پرچین: چگونه زمستان را به درستی انجام دهیم؟

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پرچین نه تنها زیبا ، بلکه کاملاً کاربردی است. با اطمینان از سایت در برابر چشم های کنجکاو ، اثرات گرد و غبار و سر و صدا محافظت می کند ، و مناطق فردی کلبه را کاملاً قاب می کند. علاوه بر همه اینها ، حصار یک حصار با دوام تر از حصار است. نکته اصلی این است که به طور مرتب در فصل تابستان از آن مراقبت کنید و به درستی آن را برای زمستان آماده کنید. کار چندان دشواری نیست ، اگرچه ظرافت های خاص خود را دارد

متأسفانه ، همه پرچین ها اولین زمستان خود را تحمل نمی کنند. یکی از دلایل اصلی این امر ، انتخاب اشتباه گیاه برای آن است: گونه های گرما دوست سرمازدگی مرکز روسیه را تحمل نمی کنند ، که منجر به مرگ آنها می شود. علاوه بر این ، لازم است ویژگی های گیاه شناسی گیاه منتخب را بدانید. این به جلوگیری از شرایطی که در آن ممکن است در زمستان بمیرد ، اجتناب می کند. بنابراین ، برخی از انواع درختچه ها ، به عنوان مثال ، شمشاد ، از پیش نویس می ترسند ، بنابراین بهتر است حصار زنده ای از آنها را در مکان های "آرام" ترتیب دهیم ، در غیر این صورت در زمستان به شدت آسیب می بیند.

مشکلات زمستانی در پرچین ها نیز می تواند در موارد زیر ایجاد شود:

* کاشت پرچین در خاک بدون کشت انجام شد.

* شرایط آبیاری پرچین جوان برآورده نشد.

* خاک بسیار غرقاب است ؛

* در تابستان یا پاییز خشکسالی رخ داد.

* گیاهان در پرچین به شدت تحت تأثیر آفات یا بیماری ها قرار می گیرند.

با مراقبت منظم از پرچین های خود در طول فصل تابستان ، آنها را برای زمستان آماده می کنید. از جمله کارهای اجباری می توان به برش ، آبیاری ، تغذیه ، شل کردن ، مالچ اشاره کرد.

یک مدل مو

زمان اولین پیرایش پرچین بستگی به ویژگی های گیاه شناسی گیاهان تشکیل دهنده آن دارد. برخی از آنها یک سال پس از کاشت شروع به برش می کنند ، برخی دیگر پس از چند سال. پرچین بالغ سه بار در سال کوتاه می شود: در اوایل بهار ، در اواسط تابستان و در دهه سوم آگوست. آخرین مدل مو یک حصار زنده را برای زمستان آماده می کند: گیاهان نه تنها کوتاه می شوند ، بلکه شاخه های خشک و شاخه های ضعیف نیز برداشته می شوند. پرچین های درختچه ای قدیمی با عملی به نام کاشت کنده جوان می شوند. ماهیت آن این است که هر بوته در پاییز یا اوایل بهار به طور کامل قطع می شود و فقط حدود 3-4 سانتی متر از گیاه در سطح زمین باقی می ماند ، که پس از آن باعث رشد شدید شاخه های جوان می شود.

آبیاری

فراموش نکنید که حصار زنده نه یک ، بلکه بسیاری از گیاهان متراکم کاشته شده است ، بنابراین آنها به رطوبت بیشتری نسبت به درختان یا درختچه های مجرد نیاز دارند. بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود که خاک ناحیه ریشه ها پس از کاشت پرچین و در سال اول زندگی خشک نشود ، تا زمانی که گیاهان به خوبی در خاک ریشه دار شوند.

پرچین ها را به وفور آبیاری کنید تا رطوبت به عمق زمین نفوذ کند. سیگنال این که گیاهان به آبیاری احتیاج دارند خاک خشک تا عمق 5 سانتی متر خواهد بود.

در طول خشکسالی پاییزی ، درختان و درختچه های پرچین باید به وفور آبیاری شوند. این به زمستان کمک می کند و آنها را از مرگ نجات می دهد.

پانسمان بالا

معمولاً پرچین ها بعد از هر کوتاهی مو تغذیه می شوند. این به گیاهان کمک می کند تا بر استرس غلبه کنند. استفاده از کودهای محلول پاشی و آهسته تنها در موارد زیر امکان پذیر است:

* خاک تخلیه می شود ؛

* ریشه گیاهان ضعیف است ؛

* خشکسالی مدت طولانی طول می کشد ؛

* گیاهان به طور فعال و به مدت طولانی شکوفا می شوند.

شل شدن

شل شدن خاک برای پرچین ها بسیار مفید است. این روش نه تنها به نفوذ هوا به ریشه ها کمک می کند ، بلکه علف های هرز را نیز از بین می برد.مورد دوم برای گیاهان جوان حصار زنده بسیار ارزشمند است ، زیرا اجازه نمی دهد علف های هرز رشد کنند. شل شدن منظم می تواند ریزوم های علف های هرز را از بین ببرد ، که در نهایت منجر به مرگ آنها می شود. خاک اطراف پرچین باید تا عمق بیش از 3 سانتی متر شل نشود. شل شدن عمیق تر می تواند به ریشه های مکش سطحی حصار آسیب برساند.

مالچ کردن

پس از شل شدن ، خوب است که با مواد آلی خرد شونده مالش داده شود. این امر می تواند رشد بیشتر علف های هرز را سرکوب کرده و رطوبت را در خاک حفظ کند. مالچ پاشی به ویژه در مناطق خشک مفید است. علاوه بر این ، هنگام مالچ کردن با ذغال سنگ نارس ، هوموس یا سایر مواد آلی ، گیاهان موجود در پرچین تغذیه بیشتری دریافت می کنند. این امر همچنین باعث بهبود کیفیت خاک و کاهش زمستان از انجماد سیستم ریشه گیاهان می شود.

اولین مالچ باید در نوبت آوریل - مه انجام شود ، که رطوبت بهاری را در خاک حفظ می کند. در بهار خشک ، پس از شل شدن ، خاک به وفور آبیاری می شود و سپس مالچ با لایه ای از 5 - 8 سانتی متر گذاشته می شود.

خاک زیر پرچین ها باید برای زمستان مالچ شود. این روش به ویژه برای مخروطیان و همیشه سبز سال اول کاشت مفید است. علاوه بر این ، بهتر است نرده های زنده ساخته شده از گیاهان مخروطی را با مواد غیر بافته شده برای زمستان بپوشانید. این به آنها در برابر سوختگی های اولیه بهار محافظت می کند.