توت فرنگی آلبیون

فهرست مطالب:

توت فرنگی آلبیون
توت فرنگی آلبیون
Anonim
توت فرنگی آلبیون
توت فرنگی آلبیون

توت فرنگی های متعلق به انواع آلبیون دارای ویژگی های متمایز زیر هستند: مقاومت در برابر حمل و نقل ، طعم شیرین ، عطر دلپذیر ، ظاهر زیبا از نظر زیبایی. اغلب ، چنین انواع توت ها به طور خاص برای فروش رشد می کنند ، اگرچه ساکنان تابستان خوشحال هستند که گاهی از چنین میوه هایی لذت می برند …

این تنوع نسبتاً اصلی توسط پرورش دهندگان کالیفرنیا کشف شد. برای به دست آوردن این نوع توت فرنگی ، دو گونه دیگر از توت فرنگی کشت شد - عسل و کلیری. فصل رشد این گیاه از اواخر ماه مه تا اولین یخبندان پاییزی ادامه دارد.

شرح

مهمترین ویژگی های انواع توت فرنگی Albion مقاومت درختچه ها در برابر یخبندان زمستانی و آب و هوای خشک و میزان عملکرد بالا است. به طور طبیعی ، انواع توت ها برای رشد قابل ارائه و با طعم مشخص نیاز به مراقبت زیادی دارند. شما همچنین باید شرایط آب و هوایی لازم را برای آنها فراهم کنید. نتیجه این خواهد بود که یک بوته از چنین توت فرنگی حداقل چهارصد گرم میوه در هر فصل تولید می کند.

هر توت دارای شکل مخروطی و بافت متراکم است. رنگ آن قرمز مایل به قرمز روشن است. آلبیون به خاطر آبدار بودن و عطر درخشانش مشهور است. طول بوته های گیاه می تواند بیست تا چهل سانتی متر باشد. این تنوع را می توان با برگهای بزرگ و عناصر گلدار ایستاده نیز متمایز کرد. در زمان رسیدن میوه ها روی سطح خاک پخش می شوند. آفات و بیماریها به ندرت چنین گیاهی را تحت تأثیر قرار می دهند ، به عنوان مثال ، پوسیدگی خاکستری یا بیماری دیرهنگام ، که در مورد سایر انواع توت فرنگی نمی توان گفت. فرهنگ از تغییر مداوم شاخص های دما نمی ترسد. و مراقبت زیادی از او لازم نیست.

ما توت فرنگی Albion را در کلبه تابستانی خود پرورش می دهیم

مدتهاست که برخی باغداران عادت دارند هر ساله توت فرنگی Albion را در حیاط خلوت خود پرورش دهند. ساکنان تابستانی باتجربه می توانند چنین فرایندی را به بهترین نحو و با موفقیت انجام دهند. اول از همه ، باید به انتخاب یک سایت با کیفیت و مناسب برای پرورش چنین محصول توت توجه شود. آلبیون نسبت به نور خورشید و گرما نگرش مثبتی دارد. بنابراین ، مناطق سایه دار و بسیار مرطوب برای چنین توت فرنگی ممنوع می شود. ساختار خاک باید خاکی و سبک باشد. بهتر است خاک کمی اسیدی را برای گیاه انتخاب کنید. با این حال ، می توانید این شاخص را به تنهایی با معرفی غذای استخوانی یا آهک بهبود دهید.

سطح بندی منطقه ای که توت فرنگی کاشته می شود نیز بسیار مهم است ، زیرا در مناطق پست درختچه ها به آرامی رشد می کنند و رشد نمی کنند و خیلی کم میوه می دهند.

اگر منطقه خاک رس را انتخاب کنید ، اندازه میوه ها خیلی بزرگ نخواهد بود. با این حال ، طعم شیرین توت ها به جایی نمی رسد. برخی از باغداران گونه مشابهی را در خاک شنی می کارند. در اینجا اندازه انواع توت ها بزرگ خواهد بود ، اما طعم آنها کمی خراب می شود. به هر حال ، شما باید به باروری زمین توجه کنید. در صورت لزوم ، می توانید خاک را با استفاده از کودهای تخصصی تغذیه کنید. در هر متر مربع قلمرو ، سی گرم هوموس ، پتاسیم و نمک ، و همچنین هفتاد گرم سوپر فسفات ، باید در یک توده مخلوط شود.

برای به دست آوردن حجم برداشت عالی ، باید نهال ها را با کیفیت بالا و خوب آماده کنید. دو روش برای تعیین کیفیت بی عیب و نقص آن وجود دارد. ابتدا قطر گردن سیستم ریشه حداکثر به شش میلی متر می رسد. ثانیاً ، نوع سیستم ریشه ماهیت فیبری دارد. محصول مشابهی در پایان فصل تابستان یا اولین ماه پاییز در یک منطقه باز رشد می کند.اما اولین برداشت تنها در سال آینده امکان پذیر خواهد بود. در ماه های اول ، گیاه نیروهای خود را به سمت توسعه سبزه و ریشه زایی در یک مکان دائمی هدایت می کند. در عین حال ، در طول کاشت بهاری ، بوته های توت فرنگی وقت انجام این کار را ندارند.

نهال ها در تخت ها کاشته می شوند ، عمق آنها حدود دو سانتی متر است. لازم است قبل از فرآیند خاک را به خوبی گرم کنید ، سپس جوانه زنی انواع Albion به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

حتی قبل از کاشت ، باید مواد کاشت توت فرنگی را برای چهارده روز در یک مکان خنک قرار دهید. همچنین ، قبل از کاشت ، باید سیستم ریشه را کمی کوتاه کنید. برآمدگی های ریشه بسیار بزرگ باید ده سانتی متر قطع شوند. برای ریشه زایی بهتر ، برگ ها ، ساقه های گل و جوانه ها برداشته می شوند. حدود سه برگ باید روی یک نهال باقی بماند.

توصیه شده: