Acantopanax بدون گل بی گل

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Acanthopanax sessiliflonis (lat. Acanthopanax sessiliflonis) - فرهنگ درمانی و تزئینی ؛ نماینده جنس Akantopanax از خانواده آرالیف. یکی از گسترده ترین گونه ها در فدراسیون روسیه ، برای به دست آوردن مواد اولیه دارویی ارزشمند و محوطه سازی زمین های باغی و پارک های بزرگ شهر کشت می شود. در طبیعت ، گونه مورد بحث در کره ، مناطق شمال شرقی چین و همچنین در مناطق خاباروفسک و پریمورسکی یافت می شود. این گیاه به صورت مجرد و شلوغ در امتداد لبه های جنگل در ناحیه رودخانه ، در ارتفاعات در تایگا و در امتداد ساحل جنگلی رودخانه رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

بوته شکاری Acantopanax درختچه ای است شاخه ای قوی تا ارتفاع 3 متر با تاجی کروی قوی. شاخه های جوان خاکستری خاکستری ، مجهز به خارهای نادر و جامد هستند که در قاعده پهن شده اند. برگها نسبتاً بزرگ ، نخل پیچیده ، سبز رنگ و شامل 3-5 برگچه بیضی شکل است. در پاییز ، شاخ و برگ تغییر نمی کند ، عملاً تا زمانی که سرما روی شاخه ها باقی بماند ، در نتیجه باغ پاییز را تزئین می کند.

گلها نامرئی ، کوچک ، بنفش قهوه ای و گاهی بنفش تیره هستند که در گل آذین سرپوشیده جمع آوری شده و در چند قسمت به صورت نیم چتر ترکیب شده اند. گل آذین مرکزی نیم چترها کمی بزرگتر از بقیه است. میوه ها کمی پهن ، مستطیل ، سیاه یا تقریبا سیاه هستند ، در ماه سپتامبر رسیده ، برای غذا استفاده نمی شوند ، اگرچه اغلب به عنوان مواد اولیه دارویی مورد استفاده قرار می گیرند. Acanthopanax به مدت 20-25 روز شکوفا می شود ، گلدهی در اواسط آگوست رخ می دهد. مانند نزدیکترین acanthopanax نسبی گسترش یافته ، گونه مورد بررسی در 3-5 سال اول دارای نرخ رشد متوسط است ، بعداً نرخ رشد به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

این گونه بی تکلف است ، هم از طریق بذر و هم از طریق رویشی تکثیر می شود. بذرها در طول سال زنده می مانند. نیازی به پردازش اولیه نیست. نهال ها در 1-2 سال ظاهر می شوند ، گاهی اوقات نه چندان نزدیک. تکثیر از طریق قلمه نتایج بهتری نسبت به تکثیر بذر می دهد. تکثیر توسط مکنده های ریشه ممنوع است. قلمه ها در تابستان انجام می شوند ، پس از برش ، قلمه ها با محرک های رشد درمان می شوند. با این رویکرد و همچنین با رعایت قوانین مراقبت و شرایط مطلوب رشد ، تا 70 درصد از قلمه ها ریشه دار می شوند.

ظرافت های رشد

Acantopanax مقاوم در برابر سایه ، اما برای به دست آوردن رنگ غنی از شاخ و برگ ، تعداد زیادی میوه و تسریع رشد ، گیاهان باید در مناطق آفتابی یا کمی سایه دار کاشته شوند. مناطق پست با آب راکد و هوای سرد برای محصولات زراعی مناسب نیستند. خاکها ترجیحاً حاصلخیز ، تازه ، مرطوب ، شل ، قابل نفوذ هستند. کاشت آکانتوپاناکس در مناطق بسیار اسیدی ، فقیر ، باتلاقی و شور توصیه نمی شود. در شرایط رشد هیچ ویژگی دیگری وجود ندارد.

مراقبت از گیاه دشوار نیست و حتی باغبانان بی تجربه نیز می توانند آن را کنترل کنند. این شامل روشهای ساده است: آبیاری نادر ، تغذیه یک بار در سال ، هرس بهداشتی ، وجین. سرپناه برای زمستان و هرس تکثیر مورد نیاز نیست. اگر به موضوع مقاومت در برابر سرما بپردازیم ، آکانتوپاناکس بدون گل می تواند در برابر یخ زدگی تا -40 درجه سانتیگراد مقاومت کند. اگرچه ، در طول یخبندان طولانی مدت ، شاخه های ضعیف و نابالغ در گیاهان آسیب می بینند ، که با شروع بهار قطع می شوند.

کاربرد در پزشکی

در حال حاضر ، acanthopanax به طور فعال در طب سنتی و رسمی استفاده می شود. به عنوان مثال ، ریشه های گیاه حاوی مقدار زیادی تریترپنوئید ، اسیدهای چرب بالاتر ، اسانس ، استرول ها ، کربوهیدرات ها ، آلکالوئیدها هستند. برگها سرشار از اسانسها ، تریترپنوئیدها ، گلیکوزیدها و ساپونینها هستند. این میوه همچنین دارای اسانس است ، هر چند در مقدار کمتر.

آماده سازی بر اساس قسمتهای زیرزمینی و زیرزمینی Acanthopanax دارای خواص تحریک کننده سیستم ایمنی است ، از آنها در درمان پیچیده سرطان استفاده می شود ، از جمله سرطان پوست ، معده ، ریه ها ، مثانه ، سرطان خون ، سارکومهای جامد و غیره. همچنین داروها برای جانبی تجویز می شوند. عوارض حین شیمی درمانی

تنتورها و جوشانده های ریشه Acanthopanax برای بیماریهای کبدی (سیروز ، آسیب سمی ، فیبروز ، متاستاز و دیستروفی) مثر است.داروهای مبتنی بر آکانتوپاناکس در درمان بیماری های لوزالمعده و دیابت شیرین و همچنین تقویت بافت استخوانی استفاده می شود.