پرورش توت فرنگی روی پارچه نبافته

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

او چندین سال ادبیات را مطالعه کرد ، اطلاعاتی را از همسایگان در مورد پرورش توت فرنگی باغی با میوه های بافته شده سیاه و سفید جمع آوری کرد. 4 سال پیش تصمیم گرفتم چنین آزمایشی را در سایت خود انجام دهم. اکنون من نتایج تجربیات خود را با شما به اشتراک می گذارم

کاشت زیبای توت فرنگی بدون یک علف هرز روی پارچه نبافته همسایگان مدتهاست توجه من را به خود جلب کرده است. تردیدهایی در مورد امکان اجرای این پروژه باقی ماند.

پارچه مشکی چه مزایایی دارد:

• کنترل علف های هرز را تسهیل می کند (فقط گیاهان چند ساله از ریشه بیرون می آیند ، گیاهان یک ساله نمی توانند سایه را تحمل کنند).

• انواع توت ها تمیز هستند ، در هوای بارانی آنها با خاک کثیف نمی شوند.

• نیازی به مالچ و شل شدن کاشت ها نیست.

• عایق ریشه ها در زمستان.

• هوا ، آب به راحتی از پناهگاه ها عبور می کند ، گودال ها تشکیل نمی شوند.

• دوام (مواد برای 4-5 سال استفاده کافی است) ؛

• در تراکم کاشت مطلوب ، شکست انواع توت ها توسط پوسیدگی خاکستری کاهش می یابد.

عوامل منفی کمی وجود دارد ، اما آنها هنوز وجود دارند:

1. پرورش سبیل مشکل است.

2. حذف علفهای هرز چند ساله از زیر مواد دشوار است.

3. نیاز به تعمیر تیغه ، به ویژه در همان ابتدای کار. باد می تواند به راحتی آن را مختل کرده و به مزارع جوان آسیب برساند.

4. هر سال باید برش ها را افزایش داد تا بوته ها آزادانه حجم شاخ ها را افزایش دهند.

5. هزینه های مادی برای خرید پناهگاه.

آماده سازی تخت و کاشت

قبل از سوار شدن ، از قبل مکانی را آماده می کنیم. ردیف ها را با گیره مشخص می کنیم. 3 نوار را در تمام عرض پارچه نبافته پخش کنید. ما یک سنگر به عمق 20-25 سانتی متر حفر می کنیم. ما مخلوطی از کود پوسیده (پیری سه ساله) را با ماسه به نسبت 3: 1 معرفی می کنیم. خاک را از سنگر در بالا اضافه کنید. همه چیز را کاملاً مخلوط کنید.

از آنجا که هوموس حاصل از کود عمدتا کود نیتروژن است ، برای تعادل ، 1 لیوان خاکستر و 1 قاشق غذاخوری اجزای فسفر-پتاسیم را به یک سطل کمپوست اضافه می کنیم. ما خاک را کاملاً پر می کنیم. بوته ها در یک مکان 4-5 سال رشد می کنند.

ابتدا و انتهای ردیف را با گیره مشخص کنید. ما بوم را به عرض کامل آن (استاندارد 3 ، 2 متر) پهن می کنیم. ما آن را با پین های سیم ثابت می کنیم. اجازه دهید خاک به مدت 3-4 روز ته نشین شود.

با استفاده از تخته و گچ ، ردیف هایی روی پارچه بکشید ، با تمرکز بر "چراغهای راهنما". ما فاصله بین بوته ها را در یک نوار با یک متر (مطلوب 50-60 سانتی متر برای انواع قوی) اندازه گیری می کنیم. ما علائم گچ می گذاریم. از چاقوی تیز برای برش متقاطع مواد استفاده کنید.

محل فرود را به خوبی ریخته ایم. ما گیاهان را می کاریم ، ریشه ها را محکم فشار می دهیم ، بدون دفن نقطه رشد. در ابتدا ، نهال ها کمی در معرض نور آفتاب قرار می گیرند. پس از 3-4 روز ، غذا بازسازی می شود. برگها به حالت اولیه خود باز می گردند.

برای اینکه مواد را بیشتر روی ریل نگه دارید و برای اتصال بیشتر ، تخته های چوبی قدیمی گذاشته شده است. هنگام راه رفتن سعی کنید روی پارچه قدم نگذارید.

مراقبت از چنین مزارعی نیاز به آبیاری منظم دارد. پانسمان بالا هر 2 هفته یکبار (در طول رشد مجدد ، گلدهی ، تشکیل توت). در بهار ، برداشت برگ های خشک ، جایگزینی گیاهان مرده با گیاهان جدید.

اصلاح روش

در تخت اول ، مواد نبافته در یک ورق واحد در تمام عرض قرار گرفته بود. تمرین نشان داده است که این گزینه چندان مناسب نیست. بهتر است آن را به صورت نوار برای هر ردیف جداگانه برش دهید. حتماً در ناحیه مسیرها با یکدیگر همپوشانی داشته باشید. اتصالات را با تخته فشار دهید.

مزایا: در صورت لزوم ، پارچه را از کنار مسیرها تا می کنم ، علفهای هرز چند ساله را وجین می کنم ، خاک را شل می کنم ، مورچه ها و سایر آفات را از بین می برم. سپس مواد را سر جایش قرار دادم.

در تخت اول ، الگوی کاشت کمی ضخیم شد ، فاصله ردیف ها 70 سانتی متر در ردیف 30-40 سانتی متر بین بوته ها بود.همانطور که در عکس می بینید به مدت 2 سال ، ردیف ها به طور کامل بسته شدند. جمع آوری انواع توت ها مشکل ساز شده است. دفعه بعد که قصد دارم فاصله ردیف ها را به 1 متر برسانم ، آن را در ردیف 50 تا 60 سانتی متر از هم بکارید.

من این روش را خیلی دوست داشتم. قصد دارم در آینده از آن در سایر تخت ها و محصولات زراعی استفاده کنم.