شپش چغندر سیاه پرخور

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

شپشک چغندر سیاه عمدتاً در مناطق جنوبی استپی جنگلی و در استپ زندگی می کند. به حدود صد و سی گونه از گیاهان مختلف آسیب می رساند. این شامل چغندر ، کلم ، آفتابگردان ، حبوبات یک ساله و چند ساله ، توت فرنگی ، شاهدانه و سایر محصولات است. سوسکها برگهای جوان و لپه های با اشتها را می بلعند و لاروهای مضر باعث آسیب قابل توجهی به محصولات ریشه می شوند و ریشه های کوچک را می بلعند

با آفت آشنا شوید

شپشه چغندر سیاه یک سوسک سیاه براق است که اندازه آن بین 6 تا 10 میلی متر است. در زیر ، بدن آفات با یک کرک خاکستری روشن پوشانده شده است. منبر انگلهای سمی پهن و کوتاه است. elytra و pronotum محدب ، کمی گرد ، در امتداد بخیه متراکم شده و با شیارهای کوچک نقطه ای پوشانده شده اند. و بالهای شپش سیاه چغندر به طور کلی وجود ندارد.

تخم های انگل های مضر سفید ، بیضی شکل و اندازه ای در حدود 1 میلی متر دارند. لاروهای زرد روشن و کمی خمیده از 12 تا 16 میلی متر رشد می کنند و دارای فک بالایی قهوه ای تیره هستند. صفحات قفسه سینه نسبتاً وسیع آنها با رنگهای سبز کم رنگ رنگ آمیزی شده است ، و قسمتهای مقعدی دارای دوازده موی سفت با طول چشمگیر هستند. اندازه شفیره ها بین 7 تا 10 میلی متر است. در ابتدا ، آنها با رنگ سفید مشخص می شوند و قبل از تبدیل شدن به حشره ، قهوه ای می شوند. Pronotum در شفیره ها نسبتاً ضعیف است ، و در نوک بخشهای آپیکی آنها می توانید یک جفت فرآیند استیلوئید را مشاهده کنید که در عقب حرکت می کند.

سوسک های نسل جدید و همچنین سوسک های باقی مانده برای خواب زمستانی دوم ، در عمق بیست تا چهل سانتی متری خاک زمستان می گیرند. به طور مشابه ، لاروهایی که قبل از پاییز فرصت تکمیل رشد خود را نداشتند ، در حال زمستان گذرانی هستند. در ماه آوریل ، هنگامی که دماسنج به هفت یا نه درجه افزایش می یابد ، تنها یک نسخه از اشکالات مشاهده می شود. در مورد انتشار گسترده انگل ها و پراکندگی بعدی آنها ، آنها پس از گرم شدن خاک تا دوازده درجه شروع می شوند.

برای حشرات ، یک شیوه زندگی نسبتاً پنهان مشخص است و آنها عمدتا در نزدیکی محصولات علوفه ای متمرکز می شوند. با ایجاد هوای خنک و در شب ، شپشه های سیاه چغندر به لایه سطحی خاک فرو می روند. غذای اصلی آنها شاخه ها و برگهای جوان است ، اما گاهی اوقات انگل های مضر می توانند به اندام های مولد محصولات در حال رشد آسیب برسانند. بزرگسالان دو فصل زندگی می کنند.

در مورد تولید مثل ، در شپشک های سیاه چغندر ، به روش پارتوژنیک رخ می دهد. آفات در عمق سه تا پنج سانتی متری خاک تخم می گذارند. دوره تخمگذار آنها بسیار طولانی است - از پایان آوریل شروع می شود و تا آگوست ادامه می یابد. در سالهای اول و دوم زندگی ، میانگین باروری انگلهای مضر حدود شصت تا هفتاد تخم است و حداکثر تعداد ممکن از تخمها که قادر به تخم گذاری هستند برابر با سیصد تخم است. توسعه جنینی آفات از بیست و هشت تا چهل و پنج روز طول می کشد. لاروهای خروس خروجی عمدتا بر روی ریشه چغندر ایجاد می شوند. ریشه فرهنگ های دیگر بسیار کمتر از آنها پر شده است.لاروهای سن چهارم و پنجم تکامل خود را در سال دوم زندگی در ژوئیه یا آگوست به پایان می رسانند.

برای شفیره شدن ، لاروها وارد خاکهای خاک می شوند و پس از بیست و پنج تا سی روز ، حشرات ایجاد می شوند که قسمت عمده آنها تا بهار سال آینده در خاک باقی می ماند. با این حال ، با رطوبت کافی ، و همچنین با ایجاد آب و هوای نسبتاً گرم ، آنها می توانند در پاییز روی سطح خاک خارج شوند. و به محض شروع سرما ، حشرات بلافاصله شروع به فرو رفتن در خاک به عمق ده تا بیست سانتی متر می کنند. برای شپشک های چغندر سیاه ، یک نسل دو ساله مشخص است.

چگونه مبارزه کنیم

اصلی ترین اقدامات پیشگیرانه در برابر شپش سیاه چسبیدن به فن آوری و تکنیک رشد چغندر ، شل شدن سیستماتیک خاک در دوران تخمگذاری تخم ها ، تغذیه محصولات چغندر با آب آمونیاک و شخم عمیق مناطق در پاییز است. اگر تعداد انگل های مضر در سایت بسیار زیاد باشد ، سم پاشی با حشره کش ها مجاز است.

بسیاری از شپش های سیاه چغندر و دشمنان طبیعی - بیماری های قارچی لاروها ، پرندگان ، شکارچیان و انگل های مختلف به طور فعال در حال تلاش برای کاهش تعداد این تبهکاران سمج هستند.