با شروع ماههای سپتامبر تا اکتبر ، پروانه ها شروع به ظهور می کنند. مطلوب ترین دما برای زندگی آنها در محدوده پنج تا یازده درجه در نظر گرفته می شود. در اصل ، آنها در برابر افت موقت دما تا منفی پانزده درجه کاملاً مقاوم هستند.

ماده های بارور به سمت درختان حرکت می کنند و روی شاخه های جوان تخم می گذارند (یکی در یک زمان یا در گروه های کوچک). باروری کل پروانه های زمستانی بین دویست و پنجاه تا سیصد تخم متغیر است. نسل یک ساله از ویژگی های این آفات است.

چگونه مبارزه کنیم

قبل از شروع به ظهور پروانه ها ، توصیه می شود در پاییز شخم عمیق خاک را انجام دهید. پس از تکمیل توسعه کرم ، توصیه می شود در راهروها کشت کنید و همچنین خاک را در حلقه های نزدیک تنه شل کنید.

اگر بیش از دو تا پنج تخم از شب پره های زمستانی روی هر متر مربع از شاخه های درختان شروع به ریزش کنند ، در اوایل بهار ، قبل از شروع جوانه زدن ، آنها را با سموم دفع می کنند. مهم است که دمای هوا از چهار درجه پایین نیاید. و اگر در دوره احیای جمعی کرم ها تراکم آنها از چهار تا نه نفر در متر مربع شاخه باشد ، توصیه می شود درختان را با محصولات بیولوژیکی یا حشره کش ها درمان کنید.

تعداد پروانه های زمستانی نیز به محدود کردن حداکثر دما کمک می کند. قابل توجه است که دمای مطلوب برای شفیره ها در محدوده تا هجده درجه و برای کرم ها - در محدوده چهارده تا هجده درجه است. اگر دما از این مقادیر فراتر رود ، مرگ جمعی انگل های پرخور شروع می شود. و اگر دما به منفی سی و پنج یا منفی چهل درجه برسد ، تخم ها در زمستان از بین می روند.