چغندر رامولاریا

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

رامولاریازیس بیشتر در نیمه دوم فصل رشد چغندر مشاهده می شود. این به طور عمده بر روی برگهای بیرونی تأثیر می گذارد ، اما گاهی اوقات در برگهای داخلی نیز دیده می شود. و در مرحله بعد ، یک حمله مخرب همچنین می تواند دمبرگها را نیز بپوشاند. چغندر علوفه ای بیشتر مستعد ابتلا به حملات رامولاریازیس است. آب و هوای نسبتاً گرم (از پانزده تا هفده درجه) ، و همچنین رطوبت بالای هوا (حدود 95)) ، تا حد زیادی به توسعه این بیماری کمک می کند. و توسعه بیماری با کمبود گوگرد و کاشت غلیظ افزایش می یابد

چند کلمه در مورد بیماری

رامولاریوز چغندر عمدتاً به شکل برگهای چغندر خالدار ظاهر می شود. اغلب ، برگهای قدیمی از آن رنج می برند. تقریباً از اواسط تابستان ، بسیاری از لکه های زاویه دار یا گرد ، رنگ آمیزی شده در رنگهای خاکستری مایل به سفید و با حاشیه های قرمز نسبتاً وسیع ، روی آنها ظاهر می شود. قطر چنین نقاطی بسیار مناسب است - اغلب به یک یا حتی یک و نیم سانتی متر می رسد. در سطوح لکه های تشکیل شده ، توسعه اسپوراسیون سفید پودری (پلاک متشکل از کنیدی و کنیدی های متعدد) مشاهده می شود و بافت های نکروتیک با گذشت زمان شروع به ریزش می کنند و سوراخ های زاویه ای و نسبتاً بزرگی بر روی برگهای آسیب دیده ایجاد می کنند. و قبل از شروع از بین رفتن مناطق نکروز ، مراکز لکه ها ترک می خورند و به تدریج فرو می ریزند.

اگر برگهای چغندر به شدت تحت تأثیر یک بیماری مضر قرار بگیرند ، آنها به طور کامل می میرند و در نتیجه باعث کاهش میزان قند محصولات ریشه و کاهش جرم آنها می شود.

به طور کلی ، لکه بینی که با ramulariasis در برگ چغندر ظاهر می شود تا حدودی یادآور cercospora است. از دومی ، رامولاریوز فقط در رنگ لکه ها و اندازه آنها متفاوت است. با بیماری رامولاریازیس ، لکه های ایجاد شده روی تیغه های برگ رنگ روشن تری دارند و اندازه متوسط آنها از 4 تا 7 میلی متر است. علاوه بر این ، لکه های رامولاریا از نظر شکل کمتر منظم هستند و حاشیه در امتداد محیط آنها کمتر مشخص است و با رنگ قهوه ای مشخص می شود. در ابتدا ، آنها مایل به خاکستری مایل به سبز هستند و مدتی بعد این لکه ها قهوه ای می شوند و اغلب ادغام می شوند. رنگ پلاک نیز متفاوت است - اگر با رامولاریوز پلاک معمولاً سفید است ، در صورت وجود سرکوسپوروز همیشه مایل به خاکستری است و دارای نقاط سیاه بسیار است. علاوه بر این ، برای لکه های cercosporous ، از دست دادن معمولی نیست.

به طور معمول ، عفونت بر روی دانه های آلوده و بقایای گیاهی ادامه می یابد. اگر بذر آلوده باشد ، رامولاریازیس در آغاز فصل رشد خود را نشان می دهد ، که به نوبه خود به کاهش شدید عملکرد محصول ریشه کمک می کند و گیاهان را بسیار تضعیف می کند.

عامل ایجاد کننده رامولاریازیس قارچ بیماری زا Ramularia است که برای توسعه آن به دمای پایین تری نسبت به عامل ایجاد کننده سرکوسپورا نیاز دارد - معمولاً دمای هفده تا بیست درجه برای توسعه آن مطلوب است. این قارچ بیشتر در مناطق سردسیر شمالی چغندر شایع است - تلفات به ویژه در سال هایی که با بارش شدید همراه است بسیار زیاد خواهد بود.

گسترش عامل بیماری زا در طول فصل رشد با کنیدیا اتفاق می افتد و قارچ مضر به شکل میسلیوم زمستان گذرانی می کند.

چگونه مبارزه کنیم

اقدامات پیشگیرانه اصلی در برابر رامولاریازیس جمع آوری به موقع تمام بقایای پس از برداشت و رعایت تناوب محصول در نظر گرفته می شود. خاکورزی عمیق پاییزی نیز به خوبی خدمت می کند.

به محض اینکه اولین علائم بدبختی بدشانسی بر روی چغندرها مشاهده شد ، با داروهایی مانند "Abiga-Peak" و "Kartotsid" سم پاشی می شود. ترکیب اکسی کلرید مس و بوردو نیز در مبارزه با رامولاریازیس کمک می کند.

دارویی به نام "آلتو سوپر" در مبارزه با این آفت خود را به خوبی اثبات کرده است - کافی است یک یا دو بار چغندر در حال رشد را با آن پردازش کنید.