از بین بردن شپش چغندر

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

چغندرقند یا چغندرقند عاشق چغندر و علفهای هرز از خانواده بدنام Haze است. و اگرچه تنها یک نسل از این آفت در سال ایجاد می شود ، لاروها و سوسکهای آن می توانند صدمات بسیار جدی به محصول چغندر وارد کنند. زخم های متعدد روی ریشه های لارو شده توسط لاروها منجر به کاهش میزان قند محصولات ریشه ای خوشمزه و جرم آنها می شود. و حشرات شاخه های جوان را می جویند و برگهای لپه را به همراه برگهای واقعی می بلعند ، که باعث مرگ گیاهان بسیار آسیب دیده می شود

با آفت آشنا شوید

شپش چغندر یک سوسک سیاه و مضر است که به دلیل مقیاس های کوتاه زیادی که از نظر بصری روشن تر است ، خاکستری به نظر می رسد. قسمت بالای الیترا انگل ها گرد است و در مرکز آنها می توان نوارهای سیاه متناوب-زنجیر را مشاهده کرد. در نزدیکی بالای الیترا تپه های سفید کوچکی با لبه های سیاه وجود دارد. آنتن سرخپوشان چغندری ژنتیکی هستند و لوله های سر کور مجهز به شیارها و یک دیسک نازک هستند. قسمتهای دو لبه ای پاهای جلویی در نرها همیشه به وسط آخرین قسمتها می رسد ، در حالی که در ماده ها فقط به سومی می رسد. حفره های جامد در مرکز حلقه های شکمی اول و دوم وجود دارد.

تخم مرغ این چغندرخوارها بیضی شکل ، رنگ زرد مایل به زرد روشن ، اندازه آنها حدود 1 ، 2 - 1 ، 4 میلی متر است. لاروهای قوس دار و خمیده انگل نیز زرد روشن ، کمی چروکیده و گوشتی هستند ، از دوازده قسمت تشکیل شده و دارای یک سپر سینه ای مایل به قرمز و یک سر قهوه ای با فک های قهوه ای تیره قوی هستند. طول لاروهای بالغ منحنی در طول پشت ، تقریباً 27 - 30 میلی متر است. و اندازه شفیره های شبه تخم مرغی با رنگ زرد سفید حدود 11-15 میلی متر است. شفیره ها همچنین دارای پروبوسک نسبتاً برجسته و ردیف های عرضی خار در امتداد حاشیه خلفی هستند.

سوسکهای نابالغ در عمق پنج تا ده تا پنجاه تا شصت سانتی متر در زمین خواب زمستانی دارند. در اصل ، اکثر آنها بسیار راحت در عمق 25 - 40 سانتی متر واقع شده اند. به محض اینکه در دهه اول یا دوم آوریل ، خاک در عمق وقوع انگل ها به تدریج تا هفت تا ده درجه گرم می شود ، طی حدود بیست روز ، سوسک ها شروع به بیرون آمدن از سطح و جستجوی غذا می کنند. در ابتدا ، آنها عمدتا از علف های هرز از خانواده مه ، به ویژه گره ، کورای ، و اسفناج ، کیریتا و کینوا تغذیه می کنند.

ده تا بیست روز پس از رهاسازی سوسک ها ، سالهای آنها آغاز می شود. آنها به ویژه در روزهای آفتابی و گرم به اندازه کافی فعال هستند ، هنگامی که سرعت باد از پنج متر در ثانیه تجاوز نمی کند. معمولاً می توان سالهای جرمی را در ارتفاع پنج تا ده متری از 10 تا 11 و همچنین از 15 تا 16 ساعت مشاهده کرد. با فرودهای مکرر کوتاه ، آنها قادرند به ترتیب تا هشت تا ده کیلومتر در روز پرواز کنند ، به این ترتیب ، چغندر قند در زمان نسبتاً کوتاهی تحت اشغال انگل ها قرار می گیرد. پس از اتمام غذای اضافی در ماه مه ، سوسک های مضر به افراد بالغ تبدیل می شوند. پس از جفت گیری ، آنها در لایه سطحی خاک (0.3-1 سانتی متر) در نزدیکی پوشش گیاهی تخم می گذارند. ماده های با دقت تمام حفره ها را با تخم مرغ های تازه گذاشته با زمین می پوشانند و آنها را به خوبی می بندند.مدت زمان تخمگذاری در شپشک چغندر کمی بیش از یک ماه است و باروری کل ماده 100-200 تخم است. در مورد رشد جنین ، حدود 6 تا 10 روز طول می کشد.

در نیمه دوم ماه مه ، اولین لاروهای بسیار متحرک ظاهر می شوند که با سرعت زیادی در خاک حرکت می کنند و از ریشه های چغندر یا کینوا موجود در آنجا تغذیه می کنند. با رسیدن به سن سوم ، آنها تا عمق 10 تا 15 سانتی متری عمیق تر وارد ناحیه ریشه می شوند و بزرگسالان حتی عمیق تر نفوذ می کنند. لاروها ، همیشه در تمام پنج قرن ، به طور متوسط بیش از 65 روز (45 - 90) می گذرند. شفیره های مضر از 16 تا 20 روز رشد می کنند و کل چرخه رشد کامل انگل پرخور به طور متوسط 85 روز طول می کشد (از 65 تا 148). هر سوسک در طول چرخه زندگی خود از حجم سبزی می خورد که صد برابر جرم خود - 13-14 گرم است.

چگونه مبارزه کنیم

دشمنان طبیعی آنها ، کنه های شکارچی و نجات دهندگان سوسک ، می توانند در کاهش تعداد شپش چغندر کمک زیادی کنند. و نه تنها زرنگ ها با تمایل از سوسک ها تغذیه می کنند ، بلکه از پرندگان نیز تغذیه می کنند: بلدرچین و مرغ دریایی ، جی با خروس ، کلاغ با سگ ، و همچنین چاودار با ستارگان. در این راستا ، جذب دستیاران پر فوق الذکر به سایت ، اقدامی بسیار مناسب خواهد بود.

شما همچنین باید از خار خار ، کینوا و سایر علف های هرز که شپش چغندر را جذب می کند ، خلاص شوید. آبیاری منظم خاک ، همراه با شل شدن ، به از بین بردن لاروهای مضر کمک می کند - رطوبت اضافی این دوستداران را از خشکی و گرما می ترساند.

به منظور کاهش خطر آسیب به شاخه های جوان ، بذرها قبل از کاشت با آماده سازی خاصی درمان می شوند.

اگر تعداد آفات موجود در سایت بسیار زیاد است ، پس آنها شروع به پردازش با مواد شیمیایی می کنند.