لباس شب های خنده دار (ادامه)

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

همه چیز جدید همیشه راه را در زندگی افراد به سختی پیش می برد. راه به میز پذیرایی نه تنها برای سیب زمینی ، بلکه برای سایر گیاهان خانواده Solanaceae طولانی بود. بخشی از آن تقصیر مواد سمی موجود در میوه های سبز بود. اما این مرد موفق شد سموم را "اهلی" کند و سفره خود را با سبزیجات خوشمزه و به عنوان معلومات سالم برای بدن متنوع کند

گوجه فرنگی یا گوجه فرنگی Signor

گیاه عجیب و غریب

این سبزی زنجبیلی یا قرمز رنگ نام های مختلفی دارد. برای کسانی که زبان آزتک های افسانه ای خوشایندتر است ، آنها آن را "گوجه فرنگی" می نامند ، زیرا این همان چیزی است که هندی ها قبل از ورود فاتحان پوست سفید به آن می گفتند. هر کس که به روح زبان آهنگین ایتالیایی نزدیکتر باشد ، آن را "Pomo d'oro" ، یعنی "گوجه فرنگی" می نامند ، همانطور که در ایتالیا گوجه فرنگی سرخ می نامیدند و آنها را با "سیب های طلایی" مقایسه می کردند.

گوجه فرنگی سه قرن طول کشید تا از یک گیاه عجیب و غریب که از آمریکای جنوبی به اروپا آورده شد ، به یک سبزی خوراکی آشنا ، پر از عطر و طعم بی نظیر تبدیل شود.

ظاهراً سرخپوستان ، پر از خشم از فاتحان خائن و حیله گر با پوست سفید ، عجله ای برای افشای اسرار نه تنها در مورد مکان کشور فوق العاده ثروتمند الدورادو ، بلکه در مورد احتمال خوردن بسیاری از گیاهان نیز نداشتند. خود را با موفقیت قبل از ورود رنگ پریده خوردند.

پیتزای همه جا

بنابراین ، بسیاری از گیاهان ، از جمله گوجه فرنگی ، به مدت طولانی در باغهای اروپایی به عنوان یک تزئین عجیب و غریب با میوه های جشن روشن و مناسب برای غذا رشد کردند. به نظر می رسد اولین کسانی که میوه های عجیب و غریب را چشیدند ، ایتالیایی ها بودند. از آن زمان ، گوجه فرنگی به غذای روزانه مردم عادی تبدیل شد. با افزودن پنیر و خمیر به گوجه فرنگی یا گوجه فرنگی در ایتالیا ، ایتالیایی ها یک غذای ساده ، دلچسب و خوشمزه را اختراع کردند که امروزه برای ما به عنوان "پیتزا" شناخته می شود. بنابراین ، غذای فقرا تمام جهان را تسخیر کرد. امروزه می توانید در هر نقطه متمدن دنیا از پیتزا لذت ببرید. البته ، متخصصان آشپزی نتوانستند مقاومت کنند و پر کردن روی کیک نان را متنوع کردند ، و بنابراین امروزه علاوه بر پنیر و گوجه فرنگی ، اجزای مختلف زیادی در آن وجود دارد.

خواص درمانی

امروزه بعید است کسی به فکر درمان زخم های چرکی با غلات از خمیر گوجه فرنگی خرد شده باشد ، زیرا برای چنین اهدافی داروسازان پماد و پودرهای زیادی تهیه کرده اند که بسیار مثرتر هستند.

اما زمان هایی وجود داشت که گوجه فرنگی به طور فعال برای چنین اهدافی مورد استفاده قرار می گرفت و از قدرت شفابخش میوه های یک گیاه عجیب و غریب خارج از کشور قدردانی می کرد.

مکان های در حال رشد

مردم آنقدر به گوجه فرنگی علاقه دارند که نه تنها در تخت باغ یا در گلخانه های خیابانی پرورش داده می شوند. آنها را می توان در بالکن های شهر و همچنین طاقچه های داخلی مشاهده کرد ، جایی که می توان آنها را در تمام طول سال برداشت.

درست است ، برای عشق به خود انسان ، گوجه فرنگی طول عمر خود را از دست داده و به یک فرهنگ سالانه تبدیل شده است ، در حالی که در طبیعت یک گیاه چند ساله است.

فلفل دلمه ای

فلفل سیاه و قرمز

اخیراً ، زنان خانه دار روسی لیستی بسیار معتدل از ادویه جات در اختیار داشتند. در میان آنها فلفل وجود داشت که می تواند سیاه یا قرمز باشد.

فلفل سیاه از میوه های گیاه تهیه می شود که فلفل سیاه نامیده می شود و از آنجا که یک تاک گرمسیری چند ساله است ، متعلق به خانواده فلفل است.

و خانواده Solanaceae شامل گیاه فلفل دلمه ای است ، گیاهی یک ساله که میوه های خرد شده آن فلفل قرمز است.

فلفل دلمه ای به عنوان سلاح

فاتحان اسپانیایی وقتی سعی کردند قلمرو هند را در ساحل رودخانه اورینوکو فتح کنند ، قدرت سلاح فلفل را آزمایش کردند. سرخپوستان با فاتحان نه با توپ های قدرتمند ، بلکه با منقل هایی که ذغال های داغ روی آنها می سوخت ، ملاقات کردند. فلفل دلمه ای که روی ذغال ها ریخته شد ، تبدیل به دود شدید شد ، زیرا سربازان نمی توانند نفس بکشند ، جلوی پیشروی را گرفتند و چشمانشان پر از اشک شد.

محبوبیت فلفل

فلفل قرمز برخلاف سایر محصولات سبزیجات آمریکایی به سرعت در بین اروپایی ها محبوبیت یافت. علاوه بر این ، کار پرورش دهندگان دو گروه را پرورش داده است:

1. سبزیجات ، با میوه های بزرگ با دیواره های ضخیم و محتوای بالای ویتامین C مشخص می شود.

2. تند (یا تند) ، که با میوه های کوچک با دیواره های نازک مشخص می شود. چنین فلفل ، همراه با ویتامین ها ، حاوی یک ماده سوزاننده تلخ ، کپسایسین است. تأثیر آن بر غشای مخاطی به حدی است که تعداد کمی از جسارت ها هستند که می خواهند کل میوه را میل کنند. به همین دلیل است که در ماریناد ، در غذاهای مختلف ، هنگامی که باید ادویه به آنها اضافه کنید ، استفاده می شود.