رامبوتان

فهرست مطالب:

تصویری: رامبوتان

تصویری: رامبوتان
تصویری: تذوقت فاكهة رامبوتان للمرة الاولى 2024, ممکن است
رامبوتان
رامبوتان
Anonim
Image
Image

Rambutan (lat. Nephelium lappaceum) یک درخت میوه گرمسیری متعلق به خانواده Sapindovye است.

شرح

رامبوتان بیشتر یک درخت همیشه سبز با تاج گسترده و نسبتاً سرسبز است و ارتفاع آن به بیست و پنج متر می رسد. در عین حال ، متوسط ارتفاع درختان در محدوده چهار تا هفت متر است. برگهای جفت شده گیاه دارای برگهای بیضی شکل یا بیضی شکل چرمی به مقدار دو تا هشت قطعه است.

گلهای رامبوتان مینیاتوری در گل آذین بسیار شاخه ای که در انتهای شاخه ها قرار دارد جمع آوری می شوند.

میوه های بیضی شکل یا گرد این فرهنگ که اندازه آنها بین سه تا شش سانتی متر متغیر است ، خوشه هایی را تشکیل می دهد که هر یک تا سه ده قطعه را شامل می شوند. با رسیدن ، رنگ میوه ابتدا از سبز به نارنجی مایل به زرد و سپس به قرمز روشن تغییر می کند. همه میوه ها با پوست نسبتاً متراکم پوشانده شده اند ، اما در عین حال ، به راحتی از تفاله جدا می شوند. و سطح پوست رامبوتان به طور متراکم با موهای نسبتاً سفت و محکم مانند سایه های قهوه ای روشن یا تیره پوشیده شده است که در نوک آن خم می شود. اغلب ، طول چنین موهایی می تواند به دو سانتی متر برسد.

گوشت میوه رامبوتان بسیار معطر ، ژلاتینی و شیرین و ترش است. به هر حال ، طعم آن یادآور طعم انگور شیرین سبز است. رنگ پالپ می تواند کمی مایل به قرمز یا سفید باشد. و دانه های بیضی شکل و نسبتاً بزرگ قهوه ای اغلب به طول سه سانتی متر می رسند.

رامبوتان دارای تعداد زیادی زیرگونه است - می تواند همیشه سبز یا برگریز باشد و میوه های آن می تواند به شکل میوه و توت باشد.

جایی که رشد می کند

رامبوتان گیاهی بومی جنوب شرقی آسیا است ، بنابراین عمدتا در کشورهای این منطقه رشد می کند. اغلب ، این فرهنگ را می توان در مالزی ، تایلند و اندونزی دور یافت. رامبوتان در جزایر کارائیب ، و همچنین در آمریکای مرکزی ، استرالیا آفتابی و آفریقای گرم کمتر محبوب نیست. و گسترده ترین مزارع در فیلیپین ، اندونزی ، هند ، سریلانکا و کامبوج است.

رامبوتان یکی از میوه های مورد علاقه در تایلند است - تایلندی ها افسانه های زیبایی را در مورد این میوه بیان می کنند و در آگوست آنها حتی تعطیلات اختصاص داده شده به این درخت را جشن می گیرند.

کاربرد

میوه های رامبوتان بیشتر تازه مصرف می شوند. علاوه بر این ، آنها اغلب با قند کنسرو می شوند.

رامبوتان سرشار از نیاسین ، پروتئین ، کربوهیدرات ، عناصر کمیاب و ویتامین C است.

دانه های خام رامبوتان سمی هستند ، اما وقتی بو داده شوند کاملاً خوراکی می شوند. و روغن این دانه ها به طور فعال در تولید شمع و صابون استفاده می شود.

برگ ها ، پوست و ریشه های این فرهنگ به طور گسترده ای برای تولید رنگ برای پارچه ها و در طب عامیانه استفاده می شود. و در مالایا ، پوست خشک شده این درخت را می توان به معنای واقعی کلمه در هر داروخانه یافت.

میوه های خام برای درمان اسهال و اسهال خونی عالی هستند. پالپ معطر رامبوتان به متوقف کردن روند هضم نادرست غذا کمک می کند و بر روده های زخم تأثیر آرام بخشی دارد. همچنین ، در بسیاری از کشورها ، از این میوه به عنوان داروی ضدافسردگی استفاده می شود. و از برگهای این درختان شگفت انگیز برای تهیه ضماد استفاده می شود که به تسکین سردرد کمک می کند.

در حال رشد

رامبوتان را می توان در خانه به عنوان گیاه آپارتمانی پرورش داد. دمای ایده آل برای این کار حدود هجده تا بیست درجه خواهد بود و نورپردازی باید شبیه رامبوتان گرمسیری باشد ، یعنی این گیاه باید تقریباً به همان میزان از نور و تاریکی (حدود دوازده ساعت) برخوردار باشد.