رابینیا موهای پرپشتی داشت

فهرست مطالب:

تصویری: رابینیا موهای پرپشتی داشت

تصویری: رابینیا موهای پرپشتی داشت
تصویری: 🌟بهترین روش سنتی و قدیمی برای داشتن موهای بلند و پرپشت🌟 2024, آوریل
رابینیا موهای پرپشتی داشت
رابینیا موهای پرپشتی داشت
Anonim
Image
Image

Robinia موهای براق (lat. Robinia hispida) - درختچه زینتی که در کاشت های تک و مخلوط استفاده می شود. نماینده جنس Robinia از خانواده حبوبات. در طبیعت ، این گونه در آمریکای شمالی یافت می شود. زیستگاه های معمولی کوه ها و دامنه ها هستند.

ویژگیهای فرهنگ

موهای پرپشت Robinia با درختچه هایی به ارتفاع سه متر نشان داده می شود که در طول رشد خود شاخه های ریشه فراوان را تشکیل می دهند. آنها با شاخه های نسبتاً شکننده با رنگ قهوه ای مایل به قرمز و همچنین شاخه های قهوه ای مایل به زیتونی مشخص می شوند. لازم به ذکر است که این گیاه در تمام سطح با موهای قرمز مایل به قرمز ، به استثنای گلبرگهای گل ، روییده است. شاخ و برگ گونه های مورد بررسی طولانی ، گرد ، بیضوی ، سبز تیره و نوک تیز است. سطح زیرین برگها مایل به آبی است.

گلها ، به نوبه خود ، صورتی یا با رنگ بنفش هستند ، قطر آنها از 25 میلی متر تجاوز نمی کند ، در گل آذین گلهای رزم گل رز به مقدار 5-9 قطعه جمع آوری شده است. گلدهی در اول - دهه دوم ژوئن مشاهده می شود ، بیش از سه هفته طول نمی کشد. گلدهی مجدد در دهه سوم آگوست-دهه اول سپتامبر امکان پذیر است ، اما تنها به شرط مراقبت با کیفیت بالا و آب و هوای مطلوب. میوه ها توسط لوبیاهای غده ای شکل و براق نشان داده می شوند که طول آنها به 4-8 سانتی متر می رسد.

شرایط رشد

موهای پرپشت Robinia را نمی توان به گیاهان عجیب نسبت داد ، با این حال ، برای دستیابی به رشد فعال و گلدهی فراوان ، تعدادی از قوانین ساده باید رعایت شود. ترجیح داده می شود محصولات را در مناطقی که نور خورشید خوب روشن می کند بکارند. همچنین مناطق دارای نور منتشر ممنوع نیست. سایه ضخیم بسیار نامطلوب است ؛ در چنین مناطقی ، فرهنگ اغلب تحت تأثیر آفات و بیماری ها قرار می گیرد ، عملاً شکوفا نمی شود و از رشد عقب می ماند. خاکها به نوبه خود باید سبک ، خنثی ، مغذی و مرطوب باشند. خاکهای باتلاقی ، غرقاب آب ، اسیدی و سنگین ، درست مانند مناطقی با سطح آب زیرزمینی بالا مناسب نیستند.

بازتولید فرهنگ

Robinia bristly هم به روش بذر و هم رویشی تکثیر می شود. بسته به شرایط آب و هوایی ، برداشت بذر در اواسط - اواخر اکتبر یا دیرتر انجام می شود. دانه ها باید در دمای 4-5 درجه سانتی گراد نگهداری شوند. قبل از کاشت ، دانه ها باید پردازش شوند. آنها با آب جوش و سپس با آب سرد درمان می شوند. بذرها در جعبه های نهال پر از خاک مغذی در اوایل بهار کاشته می شوند. یا در زمین باز در دهه سوم آوریل - دهه اول ماه مه. قبل از کاشت ، خاک با دقت حفر می شود ، کمپوست پوسیده و کودهای نیتروژنی معرفی می شود. خاکستر تشویق می شود ، اما لازم نیست.

تکثیر رویشی شامل کاشت مکنده های ریشه است. آنها از گیاه مادر جدا شده و در زمین باز به مکان دائمی منتقل می شوند. خاک به طور اولیه تصفیه می شود ، بخش کوچکی از ذغال سنگ نارس و ماسه رودخانه شسته شده به نسبت 1: 2 معرفی می شود. تکثیر فرهنگ با قلمه ممنوع است. باغبان این روش را م mostثرترین می نامند. قلمه ها را حداقل به طول 20 سانتیمتر ببرید لبه باید با گرد و غبار زغال سنگ پاشیده شود. قلمه ها ترجیحاً در بهار انجام می شوند. قلمه های پاییزی را به سختی می توان مولد نامید. اغلب ، قلمه ها به دلیل رطوبت اضافی می میرند یا ریشه نمی دهند.

گیاهان جوان نیاز به مراقبت منظم و با کیفیت دارند. توصیه می شود با خشک شدن خاک سطحی ، آنها را به میزان کم آبیاری کنید. کنترل علف های هرز تشویق می شود. اگر توجه کافی به گیاهان امکان پذیر نیست ، باید خاک را با مواد طبیعی ، به عنوان مثال خاک اره مالچ کنید. آنها علف های هرز را دور نگه می دارند و رطوبت را برای مدت طولانی حفظ می کنند. فرهنگ نسبت به تغذیه نگرش مثبتی دارد.اولین تغذیه در هنگام کاشت یا در اوایل بهار پس از ذوب برف انجام می شود ، دوم - قبل از گلدهی ، سوم - پس از گلدهی. هرس پیشگیرانه را فراموش نکنید.

توصیه شده: